Εσύ θα έδινες 500 ευρώ για μια κάρτα «Yu-Gi-Oh!»;

Το παιχνίδι καρτών «Yu-Gi-Oh!» γεννήθηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία το 1999 από την Konami, βασισμένο στη δημοφιλή σειρά manga και anime, «Yu-Gi-Oh!». Έγινε γρήγορα δημοφιλές μεταξύ των παιδιών και των νεαρών ενηλίκων και αργότερα εισήχθη στη Βόρεια Αμερική το 2002. Στο παιχνίδι, οι παίκτες χρησιμοποιούν τράπουλες με τέρατα, ξόρκια και παγίδες, με στόχο να μηδενίσουν τους πόντους ζωής των αντιπάλων τους. Το «Yu-Gi-Oh!» απέκτησε γρήγορα θαυμαστές και έγινε πολιτιστικό φαινόμενο, με τους παίκτες να διαγωνίζονται σε τουρνουά και να ανταλλάσσουν σπάνιες κάρτες.

Με τα χρόνια, το «Yu-Gi-Oh!» έχει υποστεί πολλές αλλαγές και προσαρμογές, με νέα σετ καρτών να κυκλοφορούν τακτικά και με την εισαγωγή νέων μηχανισμών και κανόνων παιχνιδιού. Το παιχνίδι έχει επίσης εμπνεύσει πολλά spin-off βιντεοπαιχνίδια, σειρές anime και ταινίες. Το «Yu-Gi-Oh!» παραμένει δημοφιλές μεταξύ όλων των ηλικιών, με το παιχνίδι να παίζεται σε περισσότερες από 75 χώρες και να μεταφράζεται σε πολλές γλώσσες. Σήμερα, το παιχνίδι συνεχίζει να εξελίσσεται με νέες κάρτες και κανόνες και παραμένει ένα αγαπημένο κομμάτι της ποπ κουλτούρας.

Το «Yu-Gi-Oh!» ήταν ένα από τα Σαββατιάτικα «καρτούν» (δεν ξέραμε ακόμα τι σημαίνει «anime») με τα οποία μεγάλωσε η γενιά μου. Αν έναντι «γεια» πεις σε κάποιον εικοσάρη «άσπρος δράκος με μπλε μάτια», θα καταλάβει τουλάχιστον ότι έχετε το ίδιο πολιτισμικό υπόβαθρο. Αν σας απαντήσει «μονομαχία», ελπίζω να έχετε μαζί σας την τράπουλά σας – ή κάποιο σπρέι πιπεριού – και να πιστεύετε στην καρδιά των καρτών. Το anime, προσαρμογή του manga, έχει να κάνει με ένα νεαρό αγόρι που δέχεται bullying, αλλά βρίσκει ένα αρχαίο κειμήλιο μέσα στο οποίο βρίσκεται ένας αρχαίος Φαραώ, ο οποίος γίνεται και το σκοτεινό του alter ego, καθώς βοηθά τον νεαρό Yugi να νικά ένα παιχνίδι καρτών και…

Βασικά, το anime έχει να κάνει με έναν νεαρό, αγαθό αλλά αδύναμο nerd, που κρύβει μέσα του έναν δυνατό αλλά σκοτεινό ήρωα.

Η πρώτη μου ερώτηση στον Ερρίκο Μπεκ, διοργανωτή του μεγαλύτερου ελληνικού Yu-Gi-Oh! τουρνουά της Athens Collectibles, ήταν κατά πόσο η κοινότητα του ανταγωνιστικού παιχνιδιού καρτών έχει σχέση με την κοινότητα των φανατικών του anime. Η απάντηση: ελάχιστη. Οι περισσότεροι που ασχολούνται σχετικά σοβαρά με το trading card game, δεν το κάνουν λόγο της αγάπης τους για την παιδική σειρά. Δύο βασικές κατηγορίες συμμετεχόντων φαίνεται να είναι εκείνοι που έρχονται κυρίως για τον ανταγωνισμό και το παιχνίδι υψηλού επιπέδου κι εκείνοι που έρχονται για το εμπόριο των καρτών.

Mε τα χρόνια, το «Yu-Gi-Oh!» έχει γίνει μια σημαντική βιομηχανία, με εκατομμύρια παίκτες και συλλέκτες σε όλο τον κόσμο. Η αγορά καθοδηγείται από τη ζήτηση για σπάνιες και πολύτιμες κάρτες, με ορισμένες κάρτες να φέρουν δεκάδες χιλιάδες δολάρια σε δημοπρασία.

Το «Yu-Gi-Oh!» εξελίσσεται συνεχώς, με νέες επεκτάσεις να κυκλοφορούν τακτικά. Ως αποτέλεσμα, η αξία ορισμένων καρτών μπορεί να κυμαίνεται ανάλογα με τη σπανιότητα και τη δημοτικότητά τους. Ωστόσο, η αγορά παρέμεινε ισχυρή με τα χρόνια, με πολλούς παίκτες και συλλέκτες να συνεχίζουν να επενδύουν στο παιχνίδι και στα σχετικά εμπορεύματά του.

Το πιο ακριβό deck ή συλλογή «Yu-Gi-Oh!» που ποτέ πουλήθηκε ήταν η συλλογή του επαγγελματία παίκτη και YouTuber David «Dzeeff» Ramírez, η οποία πούλησε για πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια το 2021. Η συλλογή περιλάμβανε σπάνιες και ακριβές κάρτες, όπως η κάρτα βραβείου του 2004 Shonen Jump Championship, η οποία θεωρείται μία από τις πιο σπάνιες και ακριβές κάρτες «Yu-Gi-Oh!» στην ύπαρξη.

Η πιο ακριβή μεμονωμένη κάρτα «Yu-Gi-Oh!» που πουλήθηκε ποτέ είναι ο «Blue-Eyes White Dragon» (Άσπρος Δράκος με Μπλε Μάτια) από το «Yu-Gi-Oh!» Asian Championship Series του 2002 στην Ιαπωνία, ο οποίος πουλήθηκε για 1,2 εκατομμύρια δολάρια το 2019. Αυτή η κάρτα ήταν μοναδική επειδή εκτυπώθηκε σε ανοξείδωτο ατσάλι και δόθηκε στον νικητή του τουρνουά, καθιστώντας το ένα μοναδικό συλλεκτικό αντικείμενο.

Συνολικά, η αξία των καρτών και τραπουλών Yu-Gi-Oh! μπορεί να διαφέρουν πολύ ανάλογα με τη σπανιότητα, την κατάσταση και τη δημοτικότητά τους μεταξύ των συλλεκτών και των παικτών. Ωστόσο, ορισμένες κάρτες και συλλογές έχουν πουληθεί για εκατομμύρια δολάρια, υπογραμμίζοντας τη διαρκή δημοτικότητα και αξία αυτού του εμβληματικού παιχνιδιού καρτών.

Το φετινό τουρνουά «Yu-Gi-Oh!» της Athens Collectibles ήταν εξαιρετικά επιτυχημένο, με 248 παίκτες να πλημμυρίζουν τα τραπέζια στο President Hotel. Πόσο κοστίζουν οι δικές τους τράπουλες; Σύμφωνα με τον Ερρίκο και άλλους παίκτες, ενώ 100 ευρώ αρκούν για μια ανταγωνιστική deck, κάποιοι παίκτες με προτίμηση για συλλογή σπάνιων καρτών μπορεί να έχουν επενδύσει από 500 ως και περισσότερα από 1000 ευρώ στις τράπουλές τους. Η λέξη «επένδυση» δεν είναι άστοχη, καθώς κάθε ματς αποτελεί και μια ευκαιρία για «βιτρίνα» με τις πιο σπάνιές τους κάρτες. Μετά το τέλος του αγώνα, πολλές από αυτές θα πουληθούν. Ένας άλλος παίκτης, ο Ερρίκος, μου εξηγεί πως εκείνος δεν ενδιαφέρεται τόσο για το ανταγωνιστικό παιχνίδι όσο για τη διαφήμιση των σπάνιων καρτών του μέσω αυτού.

H Konami «ενημερώνει» συνεχώς το παιχνίδι με νέες κάρτες, απαγορεύσεις και περιορισμούς στη χρήση τους και, κάθε μερικά χρόνια, αλλαγές στους κανονισμούς. Οι «μεταλλάξεις» του παιχνιδιού οδηγούν σε αλλαγές της πολυτιμότητας των καρτών, κι έτσι μια κάρτα μπορεί να αποκτά ή να χάνει αξία από τη μία μέρα στην άλλη. Το «Yu-Gi-Oh!» διατηρεί έτσι μια αγορά που προσομοιάζει χρηματιστήριο. Φυσικά, αυτό σημαίνει κι ότι αυτός που διαθέτει το μεγαλύτερο κεφάλαιο, έχει και ορισμένο ανταγωνιστικό προβάδισμα. Ανάλογα με το status quo των τραπουλών, το προβάδισμα αυτό μπορεί να είναι μικρό ή απολύτως καθοριστικό.

Το πνεύμα όμως του υγιούς συναγωνισμού και της αγάπης για το καλό παιχνίδι δεν επισκιάζεται από εκείνο της τυχοδιωκτικής αγοραπωλησίας. Με μερικές ματιές στα τραπέζια του τουρνουά, βλέπεις ότι οι κριτές δε χρειάζεται να είναι συνεχώς πάνω από τα κεφάλια των παικτών, γιατί η συντριπτική πλειονότητα είναι πρόθυμη να παίξει καθαρό παιχνίδι. Σε μια χαρακτηριστική στιγμή, ένας χαμένος ζητά feedback από τον αντίπαλό του κι εκείνος του εξηγεί την κίνηση με την οποία θα μπορούσε να τον έχει νικήσει. Δίνουν τα χέρια και συνεχίζουν. Όπως μου εξηγεί Ερρίκος Μπεκ, η κοινότητα επέστρεψε πιο ζωντανή από ποτέ μετά την άρση των μέτρων της πανδημίας. Στο τέλος της ημέρας, όλα τα τουρνουά και οι συναλλαγές είναι μια αφορμή για αυτούς τους ανθρώπους να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι, δίνοντας όλη τους την προσοχή σε κάτι που αγαπούν.