Στο κέντρο της Σκουφά, ενός από τους πιο εμπορικούς δρόμους της πόλης που έχει εξελιχθεί και σε δρόμο διασκέδασης, βρίσκεται το Rosebud. Όταν πρωτοξεκίνησε το 2001, έκανε μεγάλη αίσθηση. Φρέσκο, δροσερό κι αλλιώτικο απ’ ό,τι είχαμε συνηθίσει μέχρι τότε στην καθημερινή διασκέδαση (καφές, σνακ, ελαφρύ φαγητό), έκανε τη διαφορά κι έγινε παράδειγμα προς μίμηση για τα υπόλοιπα που ακολούθησαν.
Το ντεκόρ είναι πάντα ελκυστικό, μυστηριακό, σινεφίλ, με αναφορές στο πολίτη Κέιν (η τελευταία λέξη που προφέρει ξεψυχώντας ο πολίτης Κέιν είναι Rosebud – το όνομα του παιδικού του έλκηθρου, που προφανώς συμβολίζει την ηλικία της αθωότητας). Τοίχοι ολόκληροι είναι αφιερωμένοι και σε έναν ήρωα του παιδικού μας πλανήτη, τον Τεν Τεν, μια υπέροχη βιτρίνα στα φετίχ της ζωής μας, τα παπούτσια, ενώ τα χρώματα μπλε ίντιγκο, μοβ, κόκκινο, συμπληρώνουν ένα σύνολο σοφιστικέ και πολύ χαλαρωτικό. Υπάρχει βέβαια κι ο έξω χώρος, κάτω από τις νερατζιές της Ομήρου, όπου είναι τέλεια για πρωί και βράδυ. Μπαρ υπάρχουν και στο ισόγειο και στον πρώτο όροφο και είναι πολύ ενημερωμένα σε σούπερ κοκτέιλ. Αν σ’ όλα αυτά προσθέσεις και τις βραδιές Jazz που διοργανώνονται στο χώρο του εστιατορίου, καταλαβαίνεις ότι εδώ μιλάμε για ένα μέρος που απευθύνεται κυρίως στο συναίσθημα.
Το βράδυ που εμείς πήγαμε στο Rosebud ακούσαμε τον Δημήτρη Βασιλάκη –από τους πολύ καλούς σαξοφωνίστες– και τον Γ. Σαριδάκη, πολύ καλός επίσης στα πλήκτρα, οπότε απολαύσαμε το φαγητό μας συνοδεία εξαίρετων ήχων.
Σαλάτα με παντζάρι, ξινόμηλο, πολύχρωμες πιπεριές και ζεστό κατσικίσιο τυρί, μπρουσκέτα με λαχανικά και τυρί καπνιστό γκρατιναρισμένη σε μέγεθος μικρής πίτσας, ήταν τα πρώτα μας πιάτα. Τα κεφτεδάκια με φασκόμηλο, λιαστή ντομάτα και φρέσκα τσιπς μάς «γυάλισαν» από τα πιάτα ημέρας και δεν πέσαμε έξω. Στα δεύτερα δοκιμάσαμε πανάλαφρο σολομό ψημένο μέσα στη λαδόκολα με κολοκυθάκια, καρότα, σέλερι και ευωδιαστά μυρωδικά, και φιλετάκια μοσχαρίσια με σος μπαλσάμικο που ήρθαν μαζί με ένα πεντανόστιμο ριζότο. Τα συνοδέψαμε με κρασί δικό τους, chardonnay, αξιοπρεπέστατο.
Κι ενώ η jazz μάς συνέπαιρνε, εμείς αναρωτιόμασταν τι ήταν πιο δυνατό, το σόλο σαξόφωνο ή το σόλο τούρτα σοκολατίνα που δοκιμάζαμε με βάση από oreo cookies; Η κουζίνα δεν διεκδικεί χρυσούς σκούφους, όμως όλα είναι τόσο νόστιμα και ελαφρά και με πρώτης ποιότητας υλικά που αποτελούν ένα μενού προσιτό και «εύκολο» για όλες τις ώρες της ημέρας. Μπορείς να ξεκινήσεις με χυμούς, καφέδες και bagels ή μπαγκέτες από το πρωί, να συνεχίζεις ας πούμε με ένα προσέκο και finger food, κι αν πεινάς περισσότερο υπάρχει η λίστα με σαλάτες, κυρίως και γλυκά. Καθώς πέφτει η νύχτα το Rosebud γίνεται ωραιότερο… είναι και η jazz που το κάνει.
Rosebud café-bar restaurant: Σκουφά 40 & Ομήρου 60, 210 3392.370, ανοιχτά από το πρωί έως 1.00 π.μ.
9°
