Κληματαριά, μία από τις πιο παλιές αθηναϊκές ταβέρνες

Μια από τις πιο αγαπημένες μου ταβέρνες στο κέντρο της Αθήνας είναι η Κληματαριά στην πλατεία Θεάτρου. Την πλατεία όπου φτιάχτηκε το πρώτο σκεπαστό θέατρο της Αθήνας, από όπου πήραν το όνομα τους η Πλατεία Θεάτρου και οι περιμετρικές οδοί Σοφοκλέους, Ευριπίδου, Αριστοφάνους, Αισχύλου κ.τ.λ. Οι λόγοι πολλοί.

Μα γιατί είναι μια αυθεντική ταβέρνα από το 1927 και κάποια στιγμή πέρασαν από εδώ ο Μάρκος και άλλοι ρεμπέτες, όταν ο Γεροδήμος μετέτρεψε το καφενείο της παρακείμενης εκκλησιάς του Αγίου Ιωάννη του Θεραπευτή σε Οινομαγειρείο με το όνομα Κληματαριά και είχε δεχθεί μηνύσεις από τη χωροφυλακή γιατί θέλησε να μετατρέψει το Οινομαγειρείο από οινομαγειρείο σε διασκεδαστήριο ή ενδεχομένως και σε ψιλοτεκέ.

Μα γιατί το 1994 όταν ο Περικλής όντας ο ίδιος μουσικός και μετά από μια πετυχημένη πορεία (Καφωδείο, Κοτταρού, Σκορδόπιστη) αναβιώνει στην Κληματαριά (όπου μέχρι τότε οι ιδιοκτήτες της επιχειρούσαν να της αλλάξουν ανεπιτυχώς το όνομα αφού ο θεός Διόνυσος αντιδρούσε σθεναρά) υπερασπίστηκε το όνομα και τη φιλοσοφία της Αθηναϊκής ταβέρνας, που ήταν πια είδος προς εξαφάνιση, τουλάχιστον στο κέντρο της Αθήνας.

Μα γιατί όταν τα ξημερώματα της 23ης Ιουλίου 2005 η Κληματαριά τυλίχθηκε στις φλόγες, ο Περικλής παρ’ όλο τον πόνο του, πείσμωσε και συνεργάστηκε με τον γνωστό ζωγράφο και αγιογράφο Τ. Ρήγα που επιμελήθηκε τα χρώματα και ζωντάνεψε την πέτρα και τους πεσμένους σοβάδες του μαγαζιού, και το αποκατέστησε με απόλυτο σεβασμό στην αισθητική του χώρου.

Μα γιατί όταν η Μαίρη, φιλόλογος και με μεταπτυχιακό στο Πάντειο στην Κοινωνική Ψυχολογία, ήρθε για ένα μεροκάματο σερβιτόρας, ηράσθει τον Περικλή και «ευτυχώς» ανέλαβε την κουζίνα – ο Περικλής στο μυαλό του είχε και έχει μόνο τις μουσικές – και από τότε η κουζίνα του μαγαζιού, χάρη στις Πολίτικες καταβολές της οικογενείας της Μαίρης, απέκτησε χαρακτήρα και ποιότητα.

Ο τελευταίος λόγος είναι κάποιες μουσικές Τετάρτες, όπου εδώ ακούγαμε την Φωτεινή Βελεσιώτου και τις Μέλισσες και παθαίναμε!

Η ταβέρνα Κληματαριά σήμερα πλησιάζοντας σχεδόν έναν αιώνα ζωής σ’ ένα πολύπαθο πολυπολιτισμικό περιβάλλον και παρά την τρομερή υποβάθμιση του Ιστορικού Κέντρου της Αθήνας… «είναι ακόμη ζωντανή στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα»… όπως λέει το τραγούδι και ο Περικλής και η Μαρία και δίνουν μάχες για να διατηρήσουν αυτήν την όαση ζωής στο κέντρο της Αθήνας. Και τις κερδίζουν!

Η αισθητική του μαγαζιού λαϊκή, ανεπιτήδευτη, χαρακτηρίζεται από τις φυλλωσιές των αναρριχώμενων φυτών που δίνουν τον τόνο, και φυσικά την πατέντα του Περικλή στην είσοδο του μαγαζιού, τις τεράστιες γάστρες που λειτουργούν με τροχαλίες και όπου ψήνονται τα κρέατα. Περισσότερα.

*Για το οινομαγειρείο Ήπειρος διαβάστε εδώ.

**Για το Δίπορτο διαβάστε εδώ.