Οι παλιοί θα θυμούνται ότι το Rallye Μonte-Carlo είχε σαν βασικό του χαρακτηριστικό, το Concentration Loop. Δηλαδή το σκέλος συγκέντρωσης των πληρωμάτων από διαφορετικές πόλεις της Ευρώπης με κατάληξη το Πριγκιπάτο του Μονακό, από όπου εκκινούσε ο κοινός για όλα τα πληρώματα αγώνας.
Συνολικά, 24 πληρώματα και τα αυτοκίνητά τους που θα λάβουν μέρος στον αγώνα, θα εκκινήσουν από την Αθήνα, από τα οποία τα 11 είναι ελληνικά. Σε πρόσφατη παρουσίαση της εκδήλωσης, ο αντιπρόεδρος του ΣΙΣΑ κ. Γιώργος Δελαπόρτας, η συνδρομή του οποίου ήταν πολύ σημαντική στην θετική εξέλιξη του όλου εγχειρήματος, ανέφερε ότι τον αιφνιδίασε η ανταπόκριση τόσο των Ελλήνων, όσων και των ξένων που οπωσδήποτε θέλουν να ζήσουν μια εκκίνηση κάτω από τον Ιερό Βράχο. Επίσης παρουσίασε τις διαδρομές και τους χάρτες του 22ου Ιστορικού Rallye Μonte-Carlo με τη βοήθεια του κ. Σπύρου Μουστάκα. Οι δύο τους, που είναι το πλήρωμα που κέρδισε τη δεύτερη θέση στη γενική κατάταξη το 2018 με το VW Golf GTI, ανέλυσαν τις δυσκολίες των διαδρομών και ανέφεραν πως θα διανύσουν συνολικά 3.000 χιλιόμετρα.
Το πρόγραμμα
Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019
12:00 Προσέλευση των αγωνιστικών αυτοκινήτων
12:40 Πανηγυρική εκκίνηση στο parking του Διονύσου, μπροστά από την Ακρόπολη, με τον Δήμαρχο Αθηναίων
Ακολούθως, τιμητική συνοδεία των συμμετεχόντων από ιστορικά οχήματα της Ελλάδας μέχρι το λιμάνι της Πάτρας για επιβίναση στο πλοίο προς Αγκόνα.
Η ιστορία
Όλα ξεκίνησαν το 1927, όταν «υπό την σκιά της; Ακρόπολης», πλήθος Αθηναίων παρακολουθούσαν εντυπωσιασμένοι το μεγαλύτερο αθλητικό και κοσμικό γεγονός της χρονιάς. Ήταν η πρώτη εκκίνηση του θρυλικού Rallye Μonte-Carlo από την Ελλάδα.
Η τελευταία εκκίνηση του αγώνα και από την Αθήνα, έλαβε χώρο το 1975, χωρίς κανένα ελληνικό πλήρωμα στην λίστα των συμμετοχών και έμελε να είναι η τελευταία από την χώρα μας.
Τα χρόνια πέρασαν, και η ιδιαιτερότητα των παράλληλων εκκινήσεων του Rallye Μonte-Carlo σιγά σιγά συρρικνώθηκε σε λίγες πόλεις όπως: Paris, Reims, Barcelona, Londres, Francfort, Bad Homburg, Sestrieres, Lausanne, κλπ, τις ονομασίες των οποίων έφεραν επάνω τους τα αυτοκίνητα.
Αργότερα στις αρχές της δεκαετίας του 90' η διαδικασία αυτή σταμάτησε ως χρονοβόρα, αλλά και οικονομικά μη ωφέλιμη.
Σ’ έναν ολοένα και περισσότερο ηλεκτρικό κόσμο, είναι μια ανακούφιση και μια τζούρα καθαρόαιμης ευδαιμονίας να μπορείς ακόμα να ακούς έναν κινητήρα να αφυπνίζεται
16°
