Είναι ορατό το μέλλον στην αυτοκίνηση;

Δεν μπορεί… Όλο και θα έχετε γίνει αποδέκτες της λαίλαπας της ηλεκτροκίνησης στα αυτοκίνητα, που πλέον μας πολιορκεί και μας βομβαρδίζει πανταχόθεν…

Διανύοντας κάμποσα χιλιόμετρα στις τεράστιες αίθουσες στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης, και δεχόμενος ένα ανελέητο pressing –δίκην αμυντικός έχοντας απέναντί μου τα επιθετικά θηρία της Barcelona- από κάθε είδους ηλεκτροκίνητη κατασκευή που απαιτούσε σχεδόν την προσοχή μου, αποφάσισα να αφήσω κατά μέρος τα όποια «αναχρονιστικά» μου κολλήματα και να δω την ηλεκτροκίνηση όχι απλά ως μία τάση, αλλά ως ένα δεδομένο που θεριεύει καθημερινά και φιλοδοξεί πολύ σύντομα, να αλλάξει την καθημερινότητα και τις συνήθειες των ανθρώπων.

Ωστόσο, πλην των ηλεκτροκίνητων οχημάτων, είδαμε πολλά με διάφορες υβριδικές τεχνολογίες, αλλά και με κίνηση υδρογόνου και άλλα με μικτές προτάσεις. Έτσι, για να αξιολογήσω το τι μέλλει γενέσθαι, απηύθυνα ένα απλό ερώτημα στους υπεύθυνους μηχανικούς, αναζητώντας μία απλή απάντηση: ποιο σύστημα κίνησης θα χρησιμοποιούμε μέσα στα επόμενα χρόνια; Αμ δε… Απάντηση πλήρη, σαφή, περιεκτική, πειστική και το κυριότερο κοινή, δεν πήρα… Μάζεψα πολλές, αλλά ανάκατες… Κάποιοι θα δηλώσουν κατηγορηματικά ότι τα ηλεκτρικά οχήματα με μπαταρία είναι ο δρόμος προς τα εμπρός, άλλοι μου υπενθύμισαν τη δέσμευσή τους και τον προσανατολισμό τους στις κυψέλες καυσίμου υδρογόνου, άλλοι έδειχναν αποφασισμένοι να επιμείνουν στις μηχανές εσωτερικής καύσης και κάποιοι άλλοι διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους, ότι για τις επόμενες δεκαετίες η υβριδική τεχνολογία είναι η μόνη βιώσιμη λύση στην αναζήτηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας.. Μπερδεύτηκα είναι η αλήθεια… Περίμενα οι κατασκευαστές να έχουν μία κοινή γραμμή και στάση σε αυτό το ζήτημα.Τι κατάλαβα; Με λίγα λόγια, ειλικρινή και καθαρά; Ότι οι περισσότεροι από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές είτε δεν ξέρουν είτε απλά δεν μπορούν να αποφασίσουν ποιο θα είναι το καλύτερο για τις εταιρείες τους, αλλά σχεδόν όλοι τους ήταν σχετικά απρόθυμοι να αποφασίσουν και να εφαρμόσουν την οριστική απομάκρυνσή τους από τα ορυκτά καύσιμα.

Η υπαρκτή απόσταση

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η προσέγγιση των αυτοκινητοβιομηχανιών. Ενώ όλες συμφωνούν και αναζητούν την χρυσή τομή στην επόμενη μορφή κίνησης οχημάτων, εν τούτοις δεν έχουν όλοι την ίδια οπτική… Ένα μικρό παράδειγμα της απόστασης που υπάρχει στο βιομηχανικό πεδίο είναι η εμπειρία της προσέγγισης δύο Ιαπωνικών περιπτέρων: αυτό της Nissan και της Mazda. H Nissan, μια μάρκα που έχει μακρόχρονη παράδοση στα αμιγώς ηλεκτροκίνητα οχήματα και είναι ο κατασκευαστής με τις καλύτερες πωλήσεις ηλεκτροκίνητων οχημάτων όλων των εποχών, παρουσίασε ήδη τη δεύτερη γενιά Leaf, η οποία μπορεί να έχει αυτονομία 280 χιλιόμετρα και ισχυ 150 ίππων.

Ωστόσο, αν περπατούσε μερικά μέτρα πιο μακριά, στο περίπτερο της, επίσης Ιαπωνικής μάρκας, Mazda κανένας δεν ανέφερε ούτε μία φορά τις μπαταρίες ή τους ηλεκτρικούς κινητήρες…

Στην πραγματικότητα, η Mazda ήταν απασχολημένη με το να επιδείξει στο κοινό την τεχνολογία των βενζινοκινητήρων next-generation Skyactiv-X, επόμενης γενιάς, μια και μιλάμε για ένα επαναστατικό μοτέρ που συνδυάζει τα χαρακτηριστικά ελεύθερης περιστροφής ενός βενζινοκινητήρα με την απόδοση καυσίμου, τη ροπή και την γρήγορη αρχική απόκριση μιας μονάδας ντίζελ. Ταυτόχρονα αλλάζει τον χάρτη των εκπομπών ρύπων των κινητήρων εσωτερικής καύσης δραστικά προς τα κάτω, σε σημείο μάλιστα που αρκετοί μηχανολόγοι μιλάνε ήδη για το αντίπαλο δέος της ηλεκτροκίνησης!

Δεν θα σας κουράσω αναλύοντας τι εισέπραξα από κάθε εταιρεία. Άλλωστε δεν νομίζω ότι ανοίγουν έτσι εύκολα τα χαρτιά τους οι υπεύθυνοι στρατηγικής των αυτοκινητοβιομηχανιών… Ωστόσο αξίζει να σημειώσουμε ότι σύσσωμη η Γερμανική «σχολή» (Mercedes, BMW, VW-Audi) έχουν επιλέξει καθαρά την ηλεκτροκίνηση και μένει να δούμε αν στο τέλος θα κερδίσουν και αυτόν τον δεύτερο επαναστατικό γύρο σε θέματα κινητήρων. Να θυμίσουμε ότι ο πρώτος γύρος ήταν αυτός της δεκαετίας του ’90 όταν ουσιαστικά εξέλιξαν και επέβαλαν παγκοσμίως την καταλυτική τεχνολογία…

Θα σημειώσω όμως την επιμονή, αλλά και επένδυση της Κορεατικής «σχολής», που «δείχνει» την υδρογονοκίνηση ως λύση για το μέλλον.

Η ατάκα…

Σημαντική παρέμβαση για το μέγα ερώτημα της επικρατέστερης εναλλακτικής μορφής κίνησης στο μέλλον, ήταν αυτή του Fabrizio Giugiaro, ο οποίος είναι Διευθύνων Σύμβουλος της GFG Style (της φημισμένης εταιρείας βιομηχανικού σχεδιασμού Giorgetto & Fabrizio Giugiaro) και ο άνθρωπος πίσω από το GFG Sibylla Concept (που εικονίζεται πιο πάνω): «Έχω μια μικρή κόρη και μπορώ να σας εγγυηθώ ότι δεν θα οδηγεί αυτοκίνητο σε δέκα χρόνια. Είναι προφανές, ότι η τάση για ηλεκτροκίνηση είναι αναπόφευκτη - αλλά πέρα από αυτό, οι εξελίξεις στην αυτόνομη οδήγηση θα έρθουν πολύ σύντομα από ό, τι νομίζουμε. Μας απασχολεί τόσο έντονα ο τρόπος κίνησης των οχημάτων και όχι ο τρόπος οδήγησής τους. Πάντως είναι ξεκάθαρο, ότι η απορρόφηση ηλεκτροκίνητων οχημάτων (Electric Vehicles-EV) είναι ήδη τεράστια στην Κίνα και αν οι Ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες δεν ξυπνήσουν γρήγορα , σίγουρα θα οδηγούμε πολύ σύντομα κινέζικα αυτοκίνητα»… Δείτε το όπως θέλετε: σαν «απειλή», ή σαν πρόβλεψη…

Τι δεν βλέπουμε

Προφανώς και δεν σας έκανα πιο πλούσιους σε γνώση σχετικά με τα ερωτήματά μου που προφανώς είναι και δικά σας. Αλλά, μήπως έγινα εγώ;… Όχι βέβαια. Το ότι υπάρχει μία κινητικότητα και αναταραχή, είναι πασιφανές και όσο βαδίζουμε προς αδιάφορες γενιές οδηγών, τόσο θα προωθούνται συστήματα συνδεσιμότητας και αυτόνομες οδηγήσεις, αλλά και παροχή υπηρεσιών, για τα οποία θα μιλήσουμε άλλη φορά.

Μέχρι τότε, καλό είναι να πούμε μερικά πράγματα με το όνομά τους. Δεν διεκδικούμε το αλάθητο, αλλά με μεγάλη βεβαιότητα οι παρακάτω παρατηρήσεις είναι πολύ κοντά στην αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.

1) Όσο η αυτονομία των ηλεκτροκίνητων οχημάτων παραμένει χαμηλή, το αυτοκίνητο θα απέχει από τον –εκ των βασικών- σκοπό του που είναι η ελευθερία κίνησης.

2) Όταν λέμε ικανοποιητική αυτονομία, σε καμία περίπτωση δεν νοούμε αυτή που δίνουν οι κατασκευαστές, επειδή ακριβώς είναι «υπό ΚΣ» (υπό κανονικές συνθήκες). Και όταν λέμε «ΚΣ» εννοούμε, μην τρέχετε, μην ανοίγετε διαρκώς κλιματισμό, μην ανοίγετε παράθυρα, μην ξεκινάτε αν περνάει από εμπρός σας χρωματιστή πεταλούδα, μην πάτε σε τέρμα ανηφόρες, κλπ

3) Με τα σημερινά δεδομένα, ηλεκτροκίνηση και περιπέτεια δείχνουν, απλά, ωμά, τετράγωνα, έννοιες ασύμβατες. Πως θα κάνω τον γύρο της Πίνδου, πως θα εξερευνήσω την έρημο Desierto de Tabernas στην Ανδαλουσία (καλά, δεν μιλάμε για την Σαχάρα ή την Ατακάμα…) Θα αναζητώ ασθμαίνων και αγχωμένος σε οικισμούς συστήματα ικανά για φόρτιση του ηλεκτρικού SUV μου;

4) Με τα σημερινά δεδομένα, ηλεκτροκίνηση σημαίνει κυρίως επιλογή για χρήση στην πόλη ή ευρύτερα σε αστικό περιβάλλον. Άμα βγεις, λ.χ. Συγγρού, ή παραλιακή, ή Αττική Οδό και πατήσεις γκάζι, θα αρχίσει η ανάγκη για αγχολυτικά βλέποντας τον δείκτη αυτονομίας να κατεβαίνει δραματικά

5) Ηλεκτροκίνηση σημαίνει καλωδίωση. Τελεία και παύλα. Αν βιαστήκαμε να χλευάσουμε την εξάρτησή μας από τα smartphone μας που μόνιμα είμαστε με ένα καλώδιο φόρτισης στην τσέπη, σας γνωρίζω ότι αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στα καλώδια φόρτισης που θα έχετε στο πορτμπαγκάζ των αυτοκινήτων σας μελλοντικά…

6) Ηλεκτροκίνηση σημαίνει βάρος. Όσο οι μπαταρίες είναι τεραστίων διαστάσεων, μιλάμε για βάρος. Επίσης κανένας δεν μας ενημερώνει μέχρι σήμερα, με σαφήνεια παρακαλώ, κάθε πότε θα αλλάζουμε μπαταρίες.

7) Όταν ρωτάμε για το κόστος αλλαγής των μπαταριών, όταν, όποτε και εφόσον χρειαστεί (μετά από πιθανή βλάβη, ατύχημα, κ.ά.) δεν έχουμε σαφή απάντηση. Περί τις 8.000-12.000 ευρώ μας απαντούν, οπότε ας έχουμε ένα «δεκαράκι» στα υπόψη μας…

8) Και το πιο όμορφο: μέχρι πρότινος ακούγαμε ότι τα αμιγώς ηλεκτροκίνητα ή και τα plug-in hybrid (υβριδικά που φορτίζονται σε απλή πρίζα) μπορούν να φορτιστούν σε μία απλή σούκο πρίζα του σπιτιού μας. Αμ δε… Εσχάτως μας ενημερώνουν ότι δεν αρκεί μία τέτοια πρίζα, ενώ πρέπει να ξεχάσουμε τις οποιεσδήποτε σκέψεις με μπαλαντέζες κλπ…