Ράλι Σαρδηνίας: Ανασκόπηση

Το Ράλι Σαρδηνίας φέτος υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικό, εκτός από επεισοδιακό. Η σημασία του έχει να κάνει τόσο με τις ομάδες και τα πληρώματα, όσο και με το πρωτάθλημα το ίδιο. Οι τελευταίες δύο χρονιές έφεραν πολλές αλλαγές: πέραν από την πανδημία, η ανακατάταξη οδηγών μέσα στις ομάδες και οι νεόφερτοι οδηγοί που τις ολοκλήρωσαν δημιούργησαν ένα νέο τοπίο, ιδιαιτέρως μετά την (έστω μερική) αποχώρηση του Sebastien Ogier από το πρωτάθλημα.

Οι δυνατότητες του Kalle Rovanpera (Toyota Yaris) είχαν φανεί πριν καν ανέβει κατηγορία από το WRC2 στο Rally1. Ωστόσο, όλα όσα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα δείχνουν αδιαμφησβήτητα ότι θα είναι μέσα στα επόμενα δύο χρόνια ο πιο σκληρός αντίπαλος όλων. Εκτός από τον νεαρό Φινλανδό όμως υπάρχουν και δύο άλλοι οδηγοί οι οποίοι είναι μεγαλύτεροι, πιο έμπειροι και εκ των οποίων ο ένας έχει ήδη υπάρξει ήδη μια φορά παγκόσμιος πρωταθλητής. Οι δύο αυτοί οδηγοί είναι ο Thierry Neuville (Hyundai i20), και ο μια φορά παγκόσμιος πρωταθλητής ο Ott Tanak (Hyundai i20).

O Neuville δυστυχώς μέχρι τώρα, ενώ είχε επιδείξει πολύ καλές προοπτικές και επιδόσεις, και έχει πολλές νίκες, δεν έχει καταφέρει να πάρει πρωτάθλημα, και οι αντιδράσεις του όπως και η συμπεριφορά του στο παρελθόν έχει υπάρξει ενίοτε υπεροπτική, ή λίγο γκρινιάρικη. Τον τελευταίο χρόνο όμως αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει. Και φέτος, στους περισσότερους αγώνες, αλλά και ειδικά στην Σαρδηνία, επέδειξε όχι μόνο δυναμισμό και αποφασιστικότητα αλλά και μια ταπεινότητα που δεν βλέπαμε στο παρελθόν.

Είναι γνωστό ότι η Hyundai αντιμετωπίζει προβλήματα από πέρσι, και φέτος αυτό, μέχρι και τη Σαρδηνία δεν είχε αλλάξει όσο έπρεπε. Σε αυτόν τον αγώνα όμως, τόσο ο Tanak όσο και o Neuville αναγνώρισαν τον σκληρό αγώνα και την προσπάθεια που όλοι στην ομάδα, και ιδιαιτέρως οι μηχανικοί, κάνουν για να βελτιώσουν το αυτοκίνητο και κατ’ επέκταση τις δυνατότητες των πληρωμάτων να φέρουν αποτελέσματα για την ομάδα αλλά και για τους ίδιους.

Το Ράλι Σαρδηνίας λοιπόν έβαλε ξανά τη Hyundai στο χάρτη και έκανε τα πληρώματά της ανταγωνιστικά και πάλι. Χάρισε στην ομάδα μια πολυπόθητη νίκη 1-3 και θύμισε στους υπολοίπους πως η μάχη δεν είναι χαμένη, αλλά μόλις ξεκινά. Τέλος, χάρισε στους οδηγούς την αυτοπεποίθηση και την ελπίδα που έλειπε εδώ και πολύ καιρό. Ειδικά όσον αφορά τον Ott Tanak, η νίκη αυτή έσπασε την μακράν περίοδο «ξηρασίας» που βίωνε τις τελευταίες 462 ημέρες, και ευχόμαστε να συνεχίσει το ίδιο δυναμικά. 

Το Ράλι Σαρδηνίας όμως υπήρξε «εκπαιδευτικό» και για τις άλλες δύο ομάδες. Στην Toyota Gazoo Racing έμαθε ότι δεν είναι άτρωτοι, και ότι ακόμα και με τον άσσο στο μανίκι τους που είναι ο νεαρός Rovanpera, και παρόλο που τουλάχιστον όσον αφορά τους βαθμούς για το πρωτάθλημα οδηγών κανείς δεν τον πλησιάζει (όχι δεν τον απειλεί…δεν τον πλησιάζει καν! Να θυμίσουμε ότι ο Neuville απέχει 55 πόντους από τον Rovanpera), το πρωτάθλημα κατασκευαστών βασίζεται στην ομαδική εργασία όλων των πληρωμάτων, και η ομάδα αυτή τη φορά έδειξε ότι δεν είναι εναρμονισμένη.

Για την M-Sport Ford, τα αποτελέσματα στο Ράλι Σαρδηνίας ήταν ανάμεικτα, προς θετικά. Ο Craig Breen πάλεψε πολύ και κατάφερε να κερδίσει τη 2η θέση στο βάθρο, προσφέροντας σημαντικούς πόντους για την εδώ και 5 χρόνια 3η και τελευταία ομάδα στο πρωτάθλημα (η τελευταία νίκη τους ήταν το 2017). Ο Pierre-Louis Loubet επίσης μας εξέπληξε επιδεικνύοντας σταθερότητα και συνέπεια και κατέκτησε την 4η θέση παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ο Gus Greensmith παρέμεινε σταθερός, δεν είχε ατυχήματα, αλλά δυστυχώς φαίνεται να έχει ήδη κάνει ότι καλύτερο μπορεί, και αυτό δυστυχώς δεν είναι πολλά…ή τέλος πάντων δεν είναι αρκετά ώστε να προσφέρει στην ομάδα του κάτι ουσιαστικό.

Και τέλος ερχόμαστε τον Adrien Fourmaux, τον νεαρό Γάλλο ο οποίος ξεκίνησε με πολλές προοπτικές, αλλά έχει υπάρξει ασυνεπής και «ζημιάρης». Υπήρξε τις τελευταίες μέρες μια συζήτηση, ίσως και διαμάχη, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τις ικανότητες του Γάλλου. Ενώ πολλοί τον κατηγόρησαν που για ακόμα μια φορά είχε ατύχημα από δικό του λάθος και διέλυσε ένα ακόμα Puma, υπήρχαν άλλοι που ισχυρίστηκαν ότι είναι ακόμα νέος και άπειρος, και όπως πολλοί άλλοι ανερχόμενοι οδηγοί ωφελήθηκαν σημαντικά από έναν έμπειρο και αξιόλογο συνοδηγό (έφεραν ως παράδειγμα και τον ομόσταυλό του Greensmith ο οποίος όντως βελτιώθηκε σημαντικά δίπλα στον θρυλικό Chris Patterson) έτσι και ο Fourmaux έχει ανάγκη από μια τέτοια καθοδήγηση, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Το Πρωτάθλημα λοιπόν φαίνεται να ξεκινάει τώρα, κατά μία έννοια, έχοντας και οι 3 ομάδες κατακτήσει τουλάχιστον ένα ράλι, και έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας για να το δούμε να εξελίσσεται και να αλλάζει. Επόμενη στάση είναι το θρυλικό Ράλι Σαφάρι Κένυα 23-26 Ιουνίου.