Formula 1: Όλα όσα έγιναν στο απαιτητικό γκραν πρι της Σιγκαπούρης
Ο δέκατος όγδοος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός εκατοστός δέκατος όγδοος (1.118) σε απόλυτη αρίθμηση της Formula 1, διεξήχθη την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024 στην πίστα Marina Bay Street Circuit στην Σιγκαπούρη.
Formula 1: Όλα όσα έγιναν στη Σιγκαπούρη
«Το μονοθέσιο είναι εξαιρετικό για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα», είπε, καταπονημένος αλλά χαλαρός, ο νικητής του αγώνα Λάντο Νόρις. Η επιφανειακή ηρεμία του φαίνεται να είναι αποτέλεσμα των συνθηκών υγρασίας και θερμοκρασίας που επικρατούν στην πίστα καθόλη τη διάρκεια του νυχτερινού αγώνα. Μετά το τέλος της συναντήσεως κάθε οδηγός είναι κατά πέντε κιλά ελαφρύτερος. Ο Φράνκο Κολαπίντο της Williams, στην πρώτη του εμπειρία σε τέτοιες συνθήκες ενός αγώνα Formula 1, έμοιαζε να έχει επιτύχει αυτό που οι ασκητές επιδιώκουν εφ’ όρου ζωής. Το σώμα του είχε διαχωριστεί από το πνεύμα. ‘Η την ψυχή αν προτιμάτε. Οι δύο οδηγοί της Mercedes, ο πολύπειρος Λιούις Χάμιλτον και ο έμπειρος Τζορτζ Ράσελ, υπέστησαν ελαφρά θερμοπληξία και δεν παραβρέθηκαν στη συνέντευξη Τύπου· προτίμησαν μπάνιο σε πάγο, για να συνέλθουν. Οι οδηγοί φαίνονταν ήρεμοι αλλά ήταν απλώς εξαντλημένοι. Βίωναν μία συνθήκη υπνοβατών. Οι φυσικές λειτουργίες τους τελούνταν άνευ συνειδήσεως. Ο Νόρις, χωρίς ουσιαστική πίεση, δύο φορές έφτασε στο σημείο της σύγκρουσης με τα προστατευτικά χωρίσματα της πίστας. Στον 28ο γύρο μπήκε πολύ βαθιά για τα φθαρμένα μπροστινά ελαστικά του στη στροφή 14 και μάλιστα χτύπησε ελαφρά την μπροστινή πτέρυγα στον τοίχο. Στον 46ο γύρο έπιασε ελαφρά το αριστερό πίσω μέρος του στην είσοδο της στροφής 10 (εκεί όπου, πέρσι, ο Τζορτζ Ράσελ εγκατέλειψε τον αγώνα δύο γύρους πριν τον τερματισμό). Στην ερώτηση του Ντέιβιντ Κούλθαρντ, πρώην πιλότου και νυν δημοσιογράφου -δηλαδή ενός γνώστη των αγωνιστικών συνθηκών με την ευαισθησία να τις κάνει γνωστές στο ευρύ κοινό- προς τον Βρετανό οδηγό της McLaren για τους λόγους της οδηγικής αστοχίας χωρίς πίεση, η απάντηση ήταν χαρακτηριστική: «Δεν ξέρω. Ίσως συνέβη από ανία». Η απώλεια συνειδήσεως από την εξάντληση οδηγεί σε ανία; Είναι αδύνατο να μην αναρωτηθεί κάποιος πώς δεν σκοτώνονται από πλήξη οι οδηγοί της Formula 1 αφού υπόκεινται βασανιστικά σε μία ρουτίνα. Στη Σιγκαπούρη κάνουν 62 φορές τον ίδιο γύρο ακολουθώντας με ευλάβεια την ίδια ρουτίνα σε κάθε στροφή. Το ίδιο συμβαίνει και στις υπόλοιπες 21 πίστες του ετήσιου αγωνιστικού ημερολογίου. Ενδιάμεσα προπονούνται στον προσομοιωτή διορθώνοντας τα λάθη της διαδρομής τους. Ακόμα και σε κάποιον με σταθερή φυσική κατάσταση καταντά εξοντωτικό να επαναλαμβάνει την ίδια κίνηση τόσες πολλές φορές. Πόσο μάλλον σε τέτοιες συνθήκες που αλλοιώνουν την συνείδηση καθώς αποστραγγίζεται το σώμα. Όμως το γεγονός ότι οι οδηγοί εξακολουθούν να αγωνίζονται βελτιούμενοι, αίρει τον προβληματισμό ή τον βγάζει από το αδιέξοδο που φαίνεται ότι βρίσκεται. Ή η ρουτίνα δεν είναι πληκτική ή ακριβώς αυτή η πλήξη είναι προϋπόθεση της επιτυχίας. Νομίζω ότι εκ των πραγμάτων ορμώμενοι θα συμφωνήσουμε στο δεύτερο. Η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως, θα έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αποδίδοντας τις ιδιαίτερες ανθρώπινες μνημονικές ικανότητες στη θεότητα Μνημοσύνη. Εδώ πηγαίνουν τα πράγματα αρκετά παρακάτω. Οι πιλότοι των μονοθεσίων της Formula 1, αλλά και οποιοσδήποτε οδηγείται στην εκλέπτυνση μιας διεργασίας προς την επίτευξη ενός σκοπού βαρύνεται με τη ρουτίνα αυτής και την αντίστοιχη πλήξη της.
Ο Αγώνας
Αυτήν τη φορά ο Λάντο Νόρις, που είχε εξασφαλίσει με άνεση την πρώτη θέση (pole position) στις κατατακτήριες δοκιμές (qualifying) του Σαββάτου, κατάφερε να φτάσει στην πρώτη στροφή ως επικεφαλής του αγώνα, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον επικεφαλής του πρωταθλήματος Μαξ Φερστάπεν. Ο Φερστάπεν είχε κατακτήσει τη δεύτερη θέση των κατατακτήριων του Σαββάτου, κυρίως λόγω της αβλεψίας των ανθρώπων της Ferrari στη θέρμανση των ελαστικών των μονοθεσίων τους, γεγονός που οδήγησε στην ένατη και δέκατη θέση του grid (θέση εκκίνησης) τους Σαρλ Λεκλέρ και Κάρλος Σάινθ αντιστοίχως. Ουσιαστικά ο υπόλοιπος αγώνας ήταν μία μάχη με τη ζέστη και την υγρασία. Ήταν η πρώτη φορά στα 14 συναπτά έτη της υπάρξεως τής εν λόγω πίστας που δεν βγήκε αυτοκίνητο ασφαλείας. Δεν έγινε κανένα ατύχημα, γεγονός πρωτόγνωρο για τις συνθήκες που επικρατούν στο κράτος της νοτιοανατολικής Ασίας. Η εμφάνιση αυτοκινήτου ασφαλείας πιθανώς να προσέφερε μία ανάσα στις προσπάθειες των οδηγών έτσι ώστε η εξάντλησή τους να ήταν ηπιότερη. Η Ferrari έκανε έναν καλό αγώνα και για τους δύο οδηγούς της. Ο Λεκλέρ, κολλημένος πίσω από την υπερπροσπάθεια της Haas του Νίκο Χούλκενμπεργκ για το μεγαλύτερο μέρος του πρώτου stint, έπεσε 40 δευτερόλεπτα πίσω από την κορυφή, αλλά έδειξε ότι σε καθαρό αέρα είχε ρυθμό αντίστοιχο του Νόρις στη “σκληρή”(C3) γόμα στο δεύτερο stint. Ο Μονεγάσκος έφτασε στο τέλος να διεκδικήσει, χωρίς επιτυχία, την τέταρτη θέση από τον Ράσελ. Ο Όσκαρ Πιάστρι της Mclaren οδήγησε με τη γνωστή ψυχραιμία και συνέπεια και εάν είχε μία καλύτερη παρουσία στο Q3 του Σαββάτου το πιο πιθανό αποτέλεσμα θα ήταν η δεύτερη θέση στον αγώνα της Κυριακής.
Η υπεροχή της McLaren σε πίστες που απαιτείται μεγάλη Downforce (αεροδυναμική δύναμη στηρίξεως) είναι ένας συνδυασμός των μεγάλων πτερύγων που χρησιμοποιεί, του αντίστοιχου βαθμού υποβάθμισης (degradation) των ελαστικών και της ελαστικότητας εφαρμογής των εξαρτημάτων στα εμπρός και πίσω φτερά. Ειδικά στο προηγούμενο Grand Prix στο Μπακού η ελαστικότητα που παρουσιάζει η πτέρυγα του DRS έγινε αντικείμενο συζητήσεως ανάμεσα στην βρετανική ομάδα και τους υπεύθυνους κανονισμών της Formula 1. Φαίνεται ότι το πίσω κινούμενο φτερό του DRS ανοίγει, στις μεγάλες ταχύτητες των ευθειών, σε σχέση με το σταθερό πτερύγιο, κατά τρία χιλιοστά περισσότερο από τα επιτρεπόμενα. Βέβαια όλα τα παραπάνω δεν είναι εύκολο να αποδειχθούν, παρά τις κάμερες που φέρουν τα μονοθέσια. Η μαεστρία της αεροδυναμικής ελαστικότητας έδωσε στη McLaren το πλεονέκτημα της πίσω πτέρυγας, ένα «μίνι DRS», στις πίστες με χαμηλή downforce (δηλαδή στις πίστες με μεγάλες ευθείες). Αλλά στις πίστες με υψηλή downforce (όπως είναι η πίστα της Σιγκαπούρης, που έχει στροφές), η ίδια μαεστρία τής έδωσε μια μπροστινή πτέρυγα που παραμορφώνεται τέλεια ώστε να είναι ισχυρή στις αργές στροφές με επιθετική γωνία πτερυγίου, χωρίς να είναι στη συνέχεια πολύ ισχυρή στις στροφές υψηλής ταχύτητας, καθώς το πτερύγιο λυγίζει μειώνοντας την downforce της πτέρυγας για να δώσει ένα κέντρο πίεσης κατάλληλο για την ταχύτητα της στροφής.
Ο Μαξ Φερστάπεν έκανε έναν εξαιρετικό αγώνα που του έδωσε τη δεύτερη θέση και μία πρωτοπορία 52 βαθμών έξι αγώνες πριν το τέλος του πρωταθλήματος. Ο βαθμός που “έκλεψε” ο Ντάνιελ Ρικιάρντο από τον Νόρις στον τελευταίο γύρο και στον τελευταίο του αγώνα με την θυγατρική ομάδα της Red Bull, την RB, του έδωσε το ρεκόρ πίστας που κατείχε από το 2023 ο Λιούις Χάμιλτον. Εάν ο Νόρις χάσει το πρωτάθλημα λόγω αυτού του βαθμού θα έχουμε ένα είδος αθέμιτου ανταγωνισμού αφού η εντολή της ομάδας RB προς τον πιλότο της είναι βέβαιο ότι δόθηκε απευθείας από τον Κρίστιαν Χόρνερ, τον επικεφαλής της Red Bull. Ο Νόρις θα πρέπει στην συνέχεια να κερδίζει 9 βαθμούς περισσότερους σε κάθε αγώνα για να γίνει πρωταθλητής.
Το τσίρκο της Formula 1 μεταφέρεται για τέσσερεις αγώνες στην αμερικανική ήπειρο. Δύο αγώνες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα στο Μεξικό και ένα στην Βραζιλία. Από τις 18 έως τις 20 Οκτωβρίου θα βρίσκονται στην πίστα Circuit of The Americas στην πόλη Ώστιν του Τέξας.
Σ’ έναν ολοένα και περισσότερο ηλεκτρικό κόσμο, είναι μια ανακούφιση και μια τζούρα καθαρόαιμης ευδαιμονίας να μπορείς ακόμα να ακούς έναν κινητήρα να αφυπνίζεται
17°
