Life

Γιατί μετά το Πάσχα «πέφτουμε» λίγο. Ή πολύ.

Ευτυχώς η μετα-Πασχαλινή μουντρουχίαση κρατάει λίγο, σχεδόν όσο αντέχει και η μαγειρίτσα στο ψυγείο.

Μανίνα Ζουμπουλάκη
Μανίνα Ζουμπουλάκη
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Πασχαλινή διακόσμηση στην Αθήνα από την Περιφέρεια Αττικής
© EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ

Η Μανίνα Ζουμπουλάκη γράφει για τη μίνι κατάρρευση που συνοδεύει τη μετά-το-Πάσχα περίοδο, τη φετινή χρονιά και τις απογοητεύσεις.

Μετά από κάθε γιορτή και πανηγύρι, κάτι συμβαίνει και μας πιάνει μια μικρή/μεγάλη απογοήτευση: όχι ότι είχαμε προσδοκίες, από αυτό ή προηγούμενο Πάσχα, όχι ότι περιμέναμε να ανοίξουν πράγματι οι ουρανοί, να μας πάνε όλα πρίμα ξαφνικά και να βρούμε ένα πενηντάρικο στο δρόμο, όπως συνέβη μια φορά που γίναμε άλλοι άνθρωποι. Η μίνι κατάρρευση που συνοδεύει τη μετά-το-Πάσχα περίοδο δεν έχει να κάνει με προσδοκίες ή υποσχέσεις από αφεντικά, γκομενάκια, συγγενείς ή το Σύμπαν, οι οποίες υποσχέσεις δεν εκπληρώθηκαν.

Έχει να κάνει με την ελαφριά ζαλούρα των γευμάτων, οικογενειακών λόγω κορωνοϊού, με την κατανάλωση αλκοόλ κάτω από λαμπερό φως ημέρας, με μουσική λίγο-μόλυνση από διπλανά σπίτια, με ζέστη και υγρασία μαζί, με πολλά άπλυτα πιάτα, με μια σπάτουλα ή ίσως ένα πενηντάρικο που χάνεται ανάμεσα στις λερωμένες χαρτοπετσέτες, με κόκκινα αυγά και σαλάτες που μαραίνονται κάτω από τον ήλιο, με παιδιά που βαριούνται και τρώνε πολλά γλυκά ενώ βλέπουν τικτοκ και μεγαλώνουν… με όλα αυτά και με κάτι ακόμα που είναι σαν χαμένη ευκαιρία: θα έπρεπε να είχαμε εκμεταλλευτεί καλύτερα τις ημέρες που πέρασαν, ακόμα και την ημέρα του Πάσχα. Κάπως σαν να τις αφήσαμε να περάσουν, τις γιορτινές μέρες, χωρίς να τους δώσουμε τη σωστή σημασία, ενώ ταυτόχρονα σκιστήκαμε από πρακτική άποψη – ΚΙ ΑΝ δεν μαζέψαμε άπλυτο πιάτο/κόκκινη χαρτοπετσέτα/φλούδια βαμμένων αυγών.

Άρα, τι; Αν το είχα ξεκάθαρο θα το έγραφα σε μια αράδα, αλλά δεν το έχω, για αυτό γράφω περισσότερες αράδες. Κάποτε διάβασα σε ένα άρθρο ότι στις Σκανδιναβικές χώρες οι περισσότερες αυτοκτονίες δεν σημειώνονται χειμώνα, που είναι συνέχεια νύχτα και κόβεις φλέβες μόνο που το σκέφτεσαι. Οι αυτοκτονίες χτυπάνε πικ το καλοκαίρι, όταν ο καιρός είναι ανεκτός, η ημέρα διαρκεί 24 ώρες και όλα φωτίζονται επί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Οι αυτόχειρες, σύμφωνα με το άρθρο, περνάνε το χειμώνα στην υπομονή περιμένοντας την καλοκαιρία, τις μεγάλες μέρες. Δώστου κάνουν υπομονή, χτίζοντας ολόκληρα κάστρα με προσδοκίες για το καλοκαίρι. Όταν έρχεται καλοκαίρι, όλα είναι όπως ήταν και στην διάρκεια του χειμώνα, απλώς με καλύτερο φως και χωρίς πάγο στα πεζοδρόμια. Τίποτα δεν άλλαξε. Εκτός από την ψυχολογία του Σκανδιναβού, που δεν έχει πια δικαιολογίες και ελαφρυντικά, είναι δυστυχής χωρίς λόγο, δεν του φταίει ο καιρός ούτε η νύχτα – οπότε παίρνει φόρα και πηδάει από το παράθυρο.

Ναι μεν το Πάσχα δεν κουβαλάει προσδοκίες. Ναι μεν. ΑΛΛΑ… έχει ένα χαρμόσυνο προφίλ, με τα κόκκινα αυγά, τη συλλογική ευθυμία μετά την Ανάσταση, τα αρνιά στις σούβλες, τα τραπεζομάντηλα με λουλουδάκια, τις ανθισμένες πασχαλιές, μαργαρίτες και παπαρούνες. Αυτό το χαρμόσυνο προφίλ, όταν μαζεύονται όλα τα φαγοπότια και ό,τι περίσσεψε μπαίνει στο ψυγείο για την εβδομάδα που ακολουθεί… αυτό το χαρμόσυνο προφίλ μας βαραίνει. Ή μπορεί να βαραίνει εμένα μόνο, κι όλους τους άλλους να τους αφήνει χαρμόσυνους, που μακάρι: μακάρι το «ξετύλιγμα» του εορταστικού πακέτου να ρίχνει εμένα, άντε και κανα δυο ακόμα φίλους/ες, και να μην λέει τίποτε σε κανέναν άλλον.

Μετά, όσο περνάνε οι μέρες και προχωράει η άνοιξη, όσο τελειώνουν τα πασχαλινά αποφάγια και τα βαμμένα αυγά γίνονται αυγοσαλάτες με μαγιονέζα, όσο αραιώνει η αφρικανική σκόνη και στεγνώνει η υγρασία στον αέρα… τόσο επανέρχονται όλα εκεί που ήτανε πριν τις γιορτές κάθε είδους. Ευτυχώς η μετα-πασχαλινή μουντρουχίαση κρατάει λίγο, σχεδόν όσο αντέχει και η μαγειρίτσα στο ψυγείο.

Για αυτό δεν λέει καθόλου να την βάζουμε στην κατάψυξη.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.