Η διαφήμιση το γέννησε αλλά είναι έτοιμη να γίνει παιδοκτόνος. Φαίνεται πως βάλθηκε να σκοτώσει το παιδί της, το καμάρι της, το αγαπημένο και μοσχοαναθρεμμένο lifestyle. Μπορεί να είναι πανέμορφο, με γαλανά μάτια, ξανθά μαλλιά, κοιλιακούς γραμμωμένους και ανασηκωμένα καπούλια αλλά είναι πιά εκτός εποχής. Είναι πολύ υπάκουο, πολύ καθώς πρέπει, πολύ καθαρό, αμόλυντο και άσπιλο αλλά τελικά, πολύ ξενέρωτο για την εποχή. Και το μούσι 3 ημερών μάλλον δεν το σώζει... Ούτε καν το χιπστερικό μούσι ξυλοκόπου που συνοδεύεται από χοντρό καρό φανελένιο πουκάμισο με ανασηκωμένα μανίκια για να φαίνεται το tattoo και οδηγάει μια επανέκδοση scrambler, διότι τι σκατά τη θέλεις τη μηχανή αν δεν είναι nu-retro;
Η νέα γενιά φαίνεται να είναι (και πάλι) πολιτικοποιημένη με έναν τρόπο, να αντιδρά, να είναι ανήσυχη και καθόλου δεδομένη, να φρικάρει λίγο με την ζωή του μπαμπά και της μαμάς (που θυμίζει όσα περιέγραφαν οι Stones σε τραγούδια όπως το “Mother's Little Helper” ή το “19th nervous breakdown”) και να αναζητά διέξοδο από την παράνοια μίας καταναλωτικής κοινωνίας που ούτως ή άλλως, λόγω οικονομικής κρίσης δεν μπορεί να παρακολουθήσει. Αλλά δεν γουστάρει κιόλας.
Τώρα οι ήρωες είναι ανορθόδοξοι, περίεργοι, περιθωριακοί, κάνουν αυτό που θέλουν και που θεωρούν ηθικά σωστό, χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες. Κι όταν έρθουν τις πληρώνουν σιωπηλά και με αξιοπρέπεια.
Ένας τέτοιος ήρωας έγινε το πρόσωπο της Nike πρόσφατα κι έτσι όλοι μάθαμε ποιος είναι ο Colin Kaepernick, τι έκανε και πώς το σύστημα τον τιμώρησε. Ο ταλαντούχος και ικανός παίχτης των San Francisco 49ers θέλοντας να διαμαρτυρηθεί για τα προβλήματα, τους διωγμούς και τους άσκοπους πυροβολισμούς που δέχονται οι αφροαμερικάνοι τα τελευταία χρόνια, αποφάσισε αντί να είναι όρθιος με το χέρι στην καρδιά κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ πριν από ένα ματς, να μείνει γονατιστός και με το κεφάλι σκυμμένο. Ο Τραμπ θύμωσε, όπως και οι «εθνικόφρονες» φίλοι του και από τότε ο Colin πέρασε στο περιθώριο καθώς το σύστημα του αμερικάνικου ποδοσφαίρου τον απέκλεισε σιωπηρά κι από τότε είναι άνεργος.
Αυτό το πρόσωπο διάλεξε η Nike για το περίφημο “Just Do It” και είδε τις πωλήσεις της να αυξάνονται πάνω από 50% παρά τις αντιδράσεις διάφορων ακροδεξιών-θερμοκέφαλων-ανόητων που έκαιγαν δημοσίως τα Nike παπούτσια τους. Το ευρηματικό βίντεο που ακολούθησε με τις «οδηγίες» για το πώς να τα καταστρέψει κάποιος με ασφάλεια ήταν η απάντηση στους Τραμπιστές. Η αποδοχή της διαφήμισης έδωσε το σήμα...
Και φυσικά αυτό που πρώτο σου έρχεται στο μυαλό από την πράξη του Colin Kaepernick είναι η υψωμένη γροθιά με το μαύρο γάντι των αφροαμερικάνων αθλητών Tommie Smith και John Carlos στους Ολυμπιακούς του '68 στο Μεξικό. Αντί για το χέρι στην καρδιά την ώρα του εθνικού ύμνου, ύψωσαν τις γροθιές τους φορώντας μαύρο γάντι, διαμαρτυρόμενοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τονίζοντας την «μαύρη υπερηφάνεια» που ήταν τότε καυτά ζητήματα.
Ο χρυσός ολυμπιονίκης Tommie Smith συνεργαζόταν με την Puma, φορούσε ρούχα και παπούτσια της γνωστής φίρμας και όταν έτρεξε και όταν παρέλαβε το χρυσό μετάλλιο και ύψωσε τη γροθιά. Και η Puma δεν θα αφήσει φυσικά την ευκαιρία να πάει χαμένη... Βέβαια υποστηρίζει πως η καμπάνια είχε αποφασιστεί πριν η Nike εμφανίσει τη δική της με τον Kaepernick, όπως και να 'χει όμως, το θέμα είναι πως η διαφήμιση πια προσανατολίζεται σε εντελώς διαφορετικούς δρόμους και οι ήρωες που θα βλέπουμε από δω και πέρα θα είναι ήρωες της ανυπακοής, της προσωπικής επιλογής, της διαφορετικότητας, της «ηρωικής πράξης» από προσωπική επιλογή και αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Αν όμως η «επανάσταση» γίνει μόδα και lifestyle όπως έχει ξαναγίνει στο παρελθόν, εύκολα θα φτάσουμε στον Τσε Γκεβάρα που έγινε μπλουζάκι για να το φοράνε τύποι που η μεγαλύτερη επανάσταση που έχουν κάνει στη ζωή τους είναι να πίνουν καφέ χωρίς ζάχαρη.
11°
