Τι πρέπει να κάνει ένας διευθυντής ώστε οι υφιστάμενοί του να θέλουν να δουλέψουν για αυτόν.
Έχετε παρατηρήσει πως όταν ένας καλός υπάλληλος φεύγει από μία εταιρία, στις περισσότερες των περιπτώσεων το αφεντικό του δηλώνει ότι αισθάνεται σοκαρισμένο και προδομένο από αυτό το ξαφνικό και αναίτιο γεγονός; Ωστόσο, ας είμαστε ειλικρινείς, οι πιθανότητες είναι ότι το σοκαρισμένο αυτό άτομο είναι ο βασικός υπεύθυνος για την αποχώρηση του υπαλλήλου του.
Αυτό έρχεται να μας επισημάνει και ο συγγραφέας Τράβις Μπράντμπερι, ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «οι άνθρωποι δεν αφήνουν δουλειές, αφήνουν διευθυντές». Συγκεκριμένα, σημειώνει ότι ο κάθε διευθυντής θα πρέπει να κάνει τους υφιστάμενούς του να θέλουν να δουλέψουν για αυτόν, αλλά και να αποφύγει τις παρακάτω συμπεριφορές, που είναι σίγουρο ότι θα κάνουν κάθε καλό υπάλληλο να τρέξει προς την πόρτα της εξόδου.
1. Βάζουν υπερβολικά πολλή δουλειά στους εργαζόμενους
Οι περισσότεροι διευθυντές πέφτουν στην παγίδα να υπερφορτώνουν τους καλούς υπαλλήλους. Ωστόσο, αυτό είναι σαν να τους τιμωρούν, γιατί κάνουν καλά τη δουλειά τους και το μόνο αποτέλεσμα που έχει είναι να αρχίζει να τους «καίγεται» το σύστημα, να μειώνεται όλο και πιο πολύ η αποδοτικότητά τους και εντέλει να φεύγουν. Το τελευταίο είναι ακόμα πιο πιθανό να γίνει αν η μόνη «επιβράβευση» της καλής τους δουλειάς είναι ο επιπλέον φόρτος εργασίας, χωρίς να συνοδεύεται από κάποια αύξηση, προαγωγή ή έστω αναβάθμιση του εργασιακού τίτλου τους.
2. Δεν αναγνωρίζουν τη συνεισφορά τους
Μπορεί η αναγνώριση του κόπου ως κίνητρο να φαίνεται περιττή όταν μιλάμε για άτομα εκ φύσεως εργατικά, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ακριβώς αυτοί είναι που την επιθυμούν περισσότερο, αφού αισθάνονται ότι δούλεψαν σκληρά και την αξίζουν. Ακόμα και ένας έπαινος μπροστά σε όλο το γραφείο μπορεί να είναι αρκετός, ώστε να νιώσουν ικανοποιημένοι, αφού οι κόποι τους δεν περνούν απαρατήρητοι.
3. Δεν νοιάζονται για τους υφιστάμενούς τους
Όταν έχεις επαφή με κάποιον για περισσότερες από 40 ώρες κάθε βδομάδα, δεν είναι δυνατόν να έχεις μία αποκλειστικά ρομποτική σχέση μαζί του και να μη δείχνεις το παραμικρό ενδιαφέρον για αυτόν σε ανθρώπινο επίπεδο. Ο καλός διευθυντής μπορεί και ισορροπεί ανάμεσα στον επαγγελματισμό και την ανθρωπιά γιορτάζοντας για την επιτυχία του υπαλλήλου του, συμπάσχοντας μαζί του όταν περνάει δύσκολες στιγμές και βάζοντάς τον στην πρίζα όταν πρέπει, ακόμα και αν τον πιέζει.
4. Δεν είναι πιστοί στις δεσμεύσεις τους
Τηρώντας μία υπόσχεση που έχεις δώσει στους υφιστάμενούς σου, αμέσως σε αντιμετωπίζουν ως έμπιστο και έντιμο άτομο. Από την άλλη, όταν δεν το κάνεις το πιο πιθανό είναι ότι θα θεωρηθείς άξεστος, αδιάφορος και χωρίς κανέναν σεβασμό. Στο τέλος τέλος, αν εσύ δεν μένεις πιστός στις δεσμεύσεις σου, γιατί ο υπάλληλος να μείνει πιστός σε εσένα;
5. Προσλαμβάνουν και προάγουν τα λάθος άτομα
Είναι δύσκολο για έναν καλό εργαζόμενο να συνεργάζεται με άτομα λιγότερο παραγωγικά, τεμπέλικα και χωρίς τα απαραίτητα προσόντα. Ωστόσο υπάρχει και κάτι χειρότερο από αυτό· να δοθεί προαγωγή σε ένα άτομο με τα προαναφερθέντα στοιχεία και ξαφνικά ο πολύ πιο ικανός υπάλληλος να βρεθεί στάσιμος και υπόλογος σε αυτά, έχοντας μείνει μόνο με την πικρή αίσθηση της αδικίας και της μη αναγνώρισης της συνεισφοράς του.
6. Δεν αφήνουν τους εργαζόμενους να κυνηγήσουν το πάθος τους
Αν αφήσεις έναν εργαζόμενο –ειδικά έναν ταλαντούχο– να ακολουθήσει το πάθος του εντός της δουλειάς, το αποτέλεσμα θα είναι να οδηγηθεί σε καινοτομίες, να είναι πιο παραγωγικός και –ως έξτρα μπόνους για τον ίδιο– και πιο χαρούμενος. Ωστόσο, οι περισσότεροι διευθυντές θεωρούν ότι το να επιτρέψουν κάτι τέτοιο θα είναι αντιπαραγωγικό και έτσι καταλήγουν να περιορίζουν ταλαντούχους και παθιασμένους εργαζόμενους στις συνήθεις νόρμες.
7. Δεν μπορούν να αναπτύξουν τις ικανότητες των υπαλλήλων τους
Όπως αναφέρει και ο Μπράντμπερι, «ο καλός διευθυντής διευθύνει». Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι πάντα δίνει προσοχή, ακούει τι του λένε και ανατροφοδοτεί. Όταν έχεις στα χέρια σου έναν ικανό υπάλληλο δεν τον αφήνεις στη μοίρα του να επαναπαυτεί και να μείνει στάσιμος, αλλά φροντίζεις να τον συμβουλεύεις και να τον καθοδηγείς συνεχώς, ώστε να γίνεται όλο και καλύτερος. Διαφορετικά και ο ίδιος θα βαρεθεί και θα ψάξει να βρει κάτι που να τον γεμίζει περισσότερο.
8. Δεν μπορούν να αφομοιώσουν τη δημιουργικότητα
Όπως και το πάθος, έτσι και η δημιουργικότητα συναντάται συχνά στους πιο ικανούς και ταλαντούχους εργαζόμενους, που θέλουν συνεχώς να βρίσκουν τρόπους να βελτιώνουν τη δουλειά τους. Πολλοί, όμως, είναι εκείνοι οι διευθυντές που, αντί της προόδου, προτιμούν να μένουν σε αυτά που γνωρίζουν, άσχετα με το αν αυτά είναι καλύτερα ή χειρότερα. Έτσι, καταλήγουν να περιορίζουν τους υπαλλήλους τους, τους εαυτούς τους, αλλά και το σύνολο του οργανισμού όπου εργάζονται.
9. Δεν δίνουν προκλήσεις στους εργαζόμενους
Ο ταλαντούχος υπάλληλος αναζητά πάντα προκλήσεις, που θα τον βγάλουν από τη ζώνη άνεσής του και θα τον κάνουν να προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις. Ένας καλός διευθυντής, λοιπόν, θα πρέπει να του δώσει ακριβώς αυτό, κάτι δηλαδή που στην αρχή θα φαντάζει ακατόρθωτο, αλλά με συμβουλές, καθοδήγηση και ενθάρρυνση στο τέλος θα πραγματοποιηθεί. Διαφορετικά, ο εργαζόμενος θα νιώσει ότι ξοδεύει τον χρόνο και τις ικανότητές του και θα αναζητήσει αλλού δουλειά.
Η Βόρεια Θάλασσα έχει αναδειχθεί σε hotspot πράσινης καινοτομίας και σε παγκόσμιο πρότυπο απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές χάρη σε μια σειρά από ποικίλα έργα καθαρής ενέργειας.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Τα απογεματινά ηλεκτρονικά πάρτι – θεσμός με την υπογραφή του Plissken Festival επιστρέφουν με μία σεζόν που θα μας δώσει ακόμα περισσότερα από όσα υπόσχεται.
18°
