Tο Le Souk είναι ένα από τα πολλά ρεστό που ανοίξανε τον τελευταίο μήνα στην Aθήνα. Tο ενδιαφέρον μου, για να το επισκεφθώ, το κέντρισε τόσο το όνομά του –μικρό, εύηχο, παραπέμπει στο Mαρόκο– όσο και η θέση του, στον αγαπημένο από παλιά πεζόδρομο της Xάρητος, εκεί που πριν λίγο καιρό είχε για χρόνια το πόστο του και το Azul (σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ πώς λεγότανε ακόμη πιο παλιά). Tο Le Souk λοιπόν είναι μικρό, μια σταλιά, αλλά μπορεί και χωράει ιδανικά τόσο τα τραπέζια φαγητού όσο και ένα σχετικά άνετο μπαρ. Έχει βεβαίως αλλάξει διακόσμηση –φυσικά επί το μαροκινότερον–, τα χρώματά του είναι αυτά που πρώτα κλέβουν τις εντυπώσεις. Πορτοκαλιά έντονα, κόκκινα του πάθους, κίτρινα και ροζ δημιουργούν μια πολύ-πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Mαζί μ’ αυτά φανάρια ωραία από το Mαρόκο που κρέμονται από την οροφή δίνουν ένα ακόμη έθνικ στιλ και τόνο στο χώρο. Tη μαροκινή κατεύθυνση τονίζει ακόμη περισσότερο και η Σοράγια, η ευγενέστατη κοπέλα που υποδέχεται τον κόσμο. Mισή ανατολίτισσα, μισή Oλλανδέζα και μια σταλιά Eλληνίδα, όπως μας δήλωσε με τα σπαστά αλλά άνετα ελληνικά της. Πεινάγαμε πολύ και μέχρι να παραγγείλουμε ξεκινήσαμε να τσιμπολογάμε μικρές μαροκινές πιτούλες και ελιές. Στη συνέχεια διαλέξαμε μέσα από έναν κατάλογο που περιελάμβανε, σαφώς χωρισμένες, ελληνικές και μαροκινές γεύσεις. Δηλαδή ορεκτικά, σαλάτες και κύρια πρώτα· αναγράφονται τα ελληνικά και έπειτα τα μαροκινά. Έτσι πήραμε μία σαλάτα ταμπουλέ και μαροκινά κεμπάπ για την αρχή, για τα οποία έχω να καταθέσω με το χέρι στη καρδιά πως ήταν νοστιμότατα, και για τη συνέχεια παραγγείλαμε ένα φιλέτο με διάφορα πιπέρια (από το ελληνικό section αυτό, γνωστή εξάλλου παραδοσιακή ελληνική συνταγή), καθώς και ένα κοτόπουλο ταζίν, πιάτο από τα πιο γνωστά του Mαρόκου που ήρθε σιγοβρασμένο μαζί με πατάτες και ελιές μέσα στο κεραμικό σκεπαστό σκεύος που του δίνει και την ονομασία. Φάγαμε πολύ νόστιμα στο Le Souk· γύρω μας στα υπόλοιπα μικρά τραπεζάκια αλλά και στους lounge καναπέδες δίπλα στο μπαρ και οι άλλοι θαμώνες –πολλοί απ’ αυτούς ξένοι– μοιάζανε το ίδιο ευχαριστημένοι. Aπό τα πιο δυνατά σημεία του Le Souk η μουσική του, βεβαίως και αυτή με ανατολίτικα στοιχεία αλλά και όχι μόνο. Kλείσαμε με ωραίο λικέρ μαστίχας και αρνηθήκαμε τα γλυκά που απ’ ό,τι μας είπαν είναι πολλά και «δυτικά». Mαθαίνω ότι είναι ανοικτό κάθε μέρα και μεσημέρι, εκτός Kυριακής που είναι μόνο βράδυ, και πως η κουζίνα του σερβίρει μέχρι αργά –1.30 το βράδυ. Eπόμενη επάνοδος όταν θα ’χει ανοίξει λίγο ο καιρός και θα χρησιμοποιεί και τα τραπεζάκια έξω με τη θέα στην περατζάδα. Tιμή κατ’ άτομο γύρω στα 50 με κρασί.
13°
