VWgate: Μία άλλη οπτική…

To εμπεδώσαμε το σκάνδαλο VW, με το λογισμικό που παραποιούσε τις τιμές των ρύπων.

Μία ευφάνταστη σκέψη, έγινε παραγγελία στην Bosch, η τελευταία την εκτέλεσε, μάλιστα, όπως η ίδια ισχυρίζεται, τόνισε στο VWGroup ότι αυτό αφορά μόνο χρήση σε εργαστηριακές δοκιμές κ.λπ., κ.λπ. Και όλο αυτό βρήκε εφαρμογή σε μία σειρά από πετρελαιοκινητήρες που χρησιμοποιούνται σε πολλά μοντέλα των μαρκών που ανήκουν στον όμιλο (VW, Audi, Skoda, Seat). Στόχος να περνάνε τα χαμηλά όρια εκπομπών ρύπων μικροσωματιδίων που έχουν θεσπιστεί σε Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη. «Στόχος» είπα… ναι. Αυτή η λέξη είναι συνυφασμένη με τη γερμανική νοοτροπία. Μία χώρα, ένας λαός με ένα κοινό dna, που σχετίζεται με την ολοκληρωτική επικράτηση σε ό,τι και να κάνω. Με κάθε μέσο…

Μπορεί ο, ως τώρα επικεφαλής του VolkswagenGroup, Μάρτιν Βίντερκορν να παραιτήθηκε απολαμβάνοντας ωστόσο ένα τεράστιο ποσό αποζημίωσης. Μπορεί να ανέλαβε τη θέση του ο τέως επικεφαλής της (θυγατρικής) Porsche, Ματίας Μίλερ, αλλά ελάχιστα θα αλλάξουν στο βάθος της νοοτροπίας. Η οποία θα παραμείνει ισχυρή. Μοναδική: εμείς uberalles! Τα όσα έγιναν θα πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν αλλάζουν την ποιότητα των αυτοκινήτων που κατασκευάζει ο όμιλος. Μην τρελαθούμε. Μία παρατυπία, μία παρανομία αυτού του είδους, δεν καταργεί το κατασκευαστικό επίπεδο των αυτοκινήτων. Και δεν μιλάμε για αυτό το θέμα εδώ. Αναφερόμαστε στη νοοτροπία των Γερμανών, να ξεγελάνε το σύστημα και να κερδίζουν παντού. Με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα…

Ωστόσο, ας επιχειρήσουμε μία διαφορετική ανάγνωση του σκανδάλου. Προφανώς, κάθε μέρα που περνάει όλο και κάτι ακόμα θα προστίθεται στα όσα γνωρίζουμε, νέα στοιχεία θα έρχονται στο φως και θα αναιρούν δυνάμει τα όσα ξέρουμε. Επίσης, προφανώς η δικαιοσύνη και στις δύο όχθες του Ατλαντικού θα έχει πολλή δουλειά και μένει να δούμε τη σε βάθος εξέλιξη. Όμως καλό είναι εδώ να δούμε μία ακόμα παράμετρο του προβλήματος. Επί σειρά ετών, η θέσπιση των ορίων ρύπων θεσπίζονταν από τα περιβαλλοντικά γραφεία της Κομισιόν και της αντίστοιχης Επιτροπής Περιβάλλοντος στις ΗΠΑ.

Οι οποίοι οργανισμοί έδιναν στη συνέχεια τις τιμές στα εργοστάσια και αυτά καλούνταν να πετύχουν μέσα από «εξισώσεις» το ανάλογο bingo. Όταν όμως συνειδητοποίησαν ότι η συμμόρφωση» αφορούσε τον μέσο όρο, αμέσως εξαγόρασαν άλλες εταιρείες, που κατασκεύαζαν μικρότερου κυβισμού αυτοκίνητα, ή έκαναν συνεργασίες με άλλους ομίλους κατασκευάζοντας αυτοκίνητα πόλης με τρικύλινδρους κινητήρες, που κατέβαζαν εμφανώς τις μέσες τιμές ρύπων.

Τα τελευταία χρόνια, οι θεσμοί άρχισαν να συνεργάζονται στενά με τις αυτοκινητοβιομηχανίες για να διαπιστώνουν από κοινού τη δυνατότητα επίτευξης των επιθυμητών τιμών ή όχι.

Πάντως, όλο αυτό που έγινε με το VWgate, θα μπορούσε να το ονομάσουμε και μία ακόμη εκδήλωση υποκρισίας της παγκόσμιας πολιτικής κοινότητας… Γιατί, όλοι, μα όλοι, από την περιβαλλοντική οργάνωση της γειτονιάς μας μέχρι και πολιτικά «πράσινα» κόμματα, ασχολούνται με τους ρύπους των μηχανών εσωτερικής καύσης των αυτοκινήτων. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ασχολούνται με τα τόσο παρανοϊκά υψηλά επίπεδα μόλυνσης του περιβάλλοντος που δημιουργούν λ.χ. τα χιλιάδες εμπορικά πλοία που μεταφέρουν καύσιμα και εμπορεύματα σε όλο τον κόσμο.

Για να έχετε μία εικόνα, αρκεί να σας πούμε ότι πριν από μερικά χρόνια, μία έρευνα της βρετανικής εφημερίδαςGuardian μας βοηθάει να δούμε το μέγεθος του προβλήματος, αφού είχε βγάλει εντυπωσιακά συμπεράσματα… Ανέφερε δε σχετικά ότι σύμφωνα με τις έρευνες, μέσα σε ένα χρόνο, ένα μόνο μεγάλο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων (containers) μπορεί με την πρόκληση ρύπων να συμβάλει σε αύξηση του καρκίνου και του άσθματος ισοδύναμη με εκείνη 50 εκατομμυρίων αυτοκινήτων! Αιτία, η χαμηλή ποιότητα των καυσίμων πλοίων που χρησιμοποιούνται από σχεδόν 100.000 φορτηγά πλοία και τα οποία περιέχουν έως και 2.000 φορές το ποσό του θείου σε σύγκριση με το πετρέλαιο ντίζελ που χρησιμοποιείται στα αυτοκίνητα. Η πρόσφατη έκρηξη στο παγκόσμιο εμπόριο των βιομηχανικών προϊόντων έχει επίσης οδηγήσει σε μια νέα κατηγορία των τεραστίου μεγέθους πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που καταναλώνουν καύσιμα τόνους ανά ώρα και όχι λίτρα…

Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι ένα από τα δέκα μεγαλύτερα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο, το σχεδόν 400 μ.μ. EmmaMærsk που ζυγίζει 2.300 τόνους, έχει επίσης το μεγαλύτερο παλινδρομικό κινητήρα στον κόσμο! Είναι ο 14ος κύλινδρος υπερτροφοδοτούμενος δίχρονος κινητήρας, απόδοσης 114.800 ίππων. Αυτοί κινητήρες-μαμούθ καταναλώνουν περίπου 16 τόνους καυσίμου ανά ώρα ή 380 τόνων ημερησίως στη θάλασσα, εκλύοντας τεράστιες ποσότητες ανεξέλεγκτων εκπομπών ρύπων.

Μάλιστα… Για να δούμε, όμως, ακόμα μία παράμετρο του σκανδάλου: Όλο αυτό το διάστημα, έχει αναπτυχθεί και μεγάλη σεναριολογία.

Ανάμεσα σε αυτές τις εκδοχές του σκανδάλου και το γεγονός της διεκδίκησης της κορυφής του ομίλου από τον Φέρντιναντ Πιχ και ότι αυτός «έδωσε» στους Αμερικανούς την υπόθεση για να εκδικηθεί και μπλαμπλαμπλα… Δεν γίνονται αυτά, κανένας δεν καταστρέφει τον όμιλο που ανήκει για να εκδικηθεί έτσι, υπάρχουν άλλοι τρόποι.

Αν υπάρχει «ξένος δάκτυλος», αυτός –πιθανόν– θα μπορούσε να είναι ο όμιλος Fiat-Chrysler, με επικεφαλής τον Σέτζιο Μαρκιόνε, ο οποίος θεωρείται «σωτήρας» από τους Αμερικανούς επειδή έσωσε την Chrysler από βέβαιο κλείσιμο, ενώ η Fiat είχε κάθε λόγο να πάρει πίσω το αίμα της από τους Γερμανούς, όταν στις αρχές του ’90 «μέσα σε μία νύχτα» επέβαλαν στην Ε.Ε. την τεχνολογία των καταλυτών, κάτι που εξαφάνισε την πρωτοκαθεδρία των Ιταλών στους κινητήρες.

Βέβαια, αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι, όπως έχει διαρρεύσει στον Τύπο, οι αμερικανικές αρχές γνώριζαν πως κάτι δεν πάει καλά με τους εν λόγω κινητήρες εδώ και δύο χρόνια… Γιατί επέλεξαν να το δημοσιοποιήσουν τώρα; Και μάλιστα στο «παρά 5» της αλλαγής των κινητήρων αυτών, από τον όμιλο VW, με νέους «καθαρότερων» προδιαγραφών; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι μόνο μία: Γιατί όταν στην αμερικανική αγορά «ψηλώνεις» πολύ και διεισδύεις μέσα της με ορμή και ολοκληρωτικά επεκτατική πολιτική, κάποια στιγμή, είναι θέμα χρόνου να αντιδράσει ο γίγαντας.

Για όσους έχετε απορίες, αναζητήστε τι συνέβη πριν χρόνια με την Toshiba και θα έχετε μία εμπεριστατωμένη εικόνα.

Τι θα γίνει; Προσωπικά, πιστεύω τίποτα. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, τίποτα ουσιαστικό. Όχι γιατί το σκάνδαλο θα ξεπεραστεί επειδή έχει μικρό εύρος. Θα ξεπεραστεί από την ανθρώπινη λήθη. Και ένα καλό πακέτο διαφημίσεων στην αγορά, με έξυπνα αυτοκριτικά τρικ, που όμως θα διατρανώνουν την ανυπέρβλητη γερμανική υπεροχή στο βιομηχανικό κλάδο, θα αποδειχθούν αρκετά για να «πάμε παρακάτω».