Νέα τεχνολογική ανακάλυψη. Πρόοδος στην Ιατρική. Εξελίξεις στη σχέση μας με το Διάστημα. Και για πόσα ακόμη άρθρα δεν έχεις δει και σκεφτεί «BORING!» κι ούτε καν μπαίνεις στον κόπο να τους δώσεις ένα κλικ, έτσι μόνο και μόνο από περιέργεια. Δεν σε αδικώ. Μεταξύ μας, κι εγώ τα αποφεύγω…
Έχεις αναρωτηθεί όμως, γιατί πώς τόσο ενδιαφέροντα θέματα που μπορεί να είναι άκρως χρήσιμα για την καθημερινότητά σου, αλλά ταυτόχρονα και τόσο απωθητικά στο να τους ρίξεις έστω και μια ματιά;
Οι λόγοι είναι απλοί, κατανοητοί και σίγουρα δεν σε αδικούν. Μην νομίζεις, κι εγώ τους ανακάλυψα πρόσφατα από τον εξειδικευμένο δημοσιογράφο σε επιστημονικά και τεχνολογικά ρεπορτάζ, Κουέντιν Κούπερ και το Fame Lab του Βρετανικού Συμβουλίου στην Ελλάδα σε συνεργασία με το Athens Digital Lab.
Πρώτον, όλοι έχουμε την αίσθηση ότι η επιστήμη είναι μόνο για τους έξυπνους. Κι όταν λέμε έξυπνοι, εννοούμε από Άινσταϊν και πάνω. Τίποτε πιο κάτω δεν γίνεται δεκτό.
Δεύτερον, θεωρούμε ότι όλοι οι επιστήμονες είναι σούπερ έξυπνοι, σαν τον Άινσταϊν ένα πράγμα. Κι όμως, όσο κι αν σε σοκάρω, είναι κανονικοί άνθρωποι και σαν άνθρωποι και σφάλματα κάνουν -όπως λέει και το τραγούδι- κι αδυναμίες έχουν και μπορεί να έχουν και πολύ ενδιαφέρον.
Τρίτον, υπάρχει διάχυτη η αντίληψη ότι η επιστήμη είναι βαρετή και απευθύνεται σε ακόμη πιο βαρετούς και «τρελούς» επιστήμονες μεγάλης ηλικίας με όρθια άσπρα μαλλιά. Το ξαναλέω για να το εμπεδώσω κι εγώ, οι επιστήμονες δεν είναι ηλικιωμένοι geeks με γυαλιά, υπάρχουν κι επιστήμονες με θεληματικό πηγούνι και τετράγωνες πλάτες. Εντάξει, στην πλειοψηφία τους είναι πιο συνηθισμένοι σαν κι εμένα και σαν κι εσένα.
Τέταρτον, φταίμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι. Όχι, εγώ τα παραδέχομαι τα λάθη μου. Φταίμε. Σου πασάρουμε τα επιστημονικά άρθρα όσο πιο ακαταλαβίστικα μπορούμε, είτε γιατί κι εμείς οι ίδιοι δεν πολυασχολούμαστε με το θέμα, είτε για να δείξουμε πόσο πιο έξυπνοι είμαστε από σένα, κοινό μου, κι όποτε μου αρέσει πετάω κι ένα άρθρο για την κλιματική αλλαγή, χωρίς να σου δώσω να καταλάβεις πόσο αυτό θα έχει αντίκτυπο στην καθημερινότητά σου.
Πέμπτον και κυριότερο, η επιστήμη έχει μια δημιουργική ασάφεια… Όχι τύπου Βαρουφάκη, αλλά με την έννοια ότι δεν ενέχει τίποτε το απόλυτο κι αυτό σου προκαλεί μια ανασφάλεια. Τι θέλω να πω με αυτό; Σκέψου για παράδειγμα, μια τηλεοπτική εκπομπή, λίγες ώρες έπειτα από έναν μεγάλο σεισμό, στην οποία έχει προσκληθεί ένας σεισμολόγος. Ο δημοσιογράφος ρωτά τον σεισμολόγο αν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι επρόκειτο για τον κύριο σεισμό. Εκείνος φυσικά και δεν είναι βέβαιος, αποκρινόμενος πως ακόμη είναι νωρίς και ότι η επιστημονική κοινότητα μελετά το φαινόμενο. Και κάπως έτσι, η επιστήμη μοιάζει να μην σου λύνει τις απορίες…
Κι όμως, αναρωτήσου τι θα ήσουν σε αυτή τη ζωή χωρίς τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα και δώσε λίγη περισσότερη σημασία σε ένα νέο επιστημονικό άρθρο που μπορεί να πέσει στα χέρια σου κι εγώ σου υπόσχομαι πως δεν θα το ξαναγράψω τόσο ακαταλαβίστικα όπως τα προηγούμενα.
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
6°
