Έκτωρας, ένα στρουμπουλό… αρκουδάκι

Ο στρουμπουλός φιλαράκος μου Έκτωρας και τα αδέρφια του γεννήθηκαν στις 16 Οκτωβρίου 2012 στη Ναύπακτο. Τα αδερφάκια του βρήκαν σπίτι για να μεγαλώσουν πολύ εύκολα. Έμεινε παραπονεμένος μόνο ο Έκτωρ. Δεν τον ήθελε κανείς διότι τον θεωρούσαν άσχημο! Οι ιδιοκτήτες των γονιών του με ρώτησαν αν τον θέλω, διότι εκείνοι δεν μπορούσαν να φιλοξενήσουν κι άλλο ζωάκι. Είπα ναι χωρίς να τον έχω δει! Ήθελα από μικρό παιδί να αποκτήσω ένα τετράποδο φιλαράκι. Έτσι ο Έκτωρας ταξίδεψε για την Αθήνα.

Πρώτη φορά με κατοικίδιο, πως τα πήγες;

Όταν έφτασα στις φίλες μου για να τον παραλάβω είδα ένα στρουμπουλό, μαυρομούτσουνο αρκουδάκι δύο μηνών να με περιμένει. Οι πρώτες μέρες συμβίωσης ήταν τραγικές! Ο Έκτωρ έκλαιγε μέχρι να συνηθίσει το περιβάλλον, εγώ δεν ήξερα τι να κάνω και ήμασταν και οι δύο σε μία σύγχυση. Μετά αρχίσαμε να γνωριζόμαστε. Μέχρι τους πρώτους πέντε μήνες δάγκωνε τα πάντα. Άλλαξε όλα τα δόντια του και μερικά τα έχω κρατήσει. Άρχισαν οι πρώτες βόλτες (δεύτερο τραγικό) … Όταν είναι μωρά τα σκυλάκια δεν κρατιούνται για πολλές ώρες. Έτσι αναγκαζόμουν 4 το πρωί με την τσίμπλα στο μάτι και μέσα στον χειμώνα να βγαίνω έξω με τον Έκτωρ για να τα κάνει…

Σα να την ξεπεράσατε αυτή τη φάση πάντως.

Δεν γκρινιάζω τώρα πια, διότι ό, τι ταλαιπωρία πέρασα έσβησε με τη μία όταν ένα βράδυ ήμουν άρρωστη και μόνη μου στο σπίτι και ο Έκτωρας δεν έφυγε από δίπλα μου ούτε λεπτό και όπου και αν πήγαινα ερχόταν μαζί μου. Επίσης γλύτωσα απ’ τις μύγες! Αν αντιληφθεί μύγα μέσα στο σπίτι γίνεται έξαλλος και την κυνηγάει μέχρι να την πιάσει ή να την διώξει. Μάλλον αντιλήφθηκε πόσο με ενοχλούν και μένα.

Για πες κι άλλα που κάνετε μαζί.

Εκτός από τις λύπες ο Έκτωρ είναι κοντά μου και στις χαρές μου. Όταν είμαι χαρούμενη συνηθίζω να χοροπηδάω και να χορεύω (παλιμπαιδισμός) … E, το ίδιο κάνει και ο Έκτωρας! Όταν το αντιλαμβάνεται, έρχεται καταπάνω μου σηκώνεται στα δυο του πόδια, πέφτει πάνω μου και χορεύουμε παρέα! Δεν γκρινιάζω λοιπόν, που έχω στερηθεί κάποιες εξόδους τα βράδια και τον πρωινό μου ύπνο, διότι ο σκύλος μου είναι ο μοναδικός ανιδιοτελής φίλος που έχω. Επίσης με τον Έκτωρα η ζωή μου έχει μπει σε ένα πρόγραμμα. Θέλω δεν θέλω περπατάω διότι είναι μεγαλόσωμος και πρέπει να εκτονώνει την ενέργειά του. Οπότε περπατάμε μέσο όρο 1.5 ώρα την μέρα. Θα κάνω καρδιά σκληροπυρηνική.

Μοιάζετε με τον Έκτωρα σε κάτι;

Του αρέσει το φαγητό όπως και σε μένα. Ένα πρωί είπα η άμοιρη να φτιάξω σπετζοφάι για πρώτη φορά. Αφού λοιπόν το έφτιαξα το έβαλα στο τάπερ για το πάρω μαζί μου στη δουλειά για μεσημεριανό. Ακουμπάω το τάπερ στον πάγκο της κουζίνας κλειστό και πάω για μπάνιο. Βγαίνοντας απ ‘το μπάνιο βλέπω ότι ο Εκτωρας ήταν άφαντος. Είχε πάρει το τάπερ, το είχε ανοίξει και έτρωγε το σπετζοφάι μέσα στο σπίτι του. Άρα το πέτυχα το φαί.

Τι σημαίνει για σένα αυτό το σκυλί σε μία φράση;

Ο Έκτωρας είναι πολύ σημαντικός για μένα. Μου μαθαίνει πως είναι η αληθινή αγάπη!