Ράλι Μόντε Κάρλο: Η ανασκόπηση του αγώνα

Το φετινό Ράλι Μόντε Κάρλο ήταν διαφορετικό για πολλούς λόγους. Ο πρώτος και κύριος λόγος ήταν γιατί σήμανε την αρχή της υβριδικής εποχής στο WRC και όλοι μας είχαμε αγωνία και ανυπομονησία να δούμε πώς τα καινούργια αυτά «τερατάκια» θα άλλαζαν το τοπίο των αγώνων, όπως επίσης και πως τα πληρώματα θα ανταποκρίνονταν στην καινούργια αυτή πρόκληση και ποιος θα έκανε τη διαφορά. Προς μεγάλη μας έκπληξη, αντί τα ηνία να πάρει η νέα ανερχόμενη γενιά οδηγών (Kalle Rovanpera, Adrien Foumaux κ.τ.λ.), ηγέτες υπήρξαν οι «παλιοί», και για μια ακόμα φορά στην αλλαγή φρουράς αυτοκινήτων έδειξαν πως τόσο η εμπειρία όσο και το πάθος τους για τους αγώνες τούς κατέστησαν κάτι παραπάνω από ικανούς: τους κατέστησαν νικητές.

Από την αρχή φάνηκε πως οι δύο Sebastien (Ogier και Loeb), με Toyota Yaris και Ford Puma αντίστοιχα, ξεκίνησαν δυναμικά και άφησαν τους υπόλοιπους αρκετά πίσω. Ο μόνος που φάνηκε αρχικά να τους φτάνει ήταν ο Elfyn Evans, με Toyota Yaris, ο οποίος όμως έχασε το momentum και την ευκαιρία του για ένα βάθρο όταν βγήκε εκτός δρόμου. Τρίτος στη σειρά βρέθηκε λοιπόν ο Craig Breen, με Ford Puma, ο οποίος αν και χρονικά αρκετά πίσω από τους δύο πρώτους, κράτησε γερά, οδήγησε σταθερά και φρόντισε να μην κάνει κανένα λάθος παρόλο που ο αγώνας αυτός, λόγω συνεχώς εναλλασσόμενων καιρικών συνθηκών, ήταν πολύ απαιτητικός.

Και ενώ μέχρι και την Κυριακή το πρωί είχαμε πια πιστέψει ότι ο Ogier θα πάρει μία ακόμα νίκη στο Μόντε Κάρλο (θα ήταν η 9η του), οι θεοί του WRC είχαν αποφασίσει κάτι διαφορετικό… Έτσι, ένα σκασμένο λάστιχο στην προτελευταία Ειδική Διαδρομή της ημέρας και του αγώνα του ίδιου, συν η ποινή 10 δευτερολέπτων για jumpstart στην αφετηρία, του κόστισε τον αγώνα.

Ο αγώνας όμως αυτός υπήρξε διαφορετικός και για δύο ακόμα λόγους: Πρώτον, γιατί σε αντίθεση με πέρυσι, όπου λόγω της κατάστασης της πανδημίας είχε απαγορευτεί η προσέλευση των θεατών και η απαγόρευση κυκλοφορίας στη Γαλλία ξεκινούσε στις 18:00, φέτος είδαμε με τα μάτια μας και βιώσαμε χιλιάδες, ίσως συνολικά και δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους από διάφορες χώρες να μαζεύονται στα βουνά των Γαλλικών Άλπεων, στο τσουχτερό κρύο, και με χαρά, ενθουσιασμό, και πάθος για το άθλημα να «συντροφεύουν» τους αγωνιζόμενους και να μοιράζονται όλοι μεταξύ τους τη γιορτή αυτή. Γιατί περί εορτής πρόκειται.

Δεύτερον, γιατί με μεγάλο ενθουσιασμό είδαμε την «επαναφορά» και την επιστροφή της θρυλικής ομάδας M-Sport Ford του Malcolm Wilson. Το Ford Puma ήταν μακράν το πιο εντυπωσιακό αυτοκίνητο, όπως και το πιο γρήγορο, και το 1-3 που κατάφερε και κέρδισε με το σπαθί του ξαναέβαλε στο χάρτη την ομάδα για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος κατασκευαστών. Όπως είπε και ο Gus Greensmith στο τέλος μιας Ε.Δ. «είναι πραγματικά αξιόλογη η τεράστια προσπάθεια όλων των μελών της ομάδας της M-Sport που εδώ και 18 μήνες εξελίσσουν αυτό το αυτοκίνητο, γιατί είναι πραγματικά ένα “όπλο” (weapon)».

Δυστυχώς, εν αντιθέσει, η Hyundai Motorsport ήταν «άφαντη» και κανένα πλήρωμα δεν κατάφερε να φτάσει ούτε καν κοντά σε ένα αξιόλογο αποτέλεσμα. Απογοήτευση μεγάλη ήταν επίσης και οι επιδόσεις (ή έλλειψη αυτών) των Kalle Rovanpera (Toyota Yaris) και Adrien Fourmaux (Ford Puma), από τους οποίους υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες.

Το πρωτάθλημα όμως μόλις ξεκίνησε οπότε οι ευκαιρίες να μας εκπλήξουν είναι ακόμα άφθονες! Επόμενος αγώνας είναι το Ράλι Σουηδίας σε έναν μήνα από τώρα, 24-27 Φεβρουαρίου. Μέχρι τότε θα βλέπουμε και θα ακούμε σε repeat τα «περάσματα» του καινούργιου Ford Puma!

Βαθμολογίες

• Στην κατάταξη οδηγών, οι βαθμολογίες έχουν ως εξής: Loeb (27), Ogier (19), Rovanpera (17), Breen (15), Neuville (11), Greensmith (10), Mikkelsen [WRC2] (6), Katsuta (4), Evans (4)
• Στο πρωτάθλημα κατασκευαστών: 1η είναι η M-Sport Ford World Rally Team (42), 2η η Toyota Gazoo Racing WRT (39), και 3η η Hyundau Shell Mobis World Rally Team (13).