Drupes & Drips

Αρχικά ήταν οι συνοικιακές καφετέριες, ύστερα ήρθαν οι brand name «αλυσίδες», σήμερα το ‘βγαίνω για καφέ ή ποτό’ είναι συνυφασμένο με την εξειδίκευση, το αυθεντικό, την τελειότητα.

Σε αυτή τη νέα τάση, το Κουκάκι «ακούγεται». Η ήσυχη γειτονιά στη σκιά της Ακρόπολης, στην «απόκεντρη» νοτιοανατολική πλευρά του Φιλοπάππου, διεκδικεί επάξια μερίδιο στην εναλλακτική καθημερινή διασκέδαση.

Ένα ταξίδι στις πιο ψαγμένες μεσογειακές γεύσεις ξεκινάει εδώ, στο μικροσκοπικό Drupes & Drips στο στενό δρομάκι της Ζήτρου. Απέναντι από τον θρυλικό για τις «ψωμένιες» ποικιλίες φούρνο του κ. Τάκη και της κ. Άννας, οι γιοι τους Αρτέμης και Θόδωρος μεταμορφώνουν το μικρό χώρο σε γοητευτικό café-deli με μεσογειακό ταμπεραμέντο. Στον λιτό, καλαίσθητο διάκοσμο κυριαρχεί το ξύλο και τα σκούρα γήινα χρώματα. Αλλά η φιλική, από «καρδιάς» εξυπηρέτηση είναι αυτό που τον «γεμίζει».

Από τον Ιούνιο του 2015 που άνοιξε, τα δυο αδέρφια βρίσκονται σε μια συνεχή αναζήτηση υλικών και συνδυασμών γεύσεων και αρωμάτων από τον πλούτο της μεσογειακής γης, κάτι που αντανακλάται και στο μενού του μαγαζιού που «δυσκολεύεται» να παραμείνει ίδιο για πολύ καιρό.

Αν και κατά βάση… στο όρθιο, τίποτα δεν απολαμβάνεις «στα γρήγορα», όποια ώρα της ημέρας κι αν το επισκεφθείς. Είτε το πρωί ή το μεσημέρι ή αργά το απόγευμα ο χρόνος δεν μοιάζει να σε απασχολεί ιδιαίτερα. Σταματά στο άρωμα του εκλεκτού espresso και των φρεσκοστυμμένων χυμών (δοκίμασε οπωσδήποτε τον ανάμεικτο με ρόδι), στις λεπτές και γλυκές γεύσεις των ιταλικών κρασιών, στις φυσαλίδες των prosecco, στη σπιρτάδα των campari spritz, στην ένταση της χειροποίητης κρητικής ρακής. Και μπροστά στους ξύλινους πάγκους με τα ιταλικά, τα γαλλικά και τα ελληνικά τυριά, το parmigiano reggiano, τη gorgonzola, το chevre, το brezain, τις κρητικές γραβιέρες και τα ανθοτύρια, το Μυκονιάτικο ξινοτύρι, τις πιπεριές φλωρίνης και τα τουρσιά, αλλά και τα γνωστά και άγνωστα αλλαντικά με τα περίεργα ονόματα, salame Finocchiona, salame dicinta, το prosciutto di Parma και το culatelo di zibello, την coppa και το ισπανικό jamon, τη λούτζα της Μυκόνου, στις γεύσεις των οποίων θα σε μυήσει με χαρά ο «ειδικός» Άγγελος Κωστόπουλος.

Και όλα συνδυάζονται υπέροχα με το πάντα φρέσκο ψωμί από τον οικογενειακό φούρνο απέναντι (από πού αλλού) που κόβεται και σερβίρεται «παραδοσιακά» με λάδι και χοντρό αλάτι.

Το κείμενο είναι μετάφραση απο το blog TRAVEL FOOD PEOPLE