Ο «πρίγκιπας» Σαρλ Λεκλέρ νίκησε το αναπόφευκτο

Ο δέκατος έκτος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός εκατοστός δέκατος έκτος (1.116) σε απόλυτη αρίθμηση της Formula 1, διεξήχθη την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2024 στην πίστα Autodromo Nazionale Monza στην Ιταλία. «Δεν θα μπορούσε να συμβεί σε καλύτερο άνθρωπο, αυτός είναι όλα όσα μπορείτε να φανταστείτε», είπε ο Άγγλος σχολιαστής με ελαφρώς αλλοιωμένη τη φωνή από τη συγκίνηση, όταν ο Σαρλ Λεκλέρ έπαιρνε το τρόπαιο της πρώτης θέσης στην καθιερωμένη απονομή μετά το τέλος του αγώνα, επευφημούμενος από ένα μεγάλο πλήθος οπαδών της Ferrari. Ανεξαρτήτως των συνθηκών του αγώνα, της τακτικής της ιταλικής ομάδας και της οδηγικής ικανότητας του Μονεγάσκου πιλότου, τα από καρδίας λόγια αποκαλύπτουν την ανάγκη κάθε ανθρώπου να ενσαρκώνει την παρουσία του ιδανικού «καλού» στο πρόσωπο ενός εκ των ομοίων του. Στη μετά Χριστόν εποχή, στην οποία υποστατεί η κατ’ εξοχήν καλοσύνη ως θεανθρώπινο χαρακτηριστικό, οι μύθοι του βασιλιά Αρθούρου, του Λάνσελοτ και του Πάρσιφαλ -που είναι το μεσαίο όνομα του Λεκλέρ- έχουν οδηγήσει επιτυχώς την χριστιανική ανθρωπότητα μέχρι τώρα. Αντίστοιχες παρουσίες εμφανίζονται σε όλες τις μεγάλες θρησκείες του πλανήτη καθώς και στην αρχαιότητα. Η μάχη ανάμεσα στο Καλό και στο Κακό, ανάμεσα στη ζωή και στη φθορά με άλλα λόγια, προσωποποιείται κάθε φορά για να μπορέσει να γίνει κατανοητή. Κατ’ εξοχήν στη λογοτεχνία εμφανίζονται τέτοιου είδους μορφές. Πιο σπάνια και με λιγότερη καθαρότητα εμφανίζονται στους ανθρώπους των σπορ. Ο Άιρτον Σένα εξακολουθεί και σήμερα να είναι στις καρδιές των ανθρώπων σημείο αναφοράς ενός μάρτυρα μιας τέτοιας μάχης. Σε έναν τέτοιον, λοιπόν, εκφραστή της ζωής του καλού αξίζει κάθε επιτυχία, ακόμα και εάν πολλές φορές αυτή συνέβη σε ειδικές συνθήκες ή δεν θα έχει τη συνέχεια και την κατάληξη που θα έπρεπε να της αναλογεί.

Ο Λεκλέρ νίκησε φέτος στα δύο πιο σημαντικά Grand Prix του πρωταθλήματος. Στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο Μονακό, και στην ιταλική πίστα της Μόντζα για να δώσει χαρά και ελπίδα όχι μόνο στους Tiffosi αλλά σε κάθε θεατή της Formula 1. Ίσως και πέραν αυτής. Το μήνυμα, έστω και υπογείως, μεταφέρεται σε έκταση και βάθος. Άξιζε να συμβεί σε αυτόν που είναι πάντα καλός και μας κάνει κι εμάς καλύτερους άμα τη παρουσία του ή υπό την επιρροή της σκέψης της υπάρξεώς του. Η ευγένεια, η μαχητικότητα, η σταθερότητα, η συνέπεια, η εντιμότητα, με ένα λόγο η καλοσύνη οδηγεί στην υπέρβαση μία πραγματικότητα θλιβερής αβεβαιότητας και φθοράς που είναι η γενέθλιος συνθήκη του ανθρώπου. Ενός πλάσματος που γεννήθηκε με συνείδηση του θανάτου του. Και πρέπει να τα βγάλει πέρα σε έναν κόσμο που δεν εγγυάται τουλάχιστον μία κάποια σταθερότητα στα χρόνια της ζωής του. Η επιτυχία του Λεκλέρ προκαλεί συγκίνηση όχι μόνο για την εφήμερη ελπίδα που χαρίζει αλλά κυρίως για το άνοιγμα του ορίζοντα μιας υπερβάσεως της εφήμερης ζωής. Στον αγώνα της Μόντζα η καλοσύνη κατίσχυσε των συνθηκών. Ο «πρίγκιπας» Λεκλέρ νίκησε το αναπόφευκτο.

Formula 1: Ο αγώνας στην πίστα Autodromo Nazionale Monza στην Ιταλία και η νίκη του Σαρλ Λεκλέρ

Οι επικεφαλής της Mclaren, Αντρέα Στέλλα και Ζακ Μπράουν, προκρίνουν την ομάδα από τον διαχωρισμό σε πρώτο και δεύτερο οδηγό. Δηλώνουν απερίφραστα ότι το «νούμερο Ένα» οδηγός μας είναι και οι δύο οδηγοί μας. Μετά το πρώτο stint και αφού οι δύο Mclaren ήταν στις δύο πρώτες θέσεις ο μηχανικός του Λάντο Νόρις είπε στο οδηγό του: «Σου επιτρέπεται να ανταγωνιστείς τον Όσκαρ, οι papaya (υποκοριστικό της ομάδας, λόγω του χαρακτηριστικού πορτοκαλί χρώματος που φέρουν) κυριαρχούν». Όμως, η προσπέραση του Όσκαρ Πιάστρι αμέσως μετά την εκκίνηση στο δεύτερο σικέιν της πίστας, στη Roggia, είχε ήδη ως συνέπεια την οπισθοχώρηση του ομόσταυλού του στην τρίτη θέση, αφού βρήκε την ευκαιρία και τον προσπέρασε ο Λεκλέρ με την Ferrari, γεγονός που αποδείχθηκε καθοριστικό στην εξέλιξη του αγώνα. Ο σχετικά γρήγορος ρυθμός που επέβαλε ο Μονεγάσκος οδήγησε τον Νόρις και σε μία πρόωρη αλλαγή ελαστικών στον 14ο γύρο, όταν το προβλεπόμενο «παράθυρο» αλλαγής για τα «κίτρινα» ελαστικά ήταν ανάμεσα στον 19ο και 25ο γύρο. Εάν το δίδυμο της Mclaren είχε λάβει εντολές να διατηρήσει τις πρώτες θέσεις θα ήλεγχε τον ρυθμό του αγώνα κρατώντας σε απόσταση τον Λεκλέρ. Παρόλο που μετά το πρώτο pit stop έκαναν την υπερκέραση που υπολόγιζαν πάνω στον Μονεγάσκο (προκαλώντας μάλιστα τον εκνευρισμό του τελευταίου απέναντι στον μηχανικό του) και βγήκαν μόνοι πρώτοι στην πίστα, δεν κατάφεραν να επιτύχουν καθαρές οδηγίες για τους οδηγούς. Μπορείς να δώσεις την εντολή του ανταγωνισμού μεταξύ τους όταν έχεις ένα άνετο προβάδισμα. Υπό τις παρούσες συνθήκες του πρωταθλήματος, μάλλον δεν φαίνεται να έχουν τέτοια ταχύτητα που θα τους επιτρέπει την άνεση να συμπεριφέρονται ως κυρίαρχοι. Εξάλλου ο Νόρις περίμενε πολύ καιρό ένα αυτοκίνητο που μπορεί να νικήσει τον Φερστάπεν. Τώρα που το έχει θα πρέπει να ανταγωνιστεί και τον νεαρό συνοδηγό του; Βέβαια, από την άλλη μεριά, ο Πιάστρι αποδεικνύει σε κάθε αγώνα την αξία του, οπότε πώς μπορείς να τον παραγκωνίσεις στη δεύτερη θέση; Είναι δύσκολη η εξίσωση που πρέπει να λύσουν οι επικεφαλής της βρετανικής ομάδας. Βρίσκονται 8 βαθμούς πίσω από τη Red Bull και το πιο πιθανό είναι να κατακτήσουν το πρωτάθλημα των κατασκευαστών. Ο Νόρις υπολείπεται 62 βαθμών του Φερστάπεν και απομένουν οκτώ αγώνες με τρείς αγώνες sprint. Φαίνεται απίθανο να μπορέσει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα των οδηγών. Οπότε, οι επικεφαλής της Mclaren, κινούνται εκ τους ασφαλούς όταν μιλάνε για ομάδα και όχι για άτομα. Όμως οι συνθήκες ψυχολογικής ασφαλείας που θα δημιουργήσουν στον Νόρις θα έχουν αντίκτυπο στην επόμενη χρονιά που, θεωρητικά μιλώντας, θα είναι διεκδικητές και των δύο τίτλων. Εξάλλου η προϊστορία στις σχέσεις μεταξύ των ομοσταύλων δείχνει ότι το σχήμα της καθαρής πρωτοκαθεδρίας είναι το πλέον βιώσιμο.

Κατά τη διάρκεια του εν λόγω αγώνα ο Πιάστρι, ως επικεφαλής του αγώνα, δεν εκτίμησε ορθά, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε εκ των υστέρων, την κοκκοποίηση (graining) των ελαστικών του. Οδήγησε την ομάδα του στο δεύτερο pit stop που ήταν καθοριστικό για την εξέλιξη του αγώνα αφού η Ferrari έμεινε έξω και κατάφερε, τελικώς, με τη λελογισμένη οδήγηση του «πρίγκιπος»  ειδικά στην Lesmos και Parabolica, να τερματίσει πρώτη με τον Λεκλέρ και τέταρτη με τον Κάρλος Σάινθ ο οποίος κράτησε σε απόσταση τον φιλόδοξο Λιούις Χάμιλτον. Ο Πιάστρι, δεν είχε την υπομονή να περιμένει την εξομάλυνση του ελαστικού μετά την αρχικό του ξεφλούδισμα λόγω της ολισθήσεως επί του οδοστρώματος, σύμπτωμα της νέας ασφάλτου της πίστας. Όμως όλες οι ομάδες, πλην της Ferrari, εξέλαβαν ομοίως τις συνθήκες. Το δεύτερο pit stop εμφανίστηκε σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Πιθανώς η Ferrari να μην είχε πάρει αυτό το ρίσκο εάν διεκδικούσε κάτι περισσότερο από την τρίτη θέση ή δεν είχε στις τάξεις έναν οδηγό που εμπνέει για την υπέρβαση.

Η Red Bull ήταν απογοητευτική. Η αποχώρηση του αεροδυναμιστή Άντριαν Νιούι στοιχίζει πολύ περισσότερο από αυτό που υπολόγιζε η έπαρση του επικεφαλής της Κρίστιαν Χόρνερ, ο οποίος φιλοδοξεί όχι μόνο την αρχηγία της αυστριακής ομάδας αλλά και την ιδιοκτησία της. Όμως οι ομάδες στηρίζονται στους ευφυείς και έντιμους ανθρώπους και όχι στα πρωτόκολλα συνεργασίας και τις μηχανορραφίες.

Η Mercedes δεν φαίνεται να έχει ελπίδες για κάτι καλύτερο από την τέταρτη θέση, ενώ η Ferrari μετά την πρόσφατη αναβάθμισή της πιθανώς να διεκδικήσει και αυτή την πρώτη θέση των κατασκευαστών. Βέβαια η αδυναμία του Σάινθ να σταθεί με γενναιότητα και ανιδιοτέλεια δίπλα στον Λεκλέρ την απομακρύνει από μία τέτοια πιθανότητα.

Από τις 13 έως τις 15 Σεπτεμβρίου ο αγώνας θα δοθεί στην πίστα Baku City Circuit στον Αζερμπαϊτζάν. Ένα μεικτό αυτοκινητόδρομο πόλης και παραλιακής λεωφόρου με ορόσημο τον Πύργο της Παρθένου που εποπτεύει τα μονοθέσια κατά την έξοδό τους από τα σοκάκια. Ο Λεκλέρ και ο Πέρεζ έχουν ειδικότητα στους στενούς δρόμους. Ο Μεξικανός είναι στη δύση της καριέρας του, πιθανώς και η Red Bull.