Ανασκόπηση του Ράλλυ Φινλανδίας και τέλος για φέτος το χώμα

Το Ράλλυ Φινλανδίας φέτος έφερε αρκετές εκπλήξεις και αναπάντεχα αποτελέσματα, όχι τόσο γιατί ήταν επεισοδιακός σαν αγώνας, αλλά γιατί βάσει του τι έχουμε δει μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα του 2021, οι προβλέψεις που κάναμε πριν το τριήμερο αυτό αποδείχτηκαν λανθασμένες. Το ράλι αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί με μία μόνο λέξη: ταχύτητα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στους κύκλους των ράλλυ αποκαλείται «Grand Prix Formula 1 σε χώμα»! Σε αντίθεση με άλλους θρυλικούς αγώνες του πρωταθλήματος, με εξίσου μακροχρόνια ιστορία, όπως είναι το Μόντε-Κάρλο, το Ακρόπολις, και άλλοι, όπου οι λέξεις κλειδιά είναι στρατηγική, αντοχή και τεχνική, στο Ράλλυ Φινλανδίας ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι ο αγωνιζόμενος να πάει όσο πιο γρήγορα του επιτρέπει τόσο το αυτοκίνητο του, αλλά πιο σημαντικά…το στομάχι του. 

Οι απέραντες ευθείες, οι υψηλές ταχύτητες, οι οποίες αυτό το τριήμερο ξεπέρασαν τα 200 χμ/ω, σε συνδυασμό με τα πολυάριθμα άλματα, το πολλές φορές «αναξιόπιστο» σε πρόσφυση χώμα, και η πυκνή βλάστηση που συχνά περιορίζει την όραση, καθιστούν τον αγώνα αυτό απαιτητικό και πάρα πολύ γρήγορο. Δεν είναι λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι οι περισσότερες νίκες εδώ έχουν ιστορικά πραγματοποιηθεί από «ντόπιους» οι οποίοι γνωρίζουν καλά αυτές τις διαδρομές.

Για να έχουμε μία ιδέα, να πούμε ότι στα 70 χρόνια του αγώνα (διεξάγεται ανελλιπώς από το 1951 εκτός από το 2020 λόγω πανδημίας) τις 52 φορές κέρδισαν Φινλανδοί οδηγοί, ενώ ο πρώτος «νότιος» οδηγός που κέρδισε στην έδρα τους τους Φινλανδούς ήταν ο Ισπανός Carlos Sainz το 1990. Κατά τα άλλα, στην στατιστική των αριθμών, πέντε φορές κέρδισαν Γάλλοι (Auriol, Loeb 3,  Ogier), τέσσερις φορές Σουηδοί (E. Carlsson, Callbo, Blomqvist, M. Ericsson), τρεις φορές Εσθονοί (Martin, Tanak 2) και δύο φορές Βρετανοί. Φανταστείτε ότι το 2016 ήταν η πρώτη φορά που ένας Βρετανός, ο Kris Meeke, κέρδισε το Ράλι Φινλανδίας για να ακολουθήσει φέτος ο Evans.

Ένας από αυτούς τους «ντόπιους» που προαναφέραμε, φέτος ήταν ο Kalle Rovanpera, με Toyota Yaris, ο οποίος μας σόκαρε όταν κέρδισε το Ράλλυ Ακρόπολις πριν ένα μήνα με απίστευτη «ευκολία» και δεξιοτεχνία. Ο Rovanpera όμως, ο οποίος έγινε 21 ετών την Παρασκευή, όχι μόνο δεν κατάφερε να τερματίσει σε καμία από τις τρεις πρώτες θέσεις, αλλά βίωσε, από θέμα επιδόσεων, έναν από τους χειρότερους αγώνες του φέτος, με αποκορύφωμα το ατύχημα του Σαββάτου όταν έχασε τον έλεγχο του Yaris του και έπεσε πάνω σε ένα ανάχωμα. 

Κακές επιδόσεις επέδειξε και ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2020, Sebastien Ogier, ο οποίος ήταν ενδεχομένως εφησυχασμένος από το γεγονός ότι είχε πολλούς πόντους διαφορά από τον 2ο στην γενική κατάταξη οδηγών, Elfyn Evans, και έτσι αποφάσισε να μην οδηγήσει ούτε κοντά στο 100% των δυνατοτήτων του, θέλοντας ίσως να κρατήσει δυνάμεις για τους δύο τελευταίους αγώνες της χρονιάς, το Ράλλυ Καταλονίας στην Ισπανία, και το Ράλι Μόντσα στην Ιταλία. Στα συμβάντα του αγώνα να σημειώσουμε την ποινή ενός λεπτού που δέχθηκε ο Γάλλος πολυπρωταθλητής επειδή δεν είχε δέσει σωστά το κράνος του μέσα σε Ειδική διαδρομή. Κάτι που είχε ξανακάνει και στο Ράλλυ Μόντε-Κάρλο φέτος… 

Η δυναμική και η προσπάθεια όμως του Evans σε αυτόν τον αγώνα ήταν κάτι παραπάνω από καλή και συνεπής, και έτσι ο Ουαλός αναζωπύρωσε τον ανταγωνισμό και χάρισε στον εαυτό του μια δύσκολη μεν, αλλά αξιοπρεπή ευκαιρία να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής…κάτι που, μην ξεχνάμε, πέρσι είχε στα δυο του χέρια και έχασε τελευταία στιγμή στη Μόντσα από έναν συνδυασμό άγχους, υπερεκτίμησης των δυνατοτήτων του στην κυριολεκτικά παγωμένη/χιονισμένη άσφαλτο, και ατυχίας.   

Όσον αφορά τις επιδόσεις των μνηστήρων της πρώτης θέσης; Τα δύο Hyundai των Tanak και Breen τερμάτισαν στην δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα, ενώ όπως είπε και ο επικεφαλής της ομάδας Andrea Adamo: «Σε έναν αγώνα που παραδοσιακά πηγαίναμε άσχημα, πήραμε τις δύο θέσεις στο βάθρο, δείγμα της σκληρής δουλειάς που γίνεται στην Hyundai Motorsport.

Ολοκληρώνοντας τα περί κακών επιδόσεων των Σκανδιναβών οδηγών, να πούμε ότι φέτος ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του αγώνα που κανένας «βόρειος» δεν κέρδισε ούτε μία Ειδική Διαδρομή, ενώ είναι επίσης η πρώτη φορά στην ιστορία του αγώνα που δεν «ανέβηκε» στο podium (βάθρο τερματισμού) κανένας Σκανδιναβός…

Και κάτι τελευταίο: Στις τελευταίες τέσσερις διοργανώσεις του Ράλλυ Φινλανδίας (παλαιότερα γνωστού ως «Ράλι 1000 Λιμνών») η ομάδα της Toyota έχει κερδίσει κάθε χρονιά (2017-Lappi, 2018, 2019-Tanak, 2021-Evans)! 

*Φωτό: RBCP, WRC Teams