Ρομάντζο, η πιο όμορφη ταβέρνα της ορεινής Ελλάδας

Στα δύο τρίτα της διαδρομής του οδοντωτού τραίνου Διακοφτό-Καλάβρυτα βρίσκεται ο σταθμός του Μέγα Σπηλαίου. Εδώ οι ταξιδιώτες αποβιβάζονται είτε για να κατευθυνθούν προς το Μέγα Σπήλαιο, είτε προς το χωριό Κάτω Ζαχλωρού, είτε να καθίσουν στην παρακείμενη του σταθμού ταβέρνα Ρομάντζο και να απολαύσουν τη φύση και τα πεντανόστιμα φαγητά.

Χωμένη μέσα στο καταπράσινο φαράγγι του Βουραϊκού, δίπλα στο σταθμό του οδοντωτού σιδηροδρόμου – κάτω από τα ενοικιαζόμενα – δείχνει ξεχασμένη απ’ το χρόνο. Ίσως είναι η πιο γραφική ορεινή ταβέρνα της Ελλάδας. Ο κλειστός χώρος χαριτωμένα φτιαγμένος με πάγκους και κουρελούδες, κι ένα τζάκι για το χειμώνα. Μεγάλες τζαμαρίες σου επιτρέπουν να βλέπεις τη θέα. Έξω πάνω σ’ έναν ξύλινο εξώστη – ακριβώς πάνω από την κοίτη του Βουραϊκού – είναι τοποθετημένα μεγάλα παρεΐστικα τραπέζια και πάγκοι. Οι μόνοι θόρυβοι που ακούς είναι τα γάργαρα νερά του ποταμού (μην φανταστείτε κανένα μεγάλο ποτάμι, απλώς χειμώνα-καλοκαίρι έχει νερό για δροσιά και για μουσική), το θρόισμα των πλατανόφυλλων και τα τιτιβίσματα των πουλιών και φυσικά κάθε μια ώρα το τραινάκι που κάνει στάση μπρος τα μάτια σου, χωρίς θόρυβο πια. Πολύς κόσμος που πάει προς μια κατεύθυνση, σταματά τρώει με την ησυχία του – περίπου δυο ώρες – και παίρνει το επόμενο.

Την ταβέρνα την έστησε ο κυρ Κώστας που ήταν πολύ καλός στην κουζίνα. Τα τελευταία χρόνια παρέλαβε ο γιος του ο Φάνης που θέλει ακόμα λίγη δουλειά για να φτάσει τον πατέρα του… Πάντως τα φαγητά είναι αξιοπρεπή, αν λάβεις υπ’ όψιν τις δυσκολίες της θέσης, κι η εξυπηρέτηση πολύ φιλική και άμεση. Ελλάδα του 1960 και τα φαγητά να σε εκπλήσσουν από την ποικιλία. Όχι που θα τα βρεις όλα, γιατί η κουζίνα είναι μικρή και η πελατεία λιγοστή. Απολαύστε τι κατά καιρούς μαγειρεύονται στην ταβέρνα Ρομάντζο: χορτόπιτα, τυρόπιτα, πρασοκρεατόπιτα, γίδα βραστή, κουνέλι στιφάδο, βεργάδι (κατσικάκι χρονιάρικο) με χόρτα, μοσχαράκι με χυλοπίτες, χωριάτικο λουκάνικο, κόκορα με χυλοπίτες, κατσικάκι λαδορίγανη, σπληνάντερο, κοκορέτσι, αρνί σούβλας γιούλμπασι και φυσικά σαλάτες και η κλασική του ομελέτα.

Mε σιγουράντζες το ανεπανάληπτο τοπίο, την οικεία εξυπηρέτηση του Φάνη, τη σίγουρη ψησταριά και ό,τι άλλο προκύψει στο μενού της κουζίνας, και τέλος με τα δωμάτια πάνω από την κουζίνα για κανέναν υπνάκο ή καμιά απρόοπτη διανυκτέρευση, έχεις την αίσθηση ότι στην ταβέρνα Ρομάντζο βρίσκεσαι στο παράδεισο. Περισσότερα.

*Για τον Αγροτικό Γαλακτοκομικό Συνεταιρισμό Καλαβρύτων διαβάστε εδώ.

**Για τον οδοντωτό των Καλαβρύτων διαβάστε εδώ.