Μόντρεαλ: Ένας συναρπαστικός αγώνας

Ο ένατος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός εκατοστός ένατος (1.109) σε απόλυτη αρίθμηση της Formula 1, διεξήχθη την Κυριακή 9 Μαΐου 2024 στην πίστα Circuit Gilles-Villeneuve, στο Μόντρεαλ του Καναδά. Ο αγώνας ήταν συναρπαστικός. Οι ομάδες ήταν πολύ κοντά σε επιδόσεις καθ’ όλο το Σαββατοκύριακο. Η pole position κρίθηκε και κατοχυρώθηκε υπέρ του Τζoρτζ Ράσελ παρότι είχε τον ίδιο χρόνο -1:12.00- με τον Μαξ Φερστάπεν, διότι τον πραγματοποίησε πρώτος στην τρίτη περίοδο των κατατακτήριων δοκιμών. Οι δύο Ferrari δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν τη συμμετοχή τους στα δέκα πρώτα μονοθέσια του grid αφού είχε καταταχθεί ενδέκατος ο Σαρλ Λεκλέρ -νικητής του Μονακό- και δωδέκατος ο Κάρλος Σάινθ, στη δεύτερη περίοδο των κατατακτήριων δοκιμών (qualifying, Q2). Στον αγώνα δεν κατάφεραν να τερματίσουν. H Mercedes, η Mclaren και ο πρωταθλητής της Red Bull διεκδίκησαν μέχρι τέλους τις πρώτες θέσεις στη συνάντηση της Κυριακής. Η ατυχία και τα ατυχήματα έφεραν στην πρώτη θέση τον Ολλανδό παρόλο που ο Λάντο Νόρις είχε τον καλύτερο ρυθμό.

Formula 1: Όλα όσα έγιναν στο συναρπαστικό γκαρν πρι του Μόντρεαλ

Τι κάνει συναρπαστικό έναν αγώνα της Formula 1; Η ανταγωνιστικότητα της ισχύος και της αεροδυναμικής των μονοθεσίων, η τακτική, η σχεδιασμένη στρατηγική, οι αστάθμητοι φυσικοί παράγοντες, τα ανθρώπινα λάθη και οι συγκυρίες. Σχεδόν ποτέ δεν συμβαίνουν όλα μαζί. Στην προκειμένη περίπτωση συνέβησαν. Είναι σπάνιο και θαυμαστό όταν η ιδεατή πραγματικότητα παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια μας. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο βιώνεται με ένταση και αποκλειστικότητα. Είμαστε πλήρως παρόντες, υποκείμενοι σε μία αφοσίωση που διαγράφει οποιαδήποτε παρέκκλιση. Υπό μίαν έννοιαν παραδίδουμε τον εαυτό μας σε μία εξωτερική συνθήκη τόσο έντονη που μοιάζει αδύνατο να τη σκεφτούμε, δηλαδή να πάρουμε τις αποστάσεις που χρειάζονται για να την κατανοήσουμε. Παραδιδόμαστε σε μία ψυχική πληρότητα, ένα αίσθημα που στερείται συνειδήσεως. Εξ ου και οι φράσεις «ξεχάστηκα», «δεν ξέρω πώς πέρασε η ώρα», «αισθάνομαι εξαντλημένος» αποδίδουν χαρακτηριστικά τις συνέπειες ενός χρονικού κενού που δημιούργησε η ένταση του αισθήματος. Προσιδιάζει σε ένα είδος εσωτερικής καθάρσεως, η οποία όμως δεν χρησιμοποιεί το φόβο και το έλεος της αρχαίας τραγωδίας. Αρκείται στην ένταση της αγωνίας, της προσδοκίας, της εκπλήξεως ή του τυχαίου για να ξεπλύνει από μέσα μας τις συσσωρευμένες παραστάσεις της καθημερινότητας και την πλήξη που συνεπάγονται ως επαναλήψεις του ιδίου. Ως θεατές ευελπιστούμε στη δυναμική ενός τέτοιου αγώνα. Ονειρευόμαστε τις λίγες φορές που ο συνδυασμός όλων των επιμέρους παραγόντων συνιστά το απείκασμα της ιδεατής πραγματικότητας, μιας εντάσεως που καταργεί τον χρόνο.

Ο Αγώνας

Η έναρξη έγινε υπό βροχή. Όλοι, πλην της Haas, φορούσαν ελαστικά για βρεγμένο οδόστρωμα που ξεχωρίζουν από το πράσινο ενδεικτικό σιρίτι τους. Οι πιλότοι της αμερικανικής ομάδας είχαν βάλει αυτά με το μπλε σιρίτι. Έτσι, μέχρι τον όγδοο γύρο, ο Κέβιν Μάγκνουσεν και ο Νίκο Χούλκενμπεργκ είχαν κερδίσει δέκα θέσεις. Η Mclaren, ακολουθώντας την επιβραδυντική τακτική της Ίμολα προκειμένου να δώσει την ευκαιρία στα ελαστικά της να ζεσταθούν σωστά, είχε φέρει στον 11ο γύρο τον Νόρις οκτώ δευτερόλεπτα πίσω από τον πρωτοπόρο Ράσελ της Mercedes. Ο Ράσελ ήταν τόσο ευχαριστημένος από τα «πράσινα» ελαστικά του που ανάγκασε τον μηχανικό να του επιστήσει την προσοχή στην πίεση που θα τους ασκήσει. Στον 14/70 γύρο όλες οι ομάδες κρατούσαν στάση αναμονής αφού η πρόγνωση έδειχνε πάλι βροχή. Εν τω μεταξύ οι δύο πιλότοι της Haas είχαν αναγκαστεί σε είσοδο στα pits αφού τα «μπλε» ελαστικά δεν ήταν πλέον κατάλληλα για τον μισόστεγνο δρόμο. Στον 17/70 γύρο ο Νόρις έχει πλησιάσει στα τρία δευτερόλεπτα τον Ράσελ. Στον 20/70 προσπερνά τον Φερστάπεν στην ευθεία DRS, πριν το τελευταίο σικέιν των στροφών 13 και 14. Ένα γύρο μετά προσπερνά τον Ράσελ στην ίδια ευθεία που ονομάζεται και “Casino straight”, και περνάει επικεφαλής του αγώνα. Η τακτική της βρετανικής ομάδας φαίνεται να συνάδει με την στρατηγική της· θέλει την πρώτη θέση. Δύο γύρους μετά ο Νόρις έχει ξεφύγει με τέσσερα δευτερόλεπτα από τον δεύτερο Φερστάπεν ο οποίος έχει ήδη προσπεράσει τον Ράσελ. Στην ενδοεπικοινωνία με τον μηχανικό του ο πρωτοπόρος ξεφυσάει, ολίγον αγχωμένος για πιθανή εμφάνιση βροχής. Όμως η τύχη τού παίζει το ανάποδο παιχνίδι από το Μαϊάμι. Στον 25/70 γύρο ο Λόγκαν Σάρτζεντ της Williams εγκαταλείπει πρώτος τον αγώνα στη στροφή 4. Οι κίτρινες σημαίες βγαίνουν. Ο Γουίλ Tζόζεφ ενημερώνει τον οδηγό του που εκείνη την στιγμή είναι στην φουρκέτα (στροφή 10), χωρίς να μπορεί να του δώσει σαφή οδηγία για είσοδο στα pits. Το αυτοκίνητο ασφαλείας βγαίνει αφότου ο Νόρις έχει περάσει την είσοδο των pits. Όλοι πίσω από αυτόν μπαίνουν για αλλαγή. Εκείνος πρέπει να περιμένει ένα γύρο και μοιραία βγαίνει πίσω από τον Ράσελ και μπροστά από τον ομόσταυλό του Όσκαρ Πιάστρι. Έπρεπε να είχε την αποφασιστικότητα ο έμπειρος μηχανικός αγώνων να βάλει τον οδηγό του χωρίς να είναι καθαρά τα δεδομένα του; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει. Στη συνέχεια του αγώνα ο Νόρις έφτασε στα τρία δευτερόλεπτα τον νικητή και τελικώς τερμάτισε στη δεύτερη θέση. Είχε καλύτερο ρυθμό αλλά κακή τύχη.

Η επανεκκίνηση γίνεται 5 γύρους αργότερα. Στη Ferrari έχουν τη φαεινή ιδέα να «φορέσουν» στον Λεκλέρ σκληρά ελαστικά ευελπιστώντας στην καλυτέρευση του καιρού και στο πιθανό πλεονέκτημα που θα είχαν έναντι όλων των υπολοίπων, οι οποίοι είχαν ελαστικά για βρεγμένο οδόστρωμα. Τον έβγαλαν μπροστά από τον Φερστάπεν, αλλά ένα γύρο πίσω. Δεκατρείς γύρους μετά, ο θριαμβευτής του Μονακό αποσύρεται στα paddocks, αφού έχει ταλαιπωρηθεί με μια ακόμα αλλαγή σε «πράσινα» ελαστικά. Στον 44/70 γύρο πρώτος απ’ όλους ο Λιούις Χάμιλτον βγαίνει στην πίστα με «κίτρινα» ελαστικά. Η βροχή έχει σταματήσει και το οδόστρωμα στεγνώνει. Ο Νόρις πλησιάζει τον Ράσελ. Τελευταίοι μπαίνουν οι Φερστάπεν και Ράσελ. Ο Νόρις μένει έξω και κάνει δύο ταχείς γύρους στην προσπάθεια να «κλέψει» (overcut) την πρώτη θέση από τον Ολλανδό. Τελικώς βγαίνει μπροστά του αλλά δεν αντέχει στην επίθεση του Φερστάπεν με τα πιο «ζεστά» κίτρινα ελαστικά. Αποκρούει την επίθεση του Ράσελ που είναι μάλλον πιο γρήγορος και παραδίδεται ένα γύρο μετά. Στον 50/70 γύρο ο Φερστάπεν παραπονιέται ότι τα κράσπεδα στη στροφή 1 τον πετάνε έξω. Το αυτοκίνητο έχει μονίμως δυσκολίες λόγω της άκαμπτης ανάρτησης. Στον 51ο γύρο ο Νόρις επανέρχεται και προσπερνά τον Ράσελ στην ευθεία του Καζίνο, εξαιτίας ενός λάθους που κάνει ο Βρετανός της Mercedes στο σικέιν των στροφών 8-9. Ο Τζορτζ Ράσελ είναι επιπόλαιος και υπερόπτης. Ισως η πρώτη ιδιότητα είναι απόρροια της δεύτερης. Πέφτει σε τέτοια λάθη συχνά, ειδικά όταν είναι υπό πίεση. Ο Σάινθ κάνει τετακέ στο σικέιν των στροφών 6-7 και χτυπάει την Williams του Αλεξάντερ Άλμπον. Ο Σέρτζιο Πέρεζ, άφαντος στη διάρκεια του αγώνα, υποπίπτει σε ανάλογο λάθος. Williams, Ferrari και μισή Red Bull είναι εκτός αγώνα. Βγαίνει αυτοκίνητο ασφαλείας, αλλά Φερστάπεν, Νόρις και Πιάστρι αγνοούν την ευκαιρία μιας φτηνής αλλαγής. Ο Ράσελ με φρέσκα «κίτρινα» προσπερνά τον Πιάστρι. Στον 66ο γύρο τον προσπερνά και ο Χάμιλτον. Στον 69ο γύρο ο Ράσελ προσπερνά τον Χάμιλτον υπό τις παραινέσεις του μηχανικού για μία καθαρή και αποτελεσματική κίνηση. Ο επτάκις πρωταθλητής χάνει την ευκαιρία ενός πόντιουμ μετά από πολύ καιρό αναμονής. Όλοι εμείς είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε έναν συναρπαστικό αγώνα.

Στις 21-23 Ιουνίου τους αγώνες θα φιλοξενήσει η πίστα Circuit de Barcelona-Catalunya. Οι οδηγοί την γνωρίζουν καλά γιατί αφιερώνουν πολύ χρόνο εκεί, στις χειμερινές δοκιμές. Η πίστα έχει ποικιλία στροφών και προκλήσεων, εξ ου και είναι πίστα αναγνώρισης της δυνάμεως των μονοθεσίων. Η ανταγωνιστικότητα μεταξύ των ομάδων φαίνεται πιο ισχυρή από ποτέ. Οι προβλέψεις είναι δύσκολες. Ο Φερστάπεν έχει σταθερά το προβάδισμα.