Πώς μπορεί κανείς να κερδίσει μία ή και δύο ώρες κάθε ημέρα
Όσος χρόνος και να υπάρχει στο σύμπαν, δεν μου είναι αρκετός. Μπορεί τα σωματίδια από τα οποία είμαι φτιαγμένος να έχουν περάσει μέσα από γαλαξίες στην άλλη άκρη του κόσμου, μπορεί να ξαναβρεθούν κάποτε εκεί, ή και ακόμη παραπέρα —αν υπάρχει ακόμη παραπέρα—, αλλά: δεν είναι δικός μου χρόνος, ο δικός μου είναι μετρημένος, είναι άμμος σε μια μικρή κλεψύδρα. Όπως είναι και ο δικός σου — λυπάμαι που το μαθαίνεις από μένα. Δηλαδή, πόσο θα ζήσουμε; Μέχρι τα ενενήντα μας; Μέχρι τα εκατό; Τα εκατό φεύγα; ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ. Είναι καλό να αγχωνόμαστε. Και να εξοικονομούμε χρόνο, χωρίς να τον κλέβουμε από τον ύπνο μας. Είναι πάντα καλό, άκου με που σου λέω.
Νά μερικές ιδέες:
Μη διαβάζεις τις αναρτήσεις των φίλων σου. Βάζε τους μια καρδούλα, και προχώρα παρακάτω. Οι φίλοι σου έτσι κι αλλιώς θα ευχαριστηθούν με την καρδούλα. Και αυτό είναι το ΜΟΝΟ που έχει σημασία. Εδώ δεν έχεις διαβάσει τον «Δον Κιχώτη». Αλήθεια τώρα. Και βέβαια μη διαβάζεις (εννοείται αυτό) ούτε τις αναρτήσεις αυτών που δεν είναι φίλοι σου. Λίγο φτάνει μ’ αυτή τη χαζομάρα. Grow up.
Μην απαντάς στα email σου με περισσότερες από πέντε προτάσεις. Οι πέντε προτάσεις είναι υπεραρκετές. Βάζε διπλό enter μετά από κάθε πρόταση-παράγραφο, όχι μόνο επειδή το απαιτεί η αλληλογραφία, αλλά και για να έχει λίγο όγκο το μέιλ, λίγο μπούγιο, για να φαίνεται μπόλικο. Να είσαι βέβαια απλός, σαφής και ευγενικός όσο δεν πάει. Αυτά και μόνο αρκούν· οτιδήποτε παραπάνω κάνει τον συνομιλητή σου Τούρκο, του χαλάς τη μέρα. Δεν σε συμφέρει.
Μάθε να μαγειρεύεις δύο φαγητά κάθε απόγευμα Κυριακής. Τα απογεύματα της Κυριακής είναι ούτως ή άλλως φύρα, οπότε φρόντισε να εκμεταλλευτείς αυτόν τον κατά τα άλλα νεκρό χρόνο. Φτιάξε μεγάλες ποσότητες, για να σου φτάσουν όλη τη βδομάδα. Μοίρασε το φαγητό σε τάπερ και βάλ’ τα στο ψυγείο. Έτσι, δεν θα χρειαστεί να μαγειρέψεις μέχρι το επόμενο κυριακάτικο απόγευμα. You’re welcome.
Όταν πηγαίνεις ή γυρνάς από τη δουλειά, μην ακούς μουσική. Δεν είσαι δωδεκάχρονο ούτε ο Γιάννης Πετρίδης. Άκου audiobooks, κάνα podcast, κάτι τέλος πάντων ν’ ανοίξει το μυαλό σου. Στ’ αλήθεια τώρα, μπορεί η εξέλιξη να είναι μια διαδικασία τόσο αργή που φαίνεται σαν φωτογραφία ενός βράχου κρεμασμένη στον τοίχο, αλλά αυτό αφορά το είδος μας, όχι τον καθένα από εμάς. Εμείς μπορούμε να εξελισσόμαστε. Όχι ότι με νοιάζει βέβαια, κάνε ό,τι θέλεις.
Μην έχεις πολλά και διαφορετικά ρούχα. Έχε μινιμαλιστική γκαρνταρόμπα. Δεν είσαι οι Boney-M. Μη χάνεις χρόνο ψάχνοντας τι θα βάλεις. Βάλε τα ίδια με τα χθεσινά, δείξε στον κόσμο πως είσαι εσύ και όχι τα ρούχα σου. Γιατί πράγματι μπορείς να είσαι εσύ. Και ποτέ δεν είναι αργά. (Οκέι, πάντα είναι αργά, αλλά καταλαβαίνεις πώς το εννοώ). Σε θέλουμε σικ, όχι «της μόδας». Αυτά είναι αρχαιολογία. Σε θέλουμε ψαγμένο.
Μην πληρώνεις ποτέ αυτοπροσώπως, αν μπορείς να το αποφύγεις. Βάλε να πληρώνονται τα πάντα με πάγιες εντολές. Κοινόχρηστα, λογαριασμοί, νοίκια, δόσεις στον ΕΦΚΑ, η ρύθμιση του χρέους σου, τα πάντα. Τα μετρητά είναι του διαβόλου. Μην τα πιάνεις καν. Να εύχεσαι να καταργηθούν, και να γίνονται όλα ψηφιακά, να τελειώνουμε. Και όταν σού λένε ότι έτσι το κράτος θα ξέρει πότε κάναμε αυτό και πότε εκείνο, να τους λες, «Αχ τι κρίμα ρε γαμώτο». Κι όταν σού λένε πως δεν θα μπορούν να παίρνουν ναρκωτικά έτσι ή να πηγαίνουν με εργάτες του σεξ, να τους λες πως, ειδικά για κάτι τέτοια, μπορούν πάντα να βρίσκουν μετρητά από ληστείες.
Μη σχεδιάζεις μίτινγκ και τέτοια. Δεν ξέρω απ’ αυτά, δεν έχω πάρει μέρος σε κάτι τέτοιο, αλλά ξέρω πως σχεδόν όλα είναι άχρηστα. Ούτε στην Αυστραλία έχω πάει, αλλά ξέρω πως έχει ζέστη και καγκουρό. Και Αυστραλούς. Δηλαδή, πραγματικά μπορούν να είναι ένα email. Να μην ξεχνάς ότι επί δύο χρόνια οι New York fucking Times έβγαιναν από τα σπίτια των δημοσιογράφων. Από τα σπίτια τους. Είχαμε πανδημία, τη θυμάσαι; Ωραίες εποχές…
Μην πηγαίνεις γυμναστήριο. Ξέχνα τα πέρσοναλ, τα Πιλάτες και τις γιόγκες. Απλώς φρόντιζε να κάνεις πέντε λεπτά μικρές ασκησούλες την ώρα, για να ξεπιαστείς και για να κερδίσεις μερικά καλά χρόνια ζωής. Πέντε λεπτά στρέτσινγκ, ή επιτόπιο τροχάδην, ή σχοινάκι, ή κάμψεις, ή έλξεις, ή μία από τις χίλιες ασκήσεις που υπάρχουν και κυκλοφορούν τζάμπα στο ΥΤ, αρκούν. Αλλά είπαμε: πέντε λεπτά την ώρα. Μην τεμπελιάζεις: φαίνεται· στ’ αλήθεια φαίνεται.
Μην αφήνεις βρόμικη την επιφάνεια εργασίας σου. Να την τακτοποιείς. Το δωμάτιό σου δεν το τακτοποιείς; Το τακτοποιείς. Το γραφείο σου; Και το γραφείο σου. Ε, κάνε το ίδιο και με την επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή σου. Έτσι που είναι, μοιάζει με δωμάτιο εφήβου με πεταμένα άσχετα πράγματα στο πάτωμα. Και λερωμένα εσώρουχα. Eww! Κι αφού το έκανες αυτό, κάνε το ίδιο και με το Gmail σου: καθάρισε το inbox σου. Οργάνωσε τις ετικέτες στο μέιλ σου, ΦΤΙΑΞ’ ΤΟ. Ένας καλά οργανωμένος ψηφιακός χώρος οδηγεί σε ένα καλά οργανωμένο μυαλό — και σε περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
Βάλε σε bookmark όλα τα σάιτ που επισκέπτεσαι συχνά. Και τώρα το κάνεις, αλλά δεν το κάνεις σωστά. Γιατί δεν έχεις οργανώσει καλά τα bookmark σου. Τελευταία φορά που το έκανες ήταν μια μέρα στην προηγούμενη δεκαετία. Ακόμη δεν είχαμε Τεχνητή Νοημοσύνη. Δεν είχε αποτρελαθεί ο Ίλον Μασκ. Δεν είχε καταδικαστεί ο Τραμπ. Δεν είχαμε πει, «Ζήτω η Στόρμι Ντάνιελς!» Φτιάξε το Chrome σου, είναι κρίμα να έχει αυτό το χάλι. Το πόσο θα σε βολέψει, δεν λέγεται.
Ψώνιζε από το e-shop του σούπερ-μάρκετ σου. Μην ξαναπάς ποτέ εκεί, δεν είσαι εκατό χρονών. Έχει υπολογιστεί πως κανείς χάνει στην όλη διαδικασία με τα ψώνια από το σούπερ-μάρκετ τρία με τέσσερα χρόνια από τη ζωή του, κάποιοι μάλιστα και πέντε ολόκληρα ΧΡΟΝΙΑ. Πρόκειται περί τραγωδίας. Μάθε (μέσα σε μια ώρα) πώς μπορείς να οργανώσεις τις λίστες με τα «αγαπημένα» σου, και όλα τα άλλα. Γλιτώνεις χρόνο και χρήμα. Και πάντα σού στέλνουν τα καλύτερα από μαναβική και κρεοπώλη, γιατί δεν είναι χαζοί να μπλέκουν με τον κάθε τρελό που μπορεί να τους ξεφωνίσει στα σόσιαλ επειδή τού φάνηκε λίγο άκεφο το μαρούλι. Πάντα τα e-shop των σούπερ-μάρκετ στέλνουν τη μόστρα στα σπίτια.
Οργάνωσε τη μέρα σου από χθες. Αφιέρωσε πέντε λεπτά κάθε βράδυ στην οργάνωση της αυριανής ημέρας. Αν το αφήσεις στην τύχη, θα πελαγώσεις. Αν την οργανώσεις αύριο το πρωί, θα χάσεις το αυριανό πρωινό. Κάν’ το απόψε, σήμερα, τώρα. Έτσι κι αλλιώς, τα βράδια δεν κάνεις τίποτε καλύτερο. Και το ξέρεις ότι δεν κάνεις τίποτε καλύτερο. Οργανώσου. Αν το ΚΚΕ δεν είχε καλή οργάνωση, τώρα θα ήταν σαν αυτά τα γκρουπούσκουλα της Πλατείας.
Μάθε να λες όχι. Just say NO. Προστάτευσε τον χρόνο σου σαν να είναι ό,τι πολυτιμότερο έχεις. Γιατί είναι ό,τι πολυτιμότερο έχεις. Σκέψου τον χρόνο σου σαν ένα ινδικό χοιρίδιο. Θα δεχόσουν να ερχόταν ένας τύπος σπίτι σου, να το έπαιρνε στα χέρια του και να του γαργαλούσε το πιγούνι ή να του τραβούσε τα αυτιά; ΟΧΙ. Αλλά το κάνεις αυτό με τον χρόνο σου. Βασικά, του κάνεις πολύ χειρότερα. Αφήνεις τους άλλους να τον παίρνουν στα χέρια τους και να τον κάνουν ό,τι θέλουν. (Ε) Μάθε να λες όχι.
Ξέρε τι θα φας, τι θα φορέσεις, πού θα πας, από πού θα πας, ποιον θα δεις, τι έργο θα παρακολουθήσεις κλπ. κλπ., ΑΠΟ ΠΡΙΝ. Έχει παρατηρηθεί ότι οι άνθρωποι ξοδεύουν τόσο χρόνο για να πάρουν μία απόφαση τέτοιου είδους, όσο και για να κάνουν το εν λόγω πράγμα. Θα ήταν ίσως πιο παραγωγικό να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Ή να διαβάζουν μια παλιά εφημερίδα κοιτώντας τη στον καθρέφτη.
Μην τελειώνεις τα βιβλία που δεν σου αρέσουν. Μη διαβάζεις ώς το τέλος τα άρθρα που δεν καίγεσαι να τα διαβάσεις. Μη βλέπεις τις σειρές που βλέπει όλο το τένις επειδή τις βλέπει όλο το τένις, έτσι και δεν σου αρέσουν. Και η αλήθεια είναι ότι συνήθως δεν σου αρέσουν. Μη χάνεις τον χρόνο σου με πράγματα που δεν σε εξιτάρουν από μιας αρχής. Χάσ’ τον αλλιώς. Χάσ’ τον καλύτερα.
Μείνε offline μία ώρα την ημέρα, κάθε μέρα. Offline από τα πάντα. Κλειστά όλα. «Επιστρέφω σε 5 λεπτά» τύπου. Πείσε τον εαυτό σου ότι αυτή θα είναι η πιο ιερή ώρα της ημέρας. Γιατί πράγματι θα είναι. Tech-free time. Παράδεισος. Στ’ αλήθεια, δεν χρειάζεται καν να γεμίσεις με κάτι εκείνη την ώρα. Και μόνο που θα ζεις και θα υπάρχεις χωρίς τεχνολογία γύρω σου, αρκεί. Είναι κέρδος. Για εσένα, για την ανθρωπότητα, για το σύμπαν. Μείνε offline. Κλείσ’ τα όλα. Ω! Τι μεγαλείο. Μέχρι που φαίνονται και τα άστρα στον ουρανό.
28°
