Life

Η Επανάσταση των Χιονανθρώπων

Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία για όλες τις ηλικίες

Θανάσης Δρίτσας
Θανάσης Δρίτσας
7’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
«Η επανάσταση των χιονανθρώπων»: Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία από τον Θανάση Δρίτσα για την κλιματική αλλάγή
Εικονογράφηση: Γιώργος Μπούτλας

Η επανάσταση των χιονανθρώπων: Ο καρδιολόγος, συνθέτης και συγγραφέας Θανάσης Δρίτσας γράφει ένα χριστουγεννιάτικο, οικολογικό παραμύθι για την κλιματική αλλαγή

Στην παγωμένη πολιτεία Φρόστις σχεδόν εκατόν πενήντα χιλιόμετρα από τον Βόρειο Πόλο τα Χριστούγεννα κάθε χρονιά είναι πάντα μια ξεχωριστή και λαμπερή γιορτή που περιμένουν οι κάτοικοί της ανυπόμονα. Το πνεύμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μεταμορφώνει κυριολεκτικά τους ανθρώπους της περιοχής αυτής της γης, ενώ τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου οι ψυχές τους είναι τόσο αδιάφορες και παγερές όσο και οι πάγοι. Μάλιστα οι χιονάνθρωποι που φτιάχνουν τα παιδιά της πολιτείας Φρόστις είναι πρωτότυποι και μοναδικοί σε ομορφιά, γιατί φτιάχνονται με πολύ αγάπη και όμοιοί τους δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο.

Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο, μικροί και μεγάλοι, φτάνουν στην πολιτεία Φρόστις για να θαυμάσουν τους χιονάνθρωπους αλλά και να μάθουν πώς φτιάχνεται ένας χιονάνθρωπος. Υπάρχουν εκατοντάδες διαφορετικοί χιονάνθρωποι, με καρότα στο στόμα, με κουστούμια, με χρωματιστά κασκόλ, με ζεστούς μάλλινους σκούφους, με μπαστούνια, με σκουπόξυλα, χιονάνθρωποι καπνιστές με πούρα στο στόμα, χιονάνθρωποι χειμερινοί κολυμβητές με πολύχρωμα μαγιό, χιονάνθρωποι ψηλοί, κοντοί, άλλοι έμοιαζαν με ζώα, άλλοι με πουλιά, άλλοι με ψάρια, άλλοι χιονάνθρωποι έμοιαζαν με άνδρες και γυναίκες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας που ξεπερνάει κάθε όνειρο και φαντασία. Οι άνθρωποι της πολιτείας Φρόστις έφτιαχναν χιονάνθρωπους με τόσο πάθος που, όταν κάποιος ξένος τους έβλεπε, νόμιζε ότι είναι ζωντανοί και ότι πρόκειται να του μιλήσουν. Κάθε σπίτι της παγωμένης πολιτείας είχε τουλάχιστον έναν χιονάνθρωπο στην αυλή του, αλλά οι πιο φανταχτεροί χιονάνθρωποι βρίσκονταν στο κέντρο της αγοράς της πόλης. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να το καταλάβουν, αλλά οι χιονάνθρωποι κάποιες στιγμές μπορούσαν να ζωντανεύουν και να επικοινωνούν μεταξύ τους σε μια μια πολύ παράξενη γλώσσα.

Κάθε χρόνο η μεγάλη ομάδα των χιονανθρώπων της πόλης μπορούσε να εκλέγει έναν αρχηγό, συνήθως τον πιο φανταχτερό χιονάνθρωπο, και ένα συμβούλιο που διοικούσε όλους τους χιονάνθρωπους της Φρόστις. Κανείς χιονάνθρωπος, όσο επιβλητικός η δυνατός και αν ήταν, δεν μπορούσε να παρακούσει τον αρχηγό και το συμβούλιο. Φέτος το συμβούλιο των χιονανθρώπων είχε ανακοινώσει ότι τις παραμονές των Χριστουγέννων θα ενημερώσει όλους τους χιονάνθρωπους για κάτι εξαιρετικά σοβαρό και ζήτησε να μη λείψει κανείς χιονάνθρωπος από την ετήσια χριστουγεννιάτικη συνέλευση που ορίστηκε για την προ-παραμονή των Χριστουγέννων, 23 Δεκεμβρίου και ώρα 12 τα μεσάνυχτα. Όπως όλοι ξέρετε, στις 12 τα μεσάνυχτα το φως του ήλιου στον παγωμένο βορρά είναι ακόμη αρκετό για να βλέπουν όλοι πολύ καλά. Πραγματικά μαζεύτηκαν όλοι οι χιονάνθρωποι και δεν έπεφτε στη συνέλευση βελόνα. Έκαναν όλοι απόλυτη ησυχία όταν τον λόγο πήρε ο αρχηγός, η Μεγάλη Χιονοστιβάδα όπως τον φώναζαν οι συμπολίτες του:

«Απόψε θέλω να σας μιλήσω για κάτι πολύ σοβαρό που αφορά τη ζωή όλων μας σήμερα αλλά και το μέλλον των αυριανών χιονάνθρωπων αυτής της πολιτείας. Όλοι μας είμαστε ευτυχισμένοι και απολαμβάνουμε κάθε Χριστούγεννα, εδώ και πολλά χρόνια όπως ξέρετε, την αγάπη και την φροντίδα των ανθρώπων δημιουργών μας ιδιαίτερα των παιδιών της Φρόστις αλλά και των επισκεπτών που έρχονται κάθε χρόνο να χαρούν μαζί μας τις γιορτές. Τα τελευταία χρόνια όμως, όπως όλοι θα έχετε διαπιστώσει, οι πράξεις των ανθρώπων έχουν γίνει αιτία να λιώνουμε πολύ γρήγορα, να ζεσταινόμαστε αφόρητα, να συντομεύει η ζωή μας και η ζωή των παιδιών μας. Και αυτό συμβαίνει γιατί ο ήλιος καίει περισσότερο, η θερμοκρασία της Φρόστις έχει ανέβει, οι πάγοι λιώνουν και ο χειμώνας στον Πόλο, που είναι το σπίτι μας, βαστάει πολύ λιγότερο από ποτέ. Για αυτό φταίνε οι πράξεις των ανθρώπων, τα πολλά αυτοκίνητα που βγάζουν καυσαέρια από τις εξατμίσεις τους, οι βιομηχανίες των ανθρώπων που ξερνάνε στην ατμόσφαιρα δηλητηριώδη αέρια, η απώλεια των δέντρων που οι άνθρωποι κόβουν και τα δάση που καίνε. Όλοι πιστεύαμε ότι οι άνθρωποι είναι πολύ έξυπνοι και θα βοηθάνε πάντα και εμάς σε αντάλλαγμα για τη χαρά που τους δίνουμε κάθε Χριστούγεννα. Δυστυχώς οι πράξεις των ανθρώπων αποδεικνύουν ότι είναι έξυπνοι αλλά όχι σοφοί. Το πάθος που έχουν οι άνθρωποι για να πλουτίσουν και να κάνουν τη ζωή τους ευκολότερη τους οδηγεί στο να καταστρέφουν τους πάγους και έτσι και τη δική μας ζωή. Δεν καταλαβαίνουν ότι αργά η γρήγορα και η δική τους ζωή στον πλανήτη θα αρχίσει να λιώνει όσο λιώνουν οι πάγοι. Η στάθμη των ωκεανών θα ανέβει, τα σπίτια θα πλημμυρίσουν, η θάλασσα θα καταπιεί ολόκληρα κομμάτια γης. Δυστυχώς η υπερηφάνεια των ανθρώπων δεν τους αφήνει να δουν καθαρά το μέλλον.

» Έχω αποφασίσει, και πιστεύω ότι κι εσείς θα συμφωνήσετε, φέτος τα Χριστούγεννα να αναλάβουμε δράση για να δείξουμε στους ανθρώπους της Φρόστις ότι θα πρέπει να μας σεβαστούν και να σταματήσουν να καταστρέφουν τον πλανήτη με τις ανόητες πράξεις τους. Θα χωριστούμε σε ομάδες και θα αναλάβουμε δράση τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Θα μιλήσω για τις λεπτομέρειες σε κάποιους από σας που θα αναλάβετε διαφορετικές δράσεις, σύμφωνα με το σχέδιο που έχω καταστρώσει. Θέλω βέβαια να σας τονίσω ότι δεν θα πειράξει κανείς από μας τα παιδιά της πολιτείας αυτής, γιατί είναι αθώα και θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε καμιά από τις ενέργειες μας αυτές τις μέρες να μην βλάψει τα παιδιά της Φρόστις».

«Η επανάσταση των χιονανθρώπων»: Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία από τον Θανάση Δρίτσα για την κλιματική αλλάγή

Την παραμονή των Χριστουγέννων αργά τη νύχτα, όταν οι ανυποψίαστοι άνθρωποι είχαν ήδη κοιμηθεί, και αφού έσβησαν τα φώτα της γιορτής μαζί με τις χαρούμενες φωνές, όταν το κόκκινο κρασί σταμάτησε να τρέχει άφθονο από τις γιορτινές κούπες, οι αποφασισμένοι χιονάνθρωποι ανέλαβαν δράση.

Μια ομάδα άρχισε συντονισμένα να γεμίζει με πολύ χιόνι και πάγο τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων και να τις βουλώνει έτσι ώστε να μπορέσουν, έστω και για μια μέρα, τα αυτοκίνητα να ακινητοποιηθούν.

Μια δεύτερη ομάδα ανέλαβε να γλιστράει αθόρυβα μέσα στα σπίτια και να γεμίζει με πάγο τις πρίζες του ηλεκτρικού ρεύματος, αφού τις ξεριζώσει από τον τοίχο, και έτσι να βραχυκυκλώνει όλες τις ηλεκτρικές συσκευές.

Μια ομάδα επίσης ανέλαβε να βγάλει και να εξαφανίσει τις περισσότερες ηλεκτρικές λάμπες από τα σπίτια έτσι ώστε να αναγκάσει τους κατοίκους Φρόστις να χρησιμοποιήσουν κεριά, που είχαν ξεχάσει εντελώς την ύπαρξή τους, για να φωτισθούν. Δυο-τρεις χιονάνθρωποι, αφού έβγαζαν τους σκούφους, τα καρότα απ’ τη μύτη, τα σκουπόξυλα και τα κασκόλ, ορμούσαν μέσα στα σπίτια και προσπαθούσαν να διακόψουν την παροχή του ζεστού νερού. Ένας φανταχτερός χιονάνθρωπος με όλα του τα αξεσουάρ συνήθως φίλαγε τσίλιες, ακίνητος και παγωμένος, στην πόρτα των σπιτιών ενώ οι συνένοχοί του είχαν αναλάβει δράση.

Πολλοί χιονάνθρωποι ασχολήθηκαν με το να γράφουν προκηρύξεις πάνω σε ανακυκλωμένο χαρτί και να τις πετούν μέσα σε χιονόμπαλες στις αυλές των σπιτιών αλλά και στην αγορά. Έγραφαν με μεγάλα γράμματα στις προκηρύξεις: «Μην αφήσετε τους πάγους να λιώσουν, οι χιονάνθρωποι πεθαίνουν», «Μην οδηγείτε αυτοκίνητα, περπατήστε, κάντε ποδήλατο, τα καυσαέρια θερμαίνουν τον πλανήτη», «Οι χιονάνθρωποι σάς δίνουν χαρά αλλά όταν η θερμοκρασία της γης ανεβαίνει οι χιονάνθρωποι πεθαίνουν», «Ζήτω η πράσινη ενέργεια, φτιάξτε ενέργεια από τον ήλιο, τον άνεμο», «Φτιάξτε ενέργεια από τα φρούτα, τα αγριόχορτα, τα λαχανικά», «Πετρέλαιο ίσον θάνατος», «Λιγότερο ηλεκτρικό ρεύμα για να σώσετε τους χιονάνθρωπους», «Μην σπαταλάτε την ενέργεια, οι χιονάνθρωποι δεν σπαταλούν». Καμιά δεκαριά χιονάνθρωποι έφτιαξαν μεγάλα πανό και τα κρέμασαν σε κεντρικά σημεία της πόλης. Τα μεγαλύτερα απ’ αυτά τα πανό έγραφαν με μεγάλα κόκκινα γράμματα: «Οι πάγοι λιώνουν, οι χιονάνθρωποι πεθαίνουν» 

Μια μεγάλη ομάδα καλοφτιαγμένων και δυνατών χιονάνθρωπων, που είχαν όλοι υπηρετήσει σε μονάδες υποβρύχιων καταστροφών, έτρεξαν προς τη μεριά του Ωκεανού, στις ακτές, εκεί που μεγάλα κομμάτια πάγων είχαν σπάσει και έπλεαν σαν καράβια στα ανοιχτά της παγωμένης θάλασσας. Πάνω στα κομμάτια αυτά της παγωμένης γης που είχε ξεκολλήσει από το κύριο σώμα της στεριάς είχαν παγιδευτεί πεινασμένες πολικές αρκούδες που απελπισμένες ρίχνονταν στη θάλασσα για να κολυμπήσουν προς τη μακρινή στεριά. Τότε οι χιονάνθρωποι «κομάντος» βούτηξαν στο νερό και, αφού κόλλησε το σώμα του ο ένας δίπλα στον άλλο, έφτιαξαν μια μακριά χιον-ανθρωπογέφυρα. Έτσι μπόρεσαν να πατήσουν πάνω τους οι αρκούδες και να επιστρέψουν ασφαλείς στο μητρικό κομμάτι της στεριάς.

«Η επανάσταση των χιονανθρώπων»: Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία από τον Θανάση Δρίτσα για την κλιματική αλλάγή

Μόνο στα δωμάτια των παιδιών οι αντάρτες χιονάνθρωποι αντικαθιστούσαν τις ηλεκτρικές λάμπες με λάμπες λαδιού ή οινοπνεύματος για να υπάρχει κάποιο φως το βράδυ. Τα δωμάτια των μεγάλων και οι κεντρικοί δρόμοι της πόλης έμειναν στα σκοτεινά χωρίς ρεύμα όλο το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων. Ο κύριος πυρήνας του επαναστατικού κινήματος των χιονάνθρωπων ασχολήθηκε με το να διακόψει το ηλεκτρικό ρεύμα στα εργοστάσια με τα μεγάλα φουγάρα που ξέρναγαν κάθε μέρα στην ατμόσφαιρα τον καυτό θάνατο. Ακόμη, περικύκλωσαν και έκλεισαν τα εργοστάσια με μεγάλους όγκους από πάγο και χιόνι έτσι ώστε κανείς εργάτης ή άλλο προσωπικό δεν μπορούσε να μπει η να βγει.

Τα ξημερώματα της γιορτής των Χριστουγέννων όλα τα αυτοκίνητα της πόλης ήταν ακινητοποιημένα μέσα στο χιόνι. Τα περισσότερα σπίτια έμειναν χωρίς ηλεκτρικό και οι κάτοικοι της πολιτείας Φρόστις άρχισαν να χρησιμοποιούν πρωτόγονα μέσα, που τα είχαν ολότελα ξεχάσει, για να ζεσταθούν, για να κινηθούν και για να φάνε. Άναβαν συνέχεια τα τζάκια με ό,τι πρόχειρα ξύλα έβρισκαν και ζέσταιναν το νερό στη φωτιά για να μαγειρέψουν και να πλυθούν. Σε όλα τα σπίτια ανακάλυψαν το φως των κεριών και τις λάμπες λαδιού και το βράδυ των Χριστουγέννων υπήρχε μια μοναδικά κατανυκτική ατμόσφαιρα σε όλη την παγωμένη πολιτεία. Όταν οι αρχές και ο Δήμαρχος της Φρόστις κυκλοφόρησαν μουδιασμένοι στην αγορά και στους κεντρικούς δρόμους της πόλης τότε ανακάλυψαν και διάβασαν παντού τα πανό και τις προκηρύξεις της επαναστατικής ομάδας των χιονάνθρωπων. Ο αρχηγός των χιονάνθρωπων όμως, η Μεγάλη Χιονοστιβάδα, είχε δώσει εντολή όλοι οι χιονάνθρωποι να είναι πίσω στης συνηθισμένες θέσεις τους το πρωί ανήμερα της γιορτής των Χριστουγέννων. Ακίνητοι, παγωμένοι αλλά γελαστοί αρκτικοί σκοπευτές. Φανταχτεροί και όμορφοι με όλα τα πολύχρωμα αξεσουάρ τους. Τους σκούφους, τα κασκόλ, τα καρότα στη μύτη, τα σκουπόξυλα που ήταν και τα μοναδικά τους όπλα στην απίθανη αυτή επιχείρηση.

Ο Δήμαρχος αλλά και πολλοί από τους απλούς πολίτες της Φρόστις δάκρυσαν και αγκάλιασαν τον φανταχτερό χιονάνθρωπο, τη Μεγάλη Χιοναστιβάδα, που έστεκε περήφανος στην αυλή του δημαρχείου της πόλης. Είχαν απόλυτα καταλάβει το μήνυμα αυτής της επανάστασης των χιονάνθρωπων. Μια αληθινή χαρά επιτέλους απλώθηκε σε όλη την πολιτεία Φρόστις εκείνο το βράδυ κάτω από φως των κεριών. Χωρίς ηλεκτρικό, χωρίς πετρέλαιο, χωρίς αυτοκίνητα. Η ενέργεια των κεριών είχε όμως φορτίσει τις καρδιές όλων και γιόρταζαν τα Χριστούγεννα με μια υπόσχεση ζωής για το αύριο.


(α) Η ιστορία του Θανάση Δρίτσα περιέχεται στο βιβλίο του «Το όνειρο της Αθηνούλας: Παραμυθένιες ιστορίες για μικρά και μεγάλα παιδιά» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος. Την εικονογράφηση της ιστορίας έχει κάνει ο Γιώργος Μπούτλας.

(β) Στο βίντεο που ακολουθεί ο Θανάσης Δρίτσας αφηγείται ο ίδιος την ιστορία του «Η επανάσταση των χιονανθρώπων»

Thanassis Dritsas Revolution of the Snowmen

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

To μεγάλο βήμα της Βόρειας Θάλασσας προς την ενεργειακή μετάβαση
To μεγάλο βήμα της Βόρειας Θάλασσας προς την ενεργειακή μετάβαση

Η Βόρεια Θάλασσα έχει αναδειχθεί σε hotspot πράσινης καινοτομίας και σε παγκόσμιο πρότυπο απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές χάρη σε μια σειρά από ποικίλα έργα καθαρής ενέργειας.

Μίξερ 10: Ο Στέλιος Παρλιάρος γράφει για τον καφέ
Ο Στέλιος Παρλιάρος δημιουργεί με μία δόση καφέ στο Μίξερ

«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.