Ένας από τους λόγους που επιλέγουμε να οδηγήσουμε στους νέους αυτοκινητοδρόμους της χώρας μας, όταν πλέον αυτοί παραδίδονται στην κυκλοφορία, είναι να διαπιστώσουμε ιδίοις όμασι ότι το αυτονόητο, η κανονικότητα, κάνει την εμφάνισή της και στην Ελλάδα.
Και αν σκεφτείτε ένα κάποιο ψήγμα υπερβολής, έχουμε σωρεία απαντήσεων… Με χαρακτηριστικότερη, εκείνη της δημιουργίας του αυτοκινητοδρόμου Κορίνθου-Πατρών… Ενός δρόμου που θα έπρεπε να έχει γίνει σύγχρονος αυτοκινητόδρομος πριν από 30-40 χρόνια και έγινε πριν δύο χρόνια… Και πολύ λέω…
Δυστυχώς, για να συγκινηθούν οι αποφασίζοντες, έπρεπε να γίνει εκατόμβη θυμάτων, μπας και έλθει στην επιφάνεια η ευαισθησία και κατόπιν η απόφαση…
Θύματα χρειάστηκαν και για τον παρακαμπτήριο των Καμένων Βούρλων-Αγίου Κωνσταντίνου, θύματα και για την αποφυγή της άλλης καρμανιόλας, στα Τέμπη.
Ας είναι. Η κανονικότητα, μέσα από την χρηματοδότηση των ανάλγητων Ευρωπαίων, άλλαξε τον οδικό χάρτη της Ελλάδας. Και με λίγη προσπάθεια ακόμη, θα αλλάξει περισσότερο.
Τι έμεινε; Η ζεύξη της κεντρικής Ελλάδας με την Εγνατία Οδό και η σύνδεση Πύργου-Καλαμάτας.
Αυτή την φορά, σειρά για να οδηγήσουμε είχε το τμήμα αυτοκινητοδρόμου Ε65που συνδέει το οροπέδιο του Δομοκού με τα Τρίκαλα, αλλά και η σύνδεση της Εγνατίας Οδού με το Αντίρριο. Οι χρόνοι που καλύπτεις αποστάσεις «θρύλους» του παρελθόντος είναι πλέον μικροί και το σημαντικότερο, ασφαλείς. Τονίζουμε το ασφαλείς, γιατί πρωτίστως είναι το ζητούμενο.
Υπενθυμίζω, ότι διαχρονικά, στις συζητήσεις στην Βουλή κατά καιρούς για τα μεγάλα οδικά έργα, από καμία πλευρά δεν έχει ακουστεί η λέξη «ασφάλεια», όχι ως πρωτεύον στοιχείο, αλλά ούτε ως έσχατο… Μόνο για οικονομικά μεγέθη, καταγγελίες, «ημέτερους», και κάπου εκεί μέσα για οικονομική ανάπτυξη… Λες και η απουσία ατυχημάτων, δεν αποτελεί θετικό οικονομικό στοιχείο μιας κοινωνίας. Πέρα από τον σεβασμό στην αξία της ζωής…
Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι δύο αυτοκινητόδρομοι που καλύψαμε, δεν μπορεί παρά να σε γεμίζουν χαρά, γιατί επιτέλους έχεις ένα απτό στοιχείο για το τι σημαίνει σεβασμός στον χρήστη-οδηγό και επιβάτες, για το τι σημαίνει ασφάλεια, αλλά και για το τι σημαίνει ταχύτητα στις μεταφορές.
Και αυτό το «ταχύτητα στις μεταφορές», αποτελεί ένα ακόμα δύσκολο σημείο… Γιατί μέχρι και πρόσφατα, οι δρόμοι επιλέγονταν με βάση τα τοπικά συμφέροντα. Των λίγων, έναντι των πολλών… Για κάτι τέτοιο δεν έχει η υποθαλάσσια ζεύξη του Μαλιακού, και ξοδεύουμε χρόνο και καύσιμα για να κάνουμε το tour μέσω Λαμίας… Φευ…
Τα βασανιστήρια των (σταθμών) διοδίων…
Όοοοοχι… δεν θα μιλήσουμε για τιμές. Η πάγια άποψη του συντάκτη είναι ότι προκειμένου να έχουμε σύγχρονους, ασφαλείς και προσαρμοσμένους στην εξέλιξη της αυτοκίνησης αυτοκινητοδρόμους, θα πρέπει να συνεισφέρουμε για την διατήρησή τους μέσω συντήρησης και αναβάθμισής τους όταν αυτό απαιτείται. Αυτή άποψη αναφέρεται στην Ελλάδα του σήμερα. Όταν γίνουμε Γερμανία σε οικονομικό επίπεδο, είναι προφανές ότι θα αλλάξουμε άποψη. Την στιγμή που μιλάμε όμως, όλος ο νότος, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, έχει διόδια και μάλιστα τσουχτερά (βλ. Ιταλία).
Τι δεν έχουν οι χώρες του Ευρωπαϊκού νότου, που έχουμε εμείς; Δεν έχουν «μηχανισμούς βασανιστηρίων», ήτοι το σταμάτα-ξεκίνα ανά τακτά χρονικά διαστήματα…
Το οποίο εμείς επιμένουμε να έχουμε και να κατασκευάζουμε διαρκώς σταθμούς διοδίων για προφανείς λόγους, αντί να ενστερνιστούμε την διεθνή πρακτική, ότι δεν «κόβεις» την ροή διαρκώς, αλλά χρησιμοποιείς όσο πιο αραιά μπορείς σταθμούς διοδίων. Είναι προφανές ότι στις εξόδους των αυτοκινητοδρόμων θα υπάρχουν διόδια, αλλά θα μπορούσε να πας από Αθήνα στην Θεσσαλονίκη, σταματώντας πριν την ολοκλήρωση της διαδρομής μόνο μία φορά.
Ναι. Μία φορά στο τέλος της διαδρομής. Οτιδήποτε διαφορετικό αποτελεί ασέβεια στον οδηγό-πελάτη, δημιουργεί εκνευρισμό και προσθέτει άγχος.
Προσέξτε για του λόγου το αληθές: από την έξοδο των Ιωαννίνων μέχρι την είσοδο της Αττικής Οδού (πριν πληρώσουμε σε αυτήν), οδηγήσαμε 3:20’ και σταματήσαμε 11 (έντεκα!) φορές… Δηλαδή ανά ένα 20-λεπτο, σταματάγαμε να πληρώσουμε διόδια.
Φυσικά, το ότι υπάρχει η δυνατότητα χρήσης μηχανισμού e-pass, δεν αλλάζει κάτι μια και ούτως ή άλλως αναγκάζεται να σταματήσεις σχεδόν για να περάσεις και από τους αυτόματους ελέγχους…
Στην γλώσσα των αριθμών, από Αθήνα (με χρήση της Αττικής Οδού) προς Μέτσοβο, μέσω Λαμίας, οροπεδίου Δομοκού, με χρήση του τμήματος Ε65 που μας οδηγεί στην είσοδο των Τρικάλων, μετά Καλαμπάκα και Παναγιά για ζεύξη με την Εγνατία Οδό, πληρώσαμε 22,50 ευρώ, ενώ από το Μέτσοβο προς Αθήνα, μέσω Ιωαννίνων, χρήση της νέας Ιόνιας Οδού μέχρι την γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και μετά μέσω Κορίνθου στην Αθήνα (με χρήση της Αττικής Οδού), πληρώσαμε 41,50 ευρώ, ήτοι 64,00 ευρώ συνολικά. Καθόλου άσχημα για χρήση 670 περίπου χιλιομέτρων σε σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, μια και πληρώνουμε περίπου 10 λεπτά του ευρώ ανά χιλιόμετρο.
Φυσικά, αναμένουμε η πολύπαθη Ε65 να πραγματοποιηθεί κάποια στιγμή στο σύνολό της, από την Σκάρφεια Φθιώτιδας έως τον κόμβο Παναγιάς στην Εγνατία, για να σταματήσει ειδικά από Καλαμπάκα και επάνω, η ταλαιπωρία χιλιάδων οδηγών, επαγγελματιών των μεταφορών, αλλά και απλών ιδιωτών…
Το Volvo XC90 D5 AWD Geartronic 235 hp
Τι καλύτερο από το καλύπτεις σύγχρονες διαδρομές, από ένα primium κορυφαίο αυτοκίνητο; Χρησιμοποιήσαμε την ναυαρχίδα της Volvo στα SUV, το XC90, με τον δίλιτρο υπετροφοδοτούμενο πετρελαιοκινητήρα των 235 ίππων, ο οποίος μέσω ενός αυτόματου κιβωτίου 8 σχέσεων μεταφέρει ηλεκτρονικά την κίνηση και στους τέσσερις τροχούς.
> Ο οδηγός έχει την δυνατότητα να επιλέξει ένα από τα τρία προγράμματα λειτουργίας του αυτοκινήτου, ήτοι Eco, Comfort, Individual και Off Road.
> Ένα αυτοκίνητο υπεράνω κριτικής, σε κάθε επίπεδο. Είτε αυτό αφορά την ποιότητα κατασκευής, την ποιότητα κύλισης, την άνεση, την παρεχόμενη κορυφαία ασφάλεια με μία τεράστια λίστα συστημάτων υποβοήθησης του οδηγού, είτε την οικονομία, αφού ακολουθώντας τα όρια στις σημάνσεις των αυτοκινητοδρόμων, σημειώσαμε κατανάλωση οριακά πάνω από τα 7 λίτρα/ 100 χλμ!
> Ο δίλιτρος πετρελαιοκινητήρας ανήκει στη νέα γενιά κινητήρων Drive-e της Volvo, τους οποίους εξέλιξη και κατασκεύασε η ίδια. Η άριστη ηχομόνωση δεν σου δίνει καμία αίσθηση για το είδος καυσίμου που χρησιμοποιείς και χρειάζεται να ανατρέξεις στο εύρος των στροφών του οργάνου στο καντράν για να συνειδητοποιήσεις ότι οδηγάς ένα diesel αυτοκίνητο.
> Στο πολυτελές εσωτερικό ξεχωρίζουμε το tablet στο μέσον του ταμπλό που εκτελεί χρέη πολυλειτουργιών σε οτιδήποτε αφορά συστήματα infotainment και ενημέρωση για οποιοδήποτε θέμα αφορά το αυτοκίνητο.
> Οι χώροι πραγματικά χαρακτηρίζονται άφθονοι, ενώ πέντε ενήλικες θα απολαύσουν ξεκούραστα το ταξίδι τους. Για όσους βέβαια το επιθυμούν, μπορεί να επιλέξουν την επταθέσια έκδοση, οπότε μιλάμε για μίνιβαν … Αξίζει να σημειώσουμε ότι το τεραστίων διαστάσεων πορτμπαγκάζ, παραμένει μεγάλο, μια και στην 7-θέσια διάταξη φτάνει τα 451 λίτρα.
> Για την ποιότητα κύλισης, θα σας παραπέμψουμε στις αρετές της αερανάρτησης που σε εισάγουν σε άλλο επίπεδο. Φυσικά, οι τεράστιοι τροχοί βοηθούν στην απόσβεση ανωμαλιών στο οδόστρωμα, αλλά είναι το χαμηλό προφίλ των ελαστικών που θα σας κάνει να νοιώσετε κάτι στο εσωτερικό της καμπίνας. Είπαμε: στην ζωή, η τελειότητα, είναι ουτοπία…
> Για να επιλέξετε ένα τέτοιο αυτοκίνητο, προφανώς και θα σκέφτεστε να το αποσβέσετε κάνοντας πολύωρες μετακινήσεις, πράγμα που απαιτεί συντροφιά. Πέρα από ανθρώπινη, και μελωδική! Η Volvo λοιπόν έχει φροντίσει να εξοπλίσει το με ένα εντυπωσιακό σε ποιότητα, μελέτη χώρου αλλά και απόδοσης ηχοσύστημα, προϊόν συνεργασίας της με την Bowers & Wilkins (Β&W) το οποίο διαθέτει, ενισχυτή Harman D 1.400 Watts, 19 ηχεία, 7 tweeter, 7 Midrange και 4 Woofer που μεταξύ των άλλων μεταφέρουν τον ήχο και στο πάτωμα του αυτοκινήτου.
> Σε επίπεδο τιμών diesel, η έκδοση της δοκιμής μας XC90 D5 AWD Geartronic 235 hp Momentum κοστίζει από 78.453 ευρώ, η «πιο μικρή» προσθιοκίνητη XC90 D4 FWD Geartronic 190 hp από 69.968 ευρώ, ενώ η βενζινοκίνητη XC90 T6 AWD Geartronic 310 hp Momentum 256-από 74.778 ευρώ.
Σ’ έναν ολοένα και περισσότερο ηλεκτρικό κόσμο, είναι μια ανακούφιση και μια τζούρα καθαρόαιμης ευδαιμονίας να μπορείς ακόμα να ακούς έναν κινητήρα να αφυπνίζεται
18°
