Formula 1: Ο αγώνας στην πίστα Autodromo Enzo e Dino Ferrari με νικητή τον Μαξ Φερστάπεν
Ο έβδομος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός εκατοστός έβδομος (1.107) σε απόλυτη αρίθμηση της Formula 1, διεξήχθη την Κυριακή 19 Μαΐου 2024 στην πίστα AutodromoEnzoeDinoFerrari, στην πόλη της Ίμολα της ιταλικής περιφέρειας της Εμίλια Ρομάνια. Ο Μαξ Φερστάπεν ήρθε πρώτος, αλλά για πρώτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια ο δεύτερος απείχε μόλις 7/10 του δευτερολέπτου από τον πρώτο Ολλανδό. Ο Λάντο Νόρις με τη Mclaren μείωσε από τον 46ο γύρο μέχρι τον 63ο την απόσταση των 6 δευτερολέπτων σε μία απόσταση DRS, την μοναδική στην πίστα της Ίμολα που είναι η ευθεία της εκκίνησης. Σημειωτέον ότι DRS είναι τα αρχικά του Drag Reduction System: σύστημα μείωσης της οπισθέλκουσας δύναμης. Η μείωση επιτυγχάνεται κατεβάζοντας το πίσω όρθιο πτερύγιο όταν η απόσταση μεταξύ δύο αυτοκινήτων είναι μικρότερη τους ενός δευτερολέπτου στο σημείο που είναι εκ των προτέρων καθορισμένο στην πίστα. Το σημείο ανιχνεύσεως του DRS βρίσκεται ανάμεσα στο chicane ή variante Alta που είναι οι στροφές επιβράδυνσης 14 και 15 και την ανοιχτή δεξιά στροφή 16, δηλαδή τρεις στροφές πριν την ευθεία όπου η ταχύτητα των αυτοκινήτων τα οποία έχουν απαλλαγεί από την πίσω όρθια αντίσταση του φτερού αυξάνεται κατά 25 χιλιόμετρα περίπου, έτσι ώστε να δοθεί στο μονοθέσιο - κυνηγό η δυνατότητα για μία πιο εύκολη προσπέραση. Χωρίς τη γνώση των παραπάνω λεπτομερειών δεν μπορεί κάποιος να καταλάβει το αργό, αγωνιώδες παιχνίδι που εξελίχθηκε σε κάτι που πλησίαζε σε αερομαχία, καθώς ο Μαξ Φερστάπεν έπρεπε να καταφύγει σε ένα «παιχνίδι» με το trade-off (έναν συμβιβασμό) μεταξύ του επιπέδου της μπαταρίας και του ψαλιδίσματος της μονάδας ισχύος και να φρενάρει πριν από το σημείο ανίχνευσης του DRS προκειμένου να αναγκάσει τον καταδιωκόμενο Λάντο Νόρις να χάσει ορμή και να τον κρατήσει εκτός εμβέλειας DRS. Υπό μίαν έννοια, είναι κρίμα που δεν μπορεί ο θεατής να συμμετέχει πιο ενεργά στις προσπάθειες των οδηγών. Οι κάμερες που προσφέρονται πάνω στο κόκπιτ των μονοθεσίων για τους συνδρομητές /τηλεθεατές της F1TV είναι βοηθητικές μιας πιο εποπτικής εμπειρίας, αλλά απέχουν παρασάγγας από την πραγματική εμπειρία σε ό,τι αφορά κυρίως τις εξαντλητικές δοκιμές και αλλαγές που κάνουν οι ομάδες σε όλη την διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου για να προσφέρουν στους οδηγούς τους τις καλύτερες δυνατές ρυθμίσεις.
Στις πρώτες δοκιμές της Παρασκευής, ο Φερστάπεν έβρισκε μεγάλη υποστροφή (το αυτοκίνητο «έχανε» το εμπρός μέρος). Η Red Bull έκανε μερικές αλλαγές στο «στήσιμο» εντός του ιδίου αεροδυναμικού πακέτου για τη δεύτερη περίοδο των δοκιμών. Στον Ολλανδό άρεσε ο τρόπος που ανταποκρίθηκε το set-up στα μεσαία ελαστικά. Αλλά έμεινε εμβρόντητος όταν το δοκίμασε στα μαλακά και το μονοθέσιο προσπάθησε να τον πετάξει εκτός δρόμου με υπερστροφή (στην στροφή το αυτοκίνητο “χάνει” το πίσω μέρος, κοινώς “πετάει κώλο”) που ήταν υπερβολική ακόμα και για εκείνον. Με αυτό το στήσιμο υψηλών πτερύγων και το μεγάλο ύψος κύλισης, οι αλλαγές στη συμπεριφορά εξαιτίας των μικρών αλλαγών στο «στήσιμο» ήταν ακραίες. Άφηναν, δε, το αυτοκίνητο χωρίς κανένα «γλυκό» σημείο μεταξύ των διαφορετικών ελαστικών.
Εκεί είναι που ο Σεμπαστιάν Μπουέμι (Sebastien Buemi), ο Ελβετός δοκιμαστής οδηγός, έκανε όλη τη σπουδαία δουλειά στον προσομοιωτή, πίσω στη βάση. Αφαίρεσαν μεγάλο μέρος της downforce, έβαλαν το μονοθέσιο σε ένα πιο ήπιο «παράθυρο» και ήλπιζαν. Ήταν πλέον αρκετά ισορροπημένο για να παλέψει με τις McLaren για την pole, την πρώτη θέση των κατατακτήριων του Σαββάτου. Κάτι που απείχε μισό δευτερόλεπτο μακριά την Παρασκευή, με τον Φερστάπεν να παραδέχεται ότι περίμενε να καταταγεί πέμπτος. Τελικώς ο Ολλανδός πρωταθλητής εξασφάλισε την πολύτιμη θέση με το ζόρι. Αλλά πώς αυτό το set-up θα συμπεριφερόταν στα ελαστικά στον αγώνα; Αυτό μπορούσε να το μαντέψει ο καθένας. Η φθορά είναι το ζητούμενο εδώ, όχι οι θερμοκρασίες επιφάνειας ή ο πυρήνας. Ο κίνδυνος της υπερβολικής φθοράς είναι η πτώση της θερμοκρασίας. Όχι πολύ ζεστό, αλλά πολύ κρύο. Ακόμα και σε μια πίστα με 43 βαθμούς Κελσίου. Μέχρι τον 46ο γύρο δεν φαινόταν τίποτα ανησυχητικό για τον πρωτοπόρο. Από εκείνη την στιγμή και μετά έχανε σταδιακά τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Ακούγεται παράδοξο και υπερβολικό όταν λέγεται από τον ίδιο τον οδηγό προς τον μηχανικό του, ειδικά όταν τερματίζει πρώτος. Παρόλο που η προσπάθεια δεν γίνεται κατανοητή, είναι εξαιρετικά δύσκολη, πολύ πιο δύσκολη από την έκφρασή της.
Formula 1: Ο αγώνας στην πίστα Autodromo Enzo e Dino Ferrari
Ο Σαρλ Λεκλέρ ήταν στην τρίτη θέση, με τη Ferrari να είναι μερικές φορές το ταχύτερο μονοθέσιο στην πίστα. Σε μια πίστα που δεν έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να ταιριάζει καλύτερα στην ασυνήθιστη μονάδα ισχύος της, αφού είναι πιο μικρός ο υπερσυμπιεστής της.
Δεν φαινόταν ότι θα ήταν τέτοιος αγώνας όταν ο Φερστάπεν έκανε το αναμενόμενο pit stop στον 24ο γύρο με προβάδισμα πάνω από έξι δευτερόλεπτα έναντι του Νόρις. Οποιαδήποτε μάχη φαινόταν πιο πιθανό να είναι μεταξύ του Βρετανού και της Ferrari του Λεκλέρ για τη δεύτερη θέση. Έτσι φαινόταν μέχρι περίπου τα μισά του δεύτερου stint, με τον Norris να παραπονιέται ότι δεν είχε ρυθμό και ότι ο Λεκλέρ τον έπιανε. Ο μηχανικός του, Γουίλ Τζόζεφ (Will Joseph), τον κράτησε ήρεμο, διαβεβαιώνοντάς τον ότι οι άλλοι χρησιμοποιούσαν περισσότερο τα ελαστικά από ό,τι εκείνος, ειδικά στην έξοδο της Variante (σικέιν) Alta. Ο Λεκλέρ πίεσε και έφτασε επικίνδυνα κοντά στο DRS της McLaren, μάλιστα προς επίρρωσιν των λόγων του μηχανικού στον 49/63 γύρο παρέκαμψε το σικέιν τραυματίζοντας έτι περαιτέρω τα ελαστικά του. Αλλά στη συνέχεια ήρθε η ανταμοιβή του Νόρις, καθώς ξοδεύτηκαν οι καλύτεροι πόροι της Ferrari και ο Λεκλέρ σταμάτησε την καταδίωξη.
Η McLaren υποσκέλισε τον Κάρλος Σάινθ με τον Όσκαρ Πιάστρι για την τέταρτη θέση, καθώς η Ferrari δεν ήθελε να μπει πρώτη στα pits, επειδή αυτό θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να προσπεράσει μια Alpine και μια Aston Martin με ένα μονοθέσιο που δεν είχε ταχύτητα στο τέλος της ευθείας. Έτσι, μοιραία ο Πιάστρι τερμάτισε τέταρτος.
Η δεύτερη θέση για τον Νόρις φαινόταν ασφαλής περίπου για 46 από τους 63 γύρους. Ο Φερστάπεν βρισκόταν πάνω από έξι δευτερόλεπτα μπροστά και έμοιαζε απλώς να ρυθμίζει την κίνησή του για να διατηρήσει αυτή τη διαφορά, ώστε να μην επιβαρύνει πολύ τα ελαστικά.
Ο Μαξ είχε τρομάξει λίγο προς το τέλος αυτού του πρώτου stint. Όλα έδειχναν ότι ήταν υπό έλεγχον, αλλά στον ασύρματο φώναζε στον Τζιανπιέρο Λαμπιάζε (Gianpiero Lambiase) σε άπταιστα «γαλλικά» ότι η μπροστινή αριστερή του πλευρά είχε τελειώσει και ρωτούσε γιατί δεν τον έφεραν μέσα. Το ίδιο άρχισε να συμβαίνει μετά τον 50ο γύρο. Ο Νόρις μείωνε σε ρυθμό 4/10 του δευτερολέπτου. Τα μπροστινά ελαστικά της Red Bull είχαν εγκαταλείψει και πάλι, ακόμη και στα «σκληρά», όπως ακριβώς είχε συμβεί και με τα «μεσαία» στο τέλος του πρώτου stint. Μόνο που δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε την πλήρη επίδρασή της φθοράς την πρώτη φορά χάρη στα pit stop που είχε ήδη ξεκινήσει η Mclaren. Τα ελαστικά είχαν κρυώσει πάρα πολύ, καθώς ο δείκτης του πέλματος είχε φθαρεί και είχε γίνει λεπτός. Ο Max είχε φροντίσει να μην είναι πολύ σκληρός μαζί τους αλλά, στην πραγματικότητα, αυτό έκανε το πρόβλημα χειρότερο. Μόλις κρυώσουν πολύ και δεν έχει μείνει πολύ πέλμα, δεν υπάρχει περίπτωση να επανέλθουν στη θερμοκρασία. «Ξαφνικά δεν μπορώ να στρίψω το αυτοκίνητο», παραπονέθηκε καθώς η McLaren μεγάλωνε όλο και περισσότερο στους καθρέφτες του. Αυτή είναι μία από τις πίστες όπου αναγκάζεσαι να έχεις αρκετά μεγάλο ύψος οδήγησης λόγω του περιγράμματος της πίστας και της φύσης των κρασπέδων. Το στήσιμο είναι πάντα ένας πολύ λεπτός συμβιβασμός μεταξύ των μηχανικών χαρακτηριστικών και εκείνων της αεροτομής. Αυτός δεν είναι ένας συνδυασμός που ιστορικά αρέσει στη Red Bull, όπως συνέβη στην Σιγκαπούρη, πέρσι. «Μου τελειώνει η μπαταρία», δήλωσε ο Φερστάπεν αφού άντεξε την επίθεση του Νόρις για τέσσερις συνεχόμενους γύρους. Ο Λαμπιάζε του έδωσε ψύχραιμα την εντολή να μεταβεί στο Mode 7», το οποίο θα βοηθούσε να γεμίσει η μπαταρία σε βάρος περισσότερων περικοπών της μονάδας ισχύος. Αλλά τώρα η επίθεση του Norris είχε αρχίσει να φαίνεται στα ελαστικά - και μια μεγάλη πλαγιολίσθηση έξω από το σικέιν Villeneuve (στροφές 5 και 6) το ενίσχυσε αυτό.
Δύο γύρους πριν από το τέλος φαινόταν ότι η πρόκληση του Νόρις είχε τελειώσει αλλά, με τον Φερστάπεν να έχει πλέον μειωμένη ισχύ, η McLaren ήταν πολύ κοντά να πλησιάσει στο ένα δευτερόλεπτο στο σημείο ανίχνευσης DRS λίγο μετά την Variante Alta. Ο Ολλανδός ήταν αριστοτεχνικός στον τρόπο που το απέτρεψε αυτό, στον τρόπο που φρέναρε για εκείνη τη στροφή οδηγώντας τον Νόρις να χάσει τη δυναμική του. Ο Μαξ είχε αποσπάσει τη νίκη. Αλλά καθόλου με το γνώριμο στυλ. Αυτή ήταν μια μάχη από την Παρασκευή μέχρι την καρό σημαία της Κυριακής.
Στις 24-26 Μαΐου 2024 η πίστα του πριγκιπάτου του Μονακό θα φιλοξενήσει τον αγώνα της Formula 1. Απίστευτα στενή και εντελώς εικονική. Ο Νέλσον Πικέ περιέγραψε αξιομνημόνευτα την οδήγηση στο Μονακό ως «σαν να κάνεις βόλτα με ποδήλατο στο σαλόνι σου»... πράγμα που είναι ακριβές. Παρ' όλα αυτά, είναι μια πρόκληση που αγαπούν σχεδόν όλοι οι οδηγοί, αφού τους αναγκάζει να βάλουν τις ικανότητές τους σε κίνδυνο επιβραβεύοντας την ακρίβεια χιλιοστού. Αρκετοί από τους οδηγούς ζουν μονίμως στο κρατίδιο της Κυανής Ακτής. Ο «πρίγκιπας» Σαρλ Λεκλέρ είναι Μονεγάσκος. Στην Ίμολα, μετά τον αγώνα απευθύνθηκε στα ιταλικά προς τους tifosi. Από τις σπάνιες φορές, πλέον, που ακούγεται μία γλώσσα διαφορετική από τα αγγλικά στις πίστες της Formula 1. Ευχόμαστε να απευθυνθεί στα γαλλικά μετά τη νίκη του στο Grand Prix της πατρίδας του.
Σ’ έναν ολοένα και περισσότερο ηλεκτρικό κόσμο, είναι μια ανακούφιση και μια τζούρα καθαρόαιμης ευδαιμονίας να μπορείς ακόμα να ακούς έναν κινητήρα να αφυπνίζεται
16°
