Αυτοκινηση

WRC: Η ανασκόπηση του Ράλι Κροατίας

Οι νικητές και οι χαμένοι του τρίτου γύρου του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι

Ελένη Χελιώτη
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

WRC - Ράλι Κροατίας: Παρακολουθήσαμε έναν αγώνα γεμάτο και προς μεγάλη μας έκπληξη, ανατρεπτικό.

Στις 25 Απριλίου, 2021, ολοκληρώθηκε το Ράλι Κροατίας στο Ζάγκρεμπ. Μετά από το μαγευτικό τοπίο του Αρκτικού Κύκλου και μία μεγάλη παύση δύο μηνών, επιστρέψαμε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι για να παρακολουθήσουμε έναν αγώνα γεμάτο και προς μεγάλη μας έκπληξη, ανατρεπτικό. Στην αρχή είμασταν ενθουσιασμένοι από το γεγονός ότι ο νεαρός Kalle Rovanpera ήταν 1ος στην κατάταξη οδηγών,  και ανυπομονούσαμε να δούμε τις επιδόσεις του στον αποκλειστικά ασφάλτινο και απαιτητικό αυτό αγώνα.

Δυστυχώς όμως, ενώ στο δοκιμαστικό Shakedown, τα πήγε περίφημα και έκανε τον γρηγορότερο χρόνο, την πρώτη επίσημη ημέρα του αγώνα, Παρασκευή, στην 1η κιόλας Ειδική Διαδρομή (Ε.Δ.) ο Rovanpera, με Toyota Yaris, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και βγήκε εκτός αγώνα, χάνοντας έτσι την δυνατότητα και να προσφέρει στην ομάδα του, αλλά και να δει ο ίδιος τι θα μπορούσε να καταφέρει. Ελπίζουμε ότι σε έναν μήνα από τώρα θα επανέλθει δυναμικά στην Πορτογαλία για να πάρει το αίμα του πίσω.

Ενώ δεν πουλήθηκαν εισιτήρια για τον αγώνα αυτό, παρακολουθώντας τον αγώνα από το wrc.com,είδαμε ότι οι θεατές ήταν πάρα πολλοί, και ήταν παντού. Μάλιστα, τουλάχιστον δύο φορές κατά τη διάρκεια του τριημέρου, 2 Ε.Δ. καθυστέρησαν να ξεκινήσουν λόγω παρεμβάσεων που έπρεπε να γίνουν για την ασφάλεια των θεατών. Η αλήθεια είναι ότι ζηλέψαμε πολύ, αλλά ακόμα και αν δεν καταφέρουμε να παρακολουθήσουμε αγώνα φέτος στο εξωτερικό, θα έχουμε τη μοναδική ξανά ευκαιρία να απολαύσουμε το αγαπημένο μας WRC στην πατρίδα μας τον Σεπτέμβρη!

Ένα πλήρωμα το οποίο δεν σχολιάσαμε ιδιαίτερα τις προηγούμενες ημέρες αλλά στο οποίο αξίζει να αναφερθούμε είναι ο Ιρλανδός Craig Breen, με Hyundai i20, και ο συνοδηγός του Paul Nagle. Ο Breen είχε να λάβει μέρος σε ασφάλτινο αγώνα από το 2019, κάτι το οποίο εντέλει φάνηκε μέχρι το τέλος του αγώνα. Ενώ την Παρασκευή ξεκίνησε καλά, και είχε αρκετά καλούς χρόνους, στην 1η Ε.Δ. του Σαββάτου του έσκασε ένα λάστιχο (είχε κάνει και αυτός, όπως και ο Neuville, λάθος επιλογή ελαστικών, και είχαν πάρει μαλακή γόμα αντί για σκληρή), κάτι το οποίο του κόστισε… όχι τόσο χρόνο, αλλά μετέπειτα αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Επίσης, όπως και ο Tanak, έτσι και ο Breen, δεν ήταν ευχαριστημένοι με το setupτου αυτοκινήτου και συνεχώς ένιωθαν πως κάτι δεν λειτουργεί σωστά, και σαν αποτέλεσμα δεν μπόρεσε κανένας από τους δύο να αισθανθεί απόλυτα ένα με το αυτοκίνητο.

Εν αντιθέσει, ο Neuville, με εξαίρεση τα λάθος ελαστικά στο πρώτο σκέλος του Σαββάτου, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως πάλεψε σκληρά και η προσπάθειά του απέδωσε παρασάγγας στο να ανέβει στο 3ο βάθρο το μεσημέρι της Κυριακής. Ο νεαρός Γάλλος Pierre-Louis Loubet, με Hyundai i20, πήγαινε καλά και σταθερά μέχρι που στα μέσα του Σαββάτου βγήκε εκτός δρόμου και επανήλθε λίγο πιο αργός και πιο «φοβισμένος» την Κυριακή, κάτι το οποίο σχολίασε αρνητικά ένας από τους σχολιαστές του wrc.com, λέγοντας πως ακόμα δεν έχει την εμπειρία να επιδείξει σταθερότητα και συνέπεια στις επιδόσεις του. Στον αντίποδα, ο πολλά υποσχόμενος, επίσης νεαρός, αλλά και νεόφερτος στη μεγάλη κατηγορία, Adrien Fourmaux, με Ford Fiesta WRC, έβγαλε τον καλύτερό του εαυτό και κατάφερε να βγει 5ος στη γενική κατάταξη του αγώνα, μετά τον Tanak.

Σημαντικό ρόλο στον αγώνα αυτό, εκτός από την επιλογή ελαστικών, έπαιξε επίσης και το feedback που έπαιρναν τα πληρώματα από το λεγόμενο gravel crew τους, την ομάδα δηλαδή που βγαίνει και κάνει περάσματα των Ε.Δ. μερικές ώρες πριν το ξεκίνημα της κάθε Ε.Δ. του αγώνα ώστε να δώσει μια λεπτομερή και πλήρη εικόνα, αλλά και πρόβλεψη, των συνθηκών (καιρικών και δρόμου) που επικρατούν μέσα στις Ε.Δ. Αυτό το feedback είναι που καθορίζει τι ελαστικά θα πάρουν, εάν θα χρειαστούν ένα ή δύο επιπλέον ελαστικά, και τι θα πρέπει να προσέχουν (για παράδειγμα: χαλίκια ή χώμα στην άκρη του δρόμου, ρωγμές στην άσφαλτο, κτλ).

Τέλος, θα πρέπει να αναφερθούμε άλλη μια φορά στην τρομερή τελική αναμέτρηση μεταξύ Elfyn Evans και Sebastien Ogier, και οι δύο οδηγοί της Toyota Gazoo Racing, με Toyota Yaris, των οποίων ο ανταγωνισμός ήταν εμφανής και έντονος καθ’ όλη τη διάρκεια του τριημέρου, με αποκορύφωμα τον Evansνα χάνει για ακόμα μια φορά την πρωτιά, και να φτάνει στον τερματισμό με κόκκινα και δακρυσμένα μάτια ενώ του ανακοινώνουν ότι δυστυχώς έχασε τη νίκη για 0.6 δευτερόλεπτα. Με ευγενή, προς τιμήν του, άμυλα, είπε «δεν πειράζει, θα το πάρουμε την επόμενη φορά», κατέβασε το κεφάλι, και έφυγε. Φτάνοντας στον χώρο όπου θα γινόταν η απονομή, βγήκε και αγκάλιασε και συγχάρηκε τον teammateαλλά ταυτόχρονα άξιο αντίπαλό του Ogier. Αν και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το πόσο καλός οδηγός είναι ο Evans, πιστεύουμε πως ήρθε πια ο καιρός να επιδείξει κάτι παραπάνω από οδηγική δεξιότητα, και αυτό είναι η ικανότητα να παραμένει ψύχραιμος και αποτελεσματικός όταν ο ανταγωνισμός τον πιέζει σε οριακό σημείο. Γιατί, εντέλει, εκεί διαφέρει ο πολύ καλός οδηγός με έναν πρωταθλητή. Ο πρώτος από τον δεύτερο.

Ωστόσο, ο νικητής υπήρξε και αρνητικός πρωταγωνιστής στον αγώνα της Κροατίας. Ενεπλάκην σε ατύχημα για το οποίο τιμωρήθηκε με πρόστιμο 5,000 ευρώ από τους αγωνοδίκες, επειδή αποχώρησε από τον τόπο του ατυχήματος χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των Αστυνομικών Αρχών. Ακολούθησεένα ακόμη πρόστιμο 2,000 ευρώ επειδή αμέσως μετά το ατύχημα πέρασε με κόκκινο φανάρι. Τέλος, λόγω της παρουσίας του αγωνιστικού διευθυντή Jarmo Lehtinen στο συμβάν του ατυχήματος, κάτι το οποίο απαγορεύεται (βάσει κανονισμών απαγορεύεται να βρίσκεται εν ώρα αγώνα στέλεχος της ομάδας κοντά στο αυτοκίνητο), η Toyotaδέχθηκε επίπληξη. Για όλα τα παραπάνω, ο Ogier τιμωρήθηκε με έναν αγώνα αποκλεισμό, και 6μηνη αναστολή.

Εμείς, τα ξαναλέμε με το καλό στις 20 Μαΐου, με τον χωμάτινο αγώνα στην Πορτογαλία, το WRC Rally de Portugal.

Φωτογραφίες: RBCP, WRC Teams