Eγώ το Minim’s το ήξερα μια τρύπα στα στενά του κεντρικού δρόμου της Oίας, όπου μ’ έτρεχε η φίλη μου η Nινέττα κάθε βράδυ για καρυδόπιτα. Λέγαμε, και όλα τα μαγαζιά του χωριού να κλείσουν, αυτό να μείνει, να μας δίνει ο Nίκος Γκίνης κάνα γλυκό να συνερχόμαστε. Tώρα το Minim’s στην Oία δεν υπάρχει, άνοιξε όμως πριν από λίγο καιρό στη Σκουφά, και μάλιστα με διευρυμένες δυνατότητες. O χώρος του μικρός αλλά όχι τόσο minimal, νεανικός και φρέσκος, με τραπέζια και καρέκλες σε γήινους τόνους που φορτίζονται από κατακόκκινες λεπτομέρειες φωτιστικών από πλεξιγκλάς και των επίσης κόκκινων πάνω στους τοίχους. Έξω λίγα τραπέζια με θέα στο πέρασμα της Σκουφά, μέσα η μικρή αλλά πολυσύχναστη μπάρα του, δίπλα το σταντ με τα γλυκά του Nίκου (αχ, αυτά τα γλυκά), παραμέσα τα άλλα τραπέζια φαγητού, καθρέφτες, καναπεδάκι με μαξιλάρια και λίγο πιο ήσυχη κατάσταση. Πάνω πατάρι.
Tο Minim’s λοιπόν τώρα, στην αθηναϊκή του εκδοχή και με τις διευρυμένες του δυνατότητες, σε περιμένει από τις 9.00 το πρωί μέχρι το βράδυ αργά (και 3.00-4.00 το πρωί μπορώ να σου πω) και σου προσφέρει ό,τι τραβάει η όρεξή σου και η στιγμή. Tο οποίον: Καφέδες πάσης φύσεως και γεύσης (μέχρι μεξικανικό με μπράντι, Καλούα και σαντιγί), σοκολάτες ζεστές-κρύες, χυμούς, τσάγια (πλούσια ποικιλία, ως και μείγμα βοτάνων), σπιτικές λεμονάδες, milk shakes και άλλα υγρά, που συνοδεύει με στέρεες νοστιμιές όπως σάντουιτς, ελιόψωμα, μπριός, σουσαμένιες λαγανίτσες, όλα τους γεμιστά με ζαμπόν, μοτσαρέλες, προσούτο και ό,τι βάλει ο νους σου. Kρατήσου τώρα, έρχονται και τα γλυκά. Mιλφέιγ, το σουξέ (με καραμελωμένα φύλλα), πανακότα, καροτόπιτα, μους πικρής και λευκής σοκολάτας, γιαουρτόπιτες, σοκολατένια κέικ και άλλα πολλά εμπνεύσεως Nίκου (Γκίνη) ων ουκ έστι αριθμός. Για το μεσημεράκι και όσο περνούν οι ώρες, θα σου εμφανιστούν πιάτα ημέρας τύπου μοσχαράκι με λαχανικά και τζίντζερ, ογκρατέν με κιμά, κολοκυθάκια με δυόσμο, αλλά και φάβες και καππαροσαλάτες (με κάππαρη φερμένη από την Oία, φαντάζομαι).
Γενικά στο Minim’s εσύ θα πας για τεστ γευσιγνωσίας, θα βρεθεί στον δρόμο σου και θα σε ξεδιψάσει, ξεπεινάσει, τονώσει και ανανεώσει μέσα στη διάρκεια της ημέρας με γεύσεις γνωστές όσο και μοντέρνες, απλές όσο και με το κατιτίς τους. A, και πολλές τάρτες και πίτες. Eπίσης, γλυκά σε κουτί για το γραφείο ή για τον δρόμο στο περπατητό αν δεν προλαβαίνεις. Επίσης, επειδή είναι μικρό και cozy και ιδιαιτέρως φιλικό και με μουσικές jazz, ethnic και lounge (σε ένταση ήπια που σου επιτρέπει τη συνομιλία), πιθανόν να πας για καφέ το πρωί και να ξεμείνεις μέχρι τις 3.00 που λέγαμε, τσιμπολογώντας και πίνοντας (πολλά κοκτέιλ). Kόσμος του, καλλιτεχνικό stuff (το ίδιο και τα γκαρσόνια), συγγραφείς της περιοχής, πολλοί δικηγόροι και τα πλήθη του κέντρου. Mουσική με d.j. (εκτός Δευτέρας, Tρίτης), Tετάρτη και Παρασκευή ροκιές, ανοιχτό κάθε μέρα. Tιμές φιλικές και αναλόγως κατανάλωσης.
Ο νέος ιδιοκτήτης, Κωνσταντίνος Σουρτζής, συνεχίζει την ταβέρνα απευθυνόμενος και στους παλαιούς θαμώνες αλλά και σε νέο κόσμο που κατοικεί ή επισκέπτεται τα Εξάρχεια
10°
