Ράλλυ Ακρόπολις: Βόλτα στην πόλη

Η αναφορά στις δύο αυτές φωτογραφίες θα μπορούσε να έχει τίτλο: «Δεκαετία ’70. Όταν οι πόλεις σταματούσαν τις δραστηριότητές τους για να υποδεχθούν “τα ράλια”»! Έτσι γινόταν. Τότε το πέρασμα του Ράλλυ Ακρόπολις μέσα από πόλεις και χωριά ήταν κοινωνικό γεγονός. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στα μέσα του ’70, η διασκέδαση του κόσμου συμπυκνωνόταν στα δύο ασπρόμαυρα κρατικά κανάλια, τους επίσης λιγοστούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και μετά; Μετά έχουμε τα καφενεία, τους κινηματογράφους και τα ζαχαροπλαστεία. Στα δε μεγάλα αστικά κέντρα και κάποια κέντρα διασκέδασης. Αυτό ήταν όλο. Όμως το πέρασμα ενός αγώνα του παγκοσμίου πρωταθλήματος ήταν κάτι σπάνιο, μία επιπλέον διασκέδαση. Είτε για τη γιαγιά και τον παππού στη Συκέα, είτε για τον κάτοικο της Καρδίτσας. Και λέμε συγκεκριμένα της Καρδίτσας επειδή εκεί γινόταν το πανηγύρι. Κι αυτό γιατί τα αγωνιστικά με τα τρακτερωτά λάστιχα, με τις θορυβώδεις εξατμίσεις και τα πολύχρωμα βαψίματα, αποτελούσαν εξωτικό στοιχείο, ικανό να προκαλέσει ενδιαφέρον και απορία. Οπότε, άνθρωποι κάθε ηλικίας, κατά προτίμηση το αντρικό φύλο, παρατάσσονταν μέσα στις πόλεις για να δουν τα περάσματα των αγωνιστικών. Δεν ήταν λίγοι οι αγωνιζόμενοι που βλέποντας το πλήθος να ζητωκραυγάζει, έκαναν και κανένα επί τούτου «παντιλίκι», ώστε να ξεσηκώσουν αλλά και να ικανοποιήσουν τον κόσμο που είχε αφήσει δουλειές και σχόλες ώστε να τους δει από κοντά.

Τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 οι χρόνοι ήταν πολύ σφιχτοί, με αποτέλεσμα τα πληρώματα στο σύνολό τους να οδηγούν γρήγορα ακόμα και στις απλές διαδρομές μέσα στις πόλεις και τα χωριά, προσφέροντας έτσι ένα υποτυπώδες θέαμα σε όλους όσοι στάθηκε αδύνατο να βρεθούν στα βουνά.

Χιλιόμετρα μέσα στην πόλη ήταν καλυμμένα από κόσμο και αν παρατηρήσει κάποιος με προσοχή τη φωτογραφία, πλην του τροχονόμου που με τα λευκά γάντια δείχνει την πορεία στα αγωνιστικά, βλέπουμε ανθρώπους να φορούν τα καλά τους. Είναι καθημερινή και όμως αυτό αποτελεί γεγονός. Παρατηρώντας καλύτερα τη φωτογραφία στα αριστερά, βλέπει κανείς ένα λεωφορείο του ΚΤΕΛ να είναι σταματημένο, προφανώς μέχρι να περάσουν τα αγωνιστικά, ώστε να συνεχίσει το δρομολόγιό του. Ο οδηγός απών, όπως και κάποιοι επιβάτες θα είναι χωμένοι μέσα στο πλήθος, άλλοι περιμένουν μέσα σε αυτό. Μία «τριχιά», χοντρό σχοινί της εποχής, έχει τοποθετηθεί για να κρατάει τον κόσμο σε απόσταση ασφαλείας, μερικοί θεατές κάθονται στο πεζοδρόμιο, ενώ η ενδυματολογική αισθητική βρίσκεται στον αστερισμό της καμπάνας στα παντελόνια!

Είναι η εποχή που το Ράλλυ Ακρόπολις γίνεται απεριόριστα δημοφιλές, αφού ακόμα και οι απλοί άνθρωποι των χωριών υποδέχονται τον αγώνα στην περιοχή τους σαν να είναι γιορτή. Τα σχολεία κλείνουν και οι δάσκαλοι συνοδεύουν τα παιδιά στις Ειδικές Διαδρομές που περνούν κοντά στο χωριό τους.Εικόνες μαγικές, αλλά και μοναδικές…