Ο Max Verstappen στη Red Bull Ring: Η ζωή απαιτεί τον χρόνο της

Ο ένατος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός ογδοηκοστός έβδομος (1.087) σε απόλυτη αρίθμηση της Formula 1, διεξήχθη την Κυριακή 02 Ιουλίου 2023 στην πίστα Red Bull Ring, στο Spielberg της Αυστρίας. Όπως προϊδεάζει η ονομασία της πίστας είναι η έδρα της Red Bull. Ο Μαξ Φερστάπεν νίκησε για πέμπτη συνεχόμενη φορά με τρίτο τον ομόσταυλό του Σέρτζιο Πέρεζ. Δεύτερος ήταν ο μεγάλος-μικρός, ο Μονεγάσκος Σαρλ Λεκλέρ με τη Ferrari και διαφορά 23’’ δύο γύρους πριν από τον τερματισμό. Τότε, ο επικεφαλής, με την άνεση του πρωταθλητή, σε σημείο υπεροψίας, μπήκε στα pits για να βάλει «μαλακά» και να πάρει στον τελευταίο γύρο τον βαθμό που αναλογεί στο ταχύτερο πέρασμα των 4,318 χιλιομέτρων. Τον πήρε από τον Μεξικανό συναγωνιστή του. Το ρεκόρ κατέχει από το 2020 ο Σάινθ με 1:05.619 λεπτά. Ήταν η μοναδική πρωτιά που δεν κατέκτησε την Κυριακή ο Ολλανδός. Υπολείπετο 2 δευτερολέπτων. Όμως, εάν το επιδίωκε θα το επιτύγχανε σίγουρα. Μάλλον δεν τον ενδιέφερε. Το πιθανότερο είναι ότι δεν το ήξερε καν.          

Το μόνο αξιοσημείωτο στοιχείο του τριημέρου από οργανωτικής πλευράς ήταν οι ποινές για την παραβίαση των ορίων της πίστας. Στις κατατακτήριες έφτασαν στις 49 σε σχέση με την περσινή που ήταν 19. Εκτός Q3 έμειναν ο Ράσελ και ο Πέρεζ. «Οι οδηγοί φαίνονται σαν ερασιτέχνες», δήλωσε ελαφρώς θυμωμένος ο Φερστάπεν. Όμως αν βάλουν χαλίκι που είναι μία καλή απτική προειδοποίηση για τη «λάθος» γραμμή, δεν θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν την πίστα οι μοτοσικλέτες. Το κόστος των εργασιών «βάζω, βγάζω χαλίκι» είναι μάλλον μεγάλο, οπότε έχουν μερικές τιμωρίες παραπάνω (στον κυριακάτικο αγώνα τιμωρήθηκαν με ποινή 5’’ δέκα οδηγοί) και ξεμπερδεύουν.  

F1: Η νέα νίκη του Μαξ Φερστάπεν στο GP της Αυστρίας

Μια αψιμαχία Χάμιλτον - Φερστάπεν στην στροφή 10 αρχικώς και μετά στην 1, στέρησε τη δυνατότητα στον πρώτο να διεκδικήσει καλύτερη θέση στο grid του Sprint του Σαββάτου και τη συσσώρευση κάποιων βαθμών αν τερμάτιζε εντός των οκτώ πρώτων θέσεων. Ο Τότο Βολφ ενοχλήθηκε σε βαθμό που θέλει να το αναφέρει στην επομένη συνάντηση των οδηγών στο πλαίσιο «ανάρμοστης συμπεριφοράς» του Ολλανδού οδηγού. Τα γεγονότα δεν αμφισβητούνται: από κακή συνεννόηση με τον Μπόνο (τον μηχανικό του στον  αγώνα, δηλαδή τη σύνδεσή του με τον κόσμο εκτός πίστας) ο Χάμιλτον «έκλεισε» την πορεία του γρήγορου γύρου (push lap) του Φερστάπεν στη στροφή 10. Ο Φερστάπεν ισχυρίστηκε ότι αισθάνθηκε ότι έχασε αρκετό χρόνο ώστε να διακυβεύεται η πρόκριση στην επόμενη δοκιμή κατάταξης, την SQ2, και προσπάθησε να συνεχίσει σε γρήγορο γύρο εμποδίζοντας, άθελα του (;), τον Χάμιλτον, στην εσωτερική γραμμή της στροφής 1. Ο Βρετανός προσπαθούσε να αναστρέψει την εις βάρος του κατάσταση μετά την ακύρωση του χρόνου του λόγω παραβιάσεως των ορίων της πίστας. Τελικώς, ο Χάμιλτον δεν μπήκε στο SQ2 ενώ ο Φερστάπεν μπήκε δεύτερος. Αυτό το περιστατικό ήταν και το πιο ενδιαφέρον σημείο του τριημέρου από ανθρωπολογικής - ψυχολογικής πλευράς, στον απόηχο της αξέχαστης μάχης και ήττας του Χάμιλτον στον τελευταίο αγώνα, στον τελευταίο γύρο της πίστας του Άμπου Ντάμπι το σωτήριον έτος 2021 από την γέννηση του Ιησού ή 5781 χρόνια από την γέννηση του κόσμου κατά το εβραϊκό ημερολόγιο. Ο Φερστάπεν κατακτά τον πρώτο του τίτλο μετά από μια συναρπαστική χρονιά αλλά με τη βοήθεια, έστω και μερικώς, του Michael Masi που στην προσπάθεια του να προσφέρει μία θεαματική μονομαχία καταστρατήγησε τον κανονισμό παραλείποντας την ανάπτυξη των αυτοκινήτων που υπολείπονταν γύρο πίσω από τον Φερστάπεν. Το πιθανότερο ήταν ότι υπήρχε χρόνος να προσπεράσουν τον Φερστάπεν οι πέντε οδηγοί πριν την έξοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας από την πίστα, όπως είχε ήδη γίνει με τα «αργά» αυτοκίνητα ανάμεσα στον Χάμιλτον που ήταν επικεφαλής και τον Φερστάπεν. Δεν θα βεβαιωθούμε ποτέ.

Όμως η απόφαση του Αυστραλού διευθυντή αγώνα δεν ενέχει δόλο. Συντονίστηκε με το πνεύμα των αγώνων που θέλει η, από το 2017 ιδιοκτήτρια της F1, αμερικανική εταιρεία Media Liberty του John Carl Malone, και την οικονομική επιτυχία που πρέπει να συνοδεύει τη θεαματικότητα του αθλήματος. Η σειρά του Netflix «Drive to Survive» δημιούργησε προσδοκίες για θαυμάσιες εμπειρίες των θεατών. Ίντριγκες, διαμάχες, συγκρούσεις, συγκινήσεις. Ο Μάσι δεν κατάφερε να πάρει τις αποστάσεις που ήταν απαραίτητες για να προστατεύσει τον Κανονισμό που με τόσο κόπο και αίμα τελειοποιούν οι άνθρωποι της κορυφαίας διοργάνωσης του μηχανοκίνητου αθλητισμού από το 1950 (73 χρόνια συνεχούς παρουσίας της Formula 1). Παρασύρθηκε από τη διαφαινόμενη συγκίνηση της τιτανομαχίας εντός της πίστας και της ακολουθούμενης αύξησης της τηλεθέασης που υποσχόταν. Το λάθος γιγαντώθηκε από την απόφαση του Γερμανού συνιδιοκτήτη και αρχηγού της αγωνιστικής ομάδας της Mercedes, Τότο Βολφ. Δεν διεκδίκησε το δίκιο του στα δικαστήρια όπως αρχικώς είχε ανακοινώσει. Συμβιβάστηκε και άφησε μετέωρη την πικρία. Ασυνειδήτως έπραξαν και οι δύο, χωρίς επίγνωση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων των πράξεών τους. O Μάσι απολύθηκε, ο Βολφ δεν μπορεί δύο χρόνια τώρα να ξεφύγει από το ρόλο του κομπάρσου στον αγωνιστικό χώρο. Ο Χόρνερ, ο Νιούι και ο Μάρκο υπό το βλέμμα του θανόντος ιδρυτή και εμπνευστή της Red Bull Ντίτριχ Μάτεσιτς, συνεχίζουν την πορεία της πιο επιτυχημένης ομάδας των νεωτέρων χρόνων της Formula 1. Φυσικά την τιμή επιδαψιλεύεται, κυρίως, ο Βρετανός Άντριαν Νιούι (Adrian Newey) ως ο πιο σημαντικός αεροδυναμιστής των αγώνων.

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η αναφορά στις επιπτώσεις ενός τέτοιου γεγονότος είναι μάλλον υπερβολική ή μία εύκολη ψυχολογική ανάλυση, όπως και τόσες άλλες στις μέρες μας. Όμως το πεδίο στο οποίο αναπτύσσεται είναι κυρίως οντολογικό. Σχετίζεται δηλαδή με τη γενέθλια δομή της ψυχής του ανθρώπου της μετανεωτερικότητας, της εποχής που σηματοδοτεί ο Μάης του 1968 στο Παρίσι αλλά έχει επισημάνει, αρχικώς, ο Νίτσε στα μέσα του 19ου αιώνος: «Τα θέλω όλα και τα θέλω τώρα». Η ένταση της στιγμής κατισχύει της εκτατικότητας ενός χρόνου που περιλαμβάνει στη διάρκειά του παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ανεξαρτήτως εάν γνωρίζουν τη σημασία των λόγων του Νίτσε περί Θελήσεως, οι διοργανωτές της F1 διαισθάνονται ότι πρέπει να «γαργαλίσουν» το μαλακό υπογάστριο των θεατών, να ικανοποιήσουν την επιθυμία προσφέροντας αφειδώς την ένταση της εμπειρίας που μία ολόκληρη κοινωνία καλλιεργεί με θαυμασμό. Φυσικά μιλάμε για τον δυτικό κόσμο που είναι η αιχμή των πολιτισμών της υφηλίου. Παρόμοια συμβαίνουν σε όλα τα αθλήματα. Σούπερ αθλητές, αλλαγές κανονισμών προς τέρψιν της εντάσεως και απολαυστικές πολλαπλές τηλεοπτικές λήψεις εν είδει οργασμών μέχρι τελικής πτώσεως. Όλα πρέπει να είναι σέξι και όποιος αντέξει. Όμως κάποιοι πρέπει να φτιάξουν το αυτοκίνητο. Ο Νιούι άρχισε να ασχολείται με την «ενεργή ανάρτηση», που δίνει τις νίκες στη Red Bull, από τη δεκαετία του 1980. Ακόμα σχεδιάζει στο «χέρι». Δεν χρησιμοποιεί autocad. Κάθε σπουδαίος δημιουργός αποδίδει το αντικείμενο του πόθου του εντός της εκτάσεως ενός χρόνου πολυετούς. Πολλές φορές η βιολογική του ζωή δεν είναι αρκετή για την αναγνώριση του έργου του. Όσα οικονομικά μέτρα, εξισώσεις προϋπολογισμών, υπεράριθμες κάμερες, δραματοποιημένα ντοκιμαντέρ και ευφάνταστα λόγια ειπωθούν, δεν υποκαθιστούν την ανάγκη ενός χρόνου δημιουργίας και αφοσιώσεως.

Ο Λιούις Χάμιλτον, επανειλημμένως, όταν ήταν πρωταγωνιστής των αγώνων γέμιζε με κολακείες τα αυτιά του φιλοθεάμονος κοινού. Ο Βολφ συμβιβάστηκε με την αδικία που υπέστη, στο όνομα της ενότητας της οικογενείας της Formula 1 που αυτή με τη σειρά της κανακεύει τους συνδρομητές της. Όμως κάποιοι πρέπει να σχεδιάσουν, να οδηγήσουν και να διευθύνουν. Αυτοί δεν είναι οι θεατές, η ικανοποίηση της επιθυμίας των οποίων τείνει να αρνείται τη ζωή ενός χρόνου που απειλεί την ένταση της στιγμής ενός σύγχρονου ανθρώπου που αξιολογείται από αυτήν. Carpe diem: άδραξε τη μέρα, απόλαυσέ την, ζήσε το παρόν. Για το αύριο βλέπουμε. Το 2021, οι θεατές στο Άμπου Ντάμπι και χιλιάδες τηλεθεατές έζησαν εκβιαστικά, τη μοναδική στιγμή της εντάσεως μιας άνισης μονομαχίας μισού γύρου με σίγουρο θύμα τον επτάκις παγκόσμιο πρωταθλητή. Όμως οι επιπτώσεις ήταν βαρύτατες. Επήλθε μία καθίζηση εξαιτίας της ματαιότητας που κάλυψε σύνολη τη Formula 1 εκτός από τον Νιούι ο οποίος, ως παλαιός Βικτωριανός των Midlands, συνέχιζε να βελτιώνεται αδιαφορώντας για τον υπόλοιπο κόσμο. Όμως οι τύποι σαν τον Νιούι συνεχώς εκλείπουν. Πέρυσι, αλλά ειδικότερα φέτος, κάθε Grand Prix είναι μια αφόρητη πλήξη.

Η συνάντηση της Κυριακής στην Αυστρία από πλευράς θεάματος ήταν ανάξια λόγου. Ο Φερστάπεν και η Red Bull υπερίσχυσαν. Στη βαθμολογία των οδηγών προηγείται ο Ολλανδός με 229 βαθμούς έναντι 148 του Πέρεζ και 131 του Αλόνσο. Στον πίνακα των κατασκευαστών είναι πρώτη η Red Bull με 378 βαθμούς, έναντι 178 της Mercedes και 175 της Aston Martin. Σε λίγους αγώνες ακόμα κι αν εγκαταλείψει η Red Bull θα έχει εξασφαλίσει το πρωτάθλημα. Την επομένη εβδομάδα το περιοδεύον τσίρκο μεταφέρεται στη μητέρα Πατρίδα. Στην πίστα του Silverstone. Ένας γρήγορος γύρος μοιάζει με πτήση πολεμικού αεροπλάνου. Φυσικά πρώτος θα τερματίσει ο Φερστάπεν.