«To Ιντζί (Inci) ήταν το πιο διάσημο ζαχαροπλαστείο της Κωνσταντινούπολης. Ιδιοκτήτης του ήταν ένας Έλληνας ζαχαροπλάστης, ο Λουκάς. Μια μέρα ο Λουκάς, να’ ναι καλά ο άνθρωπος εκεί που είναι κι αν μας ακούει, ταξίδεψε στο Παρίσι και είδε για πρώτη φορά προφιτερόλ. Ξέρεις πώς κάνουν το προφιτερόλ στο Παρίσι; Ανοίγουν ένα σουδάκι στη μέση και το γεμίζουν με παγωτό βανίλια. Έπειτα ξανακλείνουν το σουδάκι και το περιχύνουν με λιωμένη κουβερτούρα. Ο Λουκάς σκέφτηκε όμως να γεμίσει τα σουδάκια με μια ωραία crème patisserie. Από πάνω έχυσε μια ιδιαίτερη κρέμα σοκολάτας και έτσι γεννήθηκε το πολίτικο προφιτερόλ».
Λάμπουν τα μάτια της κυρίας Μαίρης όταν μιλάει για την Πόλη. Πολίτισσα και η ίδια, ήρθε στα 17 της στην Αθήνα μαζί με τον άντρα της, τον Γιώργο. Το 2009 άνοιξαν το «Πέρα» στην Αιόλου, μια σωστή όαση για όσους αγαπούν τις ανατολίτικες γεύσεις και το καλό, σπιτικό φαγητό. Η Μαίρη φτιάχνει τα αλμυρά, ο κύριος Γιώργος τα γλυκά. Εδώ και χρόνια ακούω για το καυτό κιουνεφέ του, το καλύτερο, λένε, της Αθήνας. «Προσπαθήσαμε να κάνουμε τις συνταγές όπως ήταν στις αναμνήσεις μας. Αυτή είναι η ιστορία μας, τα φαγητά μας και στεναχωριέμαι λίγο όταν μου λένε ότι στην Πόλη δεν τα φτιάχνουν πια τόσο καλά».
«Πέραν», λέγεται η περιοχή γύρω από την οδό Ιστικλάλ, που αρχίζει από την πλατεία Ταξίμ και καταλήγει στο Γαλατά, την παλιά συνοικία των Ελλήνων. Εδώ ήταν και το σπίτι της κυρίας Μαίρης. Θυμάται ότι όταν έφτιαχνε προφιτερόλ το Ιντζί, οι ουρές ήταν τόσο μεγάλες που σταματούσανε τα τραμ! Τραμ η Αιόλου δεν έχει, αλλά στην πρώτη δαγκωνιά του λαχματζούν από τα χεράκια της κυρίας Μαίρης, ο χρόνος σίγουρα σταματά. Το ζυμάρι λεπτό και ψημένο στο φούρνο (όπως τα πάντα άλλωστε, η κυρία Μαίρη δεν επιτρέπει το τηγάνι). Ο κιμάς μοσχαρίσιος, ολόφρεσκος και μοσχοβολιστός μπορεί να αντικατασταθεί από μανιτάρια και λαχανικά αν έχεις ασπαστεί τη χορτοφαγία. Το λαχματζούν σερβίρεται τυλιχτό, με ντομάτα, κρεμμύδι, μαϊντανό και με μια ωραία σος γιαουρτιού με δυόσμο. Κοστίζει €3,80 (αν το πάρεις πακέτο €3) είναι τεράστιο, και τόσο μα τόσο νόστιμο…
Το λαχματζούν είναι το πρώτο που πρέπει να δοκιμάσεις, αλλά μη μείνεις μόνο σε αυτό. Δοκίμασε και τα αφράτα πεϊνιρλί (από €5) με κιμά, σουτζούκι ή παστουρμά, τις α-πί-στευ-τες ανατολίτικες σαλάτες από €3,80 (ταμπουλέ, φατούς, του τσοπάνου, Oriental Caesar’s), το μενεμένι (από €4,50), την παραδοσιακή ομελέτα με αυγά, φέτα και ντομάτα (ή και με σουτζούκι και παστουρμά) ψημένη στο φούρνο μέσα σε ένα χειροποίητο «πιατάκι» από φρέσκο ζυμάρι. Κι ακόμη, το χορταστικό μανουσέ από λεπτό χειροποίητο ζυμάρι και τις δεκάδες επιλογές υλικών, που μοιάζει με πίτσα, και οπωσδήποτε το χούμους ή φακή κεμπάπ (από €3,50). Πρόκειται για χορτοφαγικά κεφτεδάκια, από χούμους το ένα, από κόκκινη φακή το άλλο, που σερβίρονται σε μια φωλιά αραβικής πίτας και συνοδεύονται από σαλάτα, ψιλοκομμένη φρέσκια ντομάτα, αγγουράκι τουρσί, σος γιαουρτιού, σάλτσα ντομάτας, σουμάκ, και πάπρικα. Εντάξει, το χούμους (σαν παραλλαγή του γνωστού ρεβυθοκεφτέ), αλλά κεφτεδάκια από φακή δεν έχεις ξαναφάει, έχεις; Πρέπει!
Δοκίμασα και ένα burger με φαλάφελ, που ήταν η πιο ωραία vegan εκδοχή του burger που έχω φάει ποτέ. Σιγοπίναμε το σπιτικό αϊράνι (ναι, ακόμη κι αυτό φτιάχνεται εδώ), όταν θυμήθηκα το λόγο που είχα έρθει εξαρχής…Πού είσαι μυρωδάτο κιουνεφέ; Να σου και καταφτάνει ξεροψημένη, αχνιστή και πασπαλισμένη με μπόλικο τριμμένο φιστίκι, η πιο γλυκιά λιχουδιά του ντουνιά. «Θέλω να το κόψεις από τη μέση, να πάρεις μπουκιά με το λιωμένο τυρί», λέει η κυρία Μαίρη και υπακούω πειθήνια. Μετά δε μιλάμε για λίγο, γιατί ο χρόνος πάλι σταμάτησε.
Αφού το έφαγα όλο, η Μαίρη ρίχνει τη χαριστική βολή: «Αντέχεις να δοκιμάσεις και το προφιτερόλ;». Ανοίγω μάτια διάπλατα και ξεφωνίζω: «Αν αντέχω λέει;;». Εκείνη γελάει με το τρυφερό της γέλιο, «καλέ αυτό είναι καλόφαγο, είναι δικό μου παιδί!» λέει, με αγκαλιάζει και ακουμπάει μπροστά μου ένα σοκολατένιο βουναλάκι. Σας παρακαλώ, δοκιμάστε το ακόμα κι αν έχετε ζάχαρο. Κανείς δεν πρέπει να φύγει από αυτή τη ζωή αν δεν φάει πρώτα αυτή τη βελούδινη μπουκιά.
Χαζεύω τη φιγούρα* της πρόσοψης με την ανατολίτικη φορεσιά. Είναι ένας καρακουλουκτζής, αυτός που μεταφέρει το φαγητό στο παλάτι. Δεν νομίζω όμως ότι οι Σουλτάνοι έτρωγαν τόσο καλά, όσο οι περαστικοί της Αιόλου. Να πάτε και όταν το κάνετε, να δώσετε ένα γλυκό φιλί από μένα στην κυρία Μαίρη με τη μεγάλη καρδιά.
Αιόλου 57& Βύσσης, 210 3232368, Ωράριο Λειτουργίας: Δευτέρα έως Πέμπτη: 07.30-11.00, Παρασκευή έως Σάββατο: 07.30-00.00, Κυριακή κλειστά, Fb: Pera
*Βρήκα τόσο πετυχημένη τη φιγούρα, που ρώτησα και έμαθα ότι τη δημιούργησαν η Κατερίνα Ξεροβάσιλα και ο Δημήτρης Αναστασιάδης από το δημιουργικό γραφείο Truly. Δικές τους είναι και οι φωτογραφίες στο παρόν άρθρο.
12°
