![25388-95773.jpg 25388-95773.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/contributor/25388-95773_0.jpg)
Ήμουν στην κακόφημη περιοχή Κάστρο της Χίου. Οι ντόπιοι αναφέρουν ότι πολλά μυστήρια συμβαίνουν κατά καιρούς εκεί και αποφεύγουν να κυκλοφορούν μετά το ηλιοβασίλεμα. Η περιοχή μυρίζει ακόμα πόλεμο και αίμα. Μικρά εγκαταλελειμμένα σπίτια, τούρκικα νεκροταφεία, κάπου ένα εγκαταλελειμμένο συνεργείο αυτοκινήτων. Εικόνες μετά την καταστροφή του κόσμου.
Εκεί βρέθηκα ένα βράδυ κατά λάθος να τρέχω μέσα στα μισοσκόταδα να βγω σε ένα κεντρικό δρόμο. Παραδόξως ένιωθα ότι κάτι σερνόταν πίσω μου. Δεν γύρισα να κοιτάξω. Η καρδιά μου χτύπαγε σαν γκονγκ και οι παλμοί μου έφταναν μέχρι το μυαλό μου. Φοβόμουν. Φήμες έλεγαν ότι το βράδυ οι νεκροί περπατούσαν στα στενά του κάστρου, ζητώντας εκδίκηση για το βασανισμό που υπέστησαν στον πόλεμο.
Βρίσκομαι σε ένα σταυροδρόμι και ένα παράξενο σούρσιμο μου φέρνει ανατριχίλα. Δεν κοιτάω πίσω αλλά το σούρσιμο με πλησιάζει – γίνεται όλο και πιο δυσοίωνο. Στο μυαλό μου, εκατοντάδες νεκροί βρίσκονται πίσω μου και προσπαθούν να με στριμώξουν στην πρώτη γωνία για να μου ρουφήξουν το αίμα. Το σούρσιμο επιμένει...
Ξέρω ότι είμαι χαμένος, βλέπω το τέλος μου οπότε αποφασίζω με όσο κουράγιο μου απομένει να γυρίσω πίσω και να κοιτάξω. Ένα φάντασμα με ιλιγγιώδη ταχύτητα περνάει απ τη μια άκρη του δρόμου στην άλλη. Το ξέρω ότι στην επόμενη κίνηση θα με σκοτώσει. Αποφασίζω να συναντήσω το θάνατο πλησιάζοντας προς το φάντασμα. Με την ίδια ταχύτητα πετάγεται από το σκοτάδι προς την άλλη άκρη του δρόμου και χώνεται μέσα σε μια τσάντα. Πλησιάζω λίγο ακόμα. Νομίζω ότι η καρδιά μου έχει ανέβει στο στόμα μου.
Η τσάντα (παρατηρώ ότι είναι μια μάλλον μαϊμού Chanel) είναι ορθάνοιχτη και κάτι γυαλίζει μέσα, κοιτάω το τέρας κατάματα, παραλύω, μεταμορφώνομαι σε πέτρα, το αίμα μου παγώνει, τα άκρα μου λύνονται και καθώς σωριάζομαι, μέσα από την τσάντα, σαν μοντέλο σε πασαρέλα και με κανένα ίχνος πανικού, ξεπροβάλει ένα κουβάρι γκρι μαλλί…
Η μάνα τον υποδέχτηκε λες και ήταν πάντα εκεί, λίγες ώρες αφότου τον πήγα σπίτι με ρωτάει:
- Που είναι ο Πελοπίδας;
- O ΠΟΙΟΣ;
Μάταιο, η απόφαση είχε παρθεί.
Ο Πελοπίδας από το πρώτο άγγιγμα άρχισε να πιπιλάει το χέρι μου. Ήταν μια συνήθεια που δεν ξεφορτώθηκε ποτέ αλλά φρόντισε να εξελίξει μέσα στα χρόνια μεταμορφώνοντας τον εαυτό του σε ένα κυριολεκτικό αιμοδιψές ζόμπι και επιβεβαιώνοντας στο έπακρο το θρύλο που συνοδεύει την μακάβρια περιοχή από όπου προέρχεται.
Όμως φροντίζει να τιμά καθημερινά και την ιδιαίτερη κατοικία του, την τσάντα Chanel φυσικά. Δεν θα δώσει ποτέ σημασία σε κάποιον που του δίνει σημασία, και θα ασχοληθεί σοβαρά μόνο με όσους είναι σίγουρος ότι τον φοβούνται, διασκεδάζοντας με τον τρόμο τους. Τρώει ελάχιστα, προσέχοντας τη σιλουέτα του, και δεν εκτίθεται ποτέ πέραν του δέοντος ενώ είναι πάντα παρών σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις (είτε είναι καλεσμένος είτε όχι) επιβεβαιώνοντας ότι ένας τζέντλεμαν χρειάζεται ελάχιστη προσπάθεια για να τον προσέξουν.
Έχει όλα τα συμπτώματα ενός γαλαζοαίματου, τάσεις προς έμετον αν τον παραζορίσεις, ικανοποίηση όπου δει το είδωλο του να καθρεπτίζεται και περνάει μια εβδομαδιαία κατάθλιψη κάθε χρόνο, όταν έρχεται η εποχή να τον πάμε για κούρεμα, μια και η πυκνή γούνα του μετατρέπεται εύκολα σε πλεκτό (κασμίρ φυσικά).
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα γλυκό και πιστό πλάσμα που κανείς δε μπορεί να αντιμετωπίσει ως «ζώο», ούτε καν ως γάτα, μια και πέραν από το κελαϊδιστό νιαούρισμά του, που μας το παρέχει απλόχερα όταν είμαστε σε στενό οικογενειακό κύκλο, μπορεί να συμπεριφερθεί αναλόγως την περίσταση σαν μικρό παιδί, λαγός, σκύλος, κότα, περιστέρι (ναι! ενίοτε πετάει) ή και δαιμονισμένο βαμπίρ (αν το παρακάνεις με τα παιχνίδια μαζί του).
Ο Πελοπίδας έχει ζήσει 2 χρόνια στην Αθήνα ενώ τα υπόλοιπα 4, από τα 6 του, τα περνάει στη Χίο, πάντα μέλος της ίδιας οικογένειας.
Η ζωή μαζί του είναι ένα κωμικό θρίλερ και δεν έχει νόημα αλλιώς...
* Το κείμενο το έστειλε ο φίλος της στήλης Γιάννης.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το πώς κοιμάσαι μπορεί να βλάψει το σώμα και ίσως ένα απλό «γύρισμα» του κορμιού να βελτιώσει την κατάσταση
Η Επιστημονικής Εβδομάδας που διοργάνωσε το MedINA και οι ανησυχίες
Αναψυχή και διασκέδαση με επιλογές για όλη την οικογένεια
Ο μουσικός και κιθαρίστας γράφει για το νησί που σου φρεσκάρει το μυαλό και την ψυχή
Η σχεδιάστρια κοσμημάτων σε ένα κείμενο για το νησί που ακόμα κι αν δεν επιστρέψεις ξανά θα είναι για πάντα στην καρδιά σου
Ψήνονται στη σχάρα κατευθείαν από το ποτάμι, ή τηγανίζονται για τους μερακλήδες
Μπορεί να θεωρούνται αξεσουάρ μόδας, αλλά στην πραγματικότητα αποτελούν μια ιατρική συσκευή
Θετικά στην εξωσωματική γονιμοποίηση φαίνεται να επιδρά η ισορροπημένη διατροφή
Ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής γράφει για την Ελούντα που γνώρισε μετά το Ντα Λουζ και αγάπησε για πάντα
Η ιστορικός τέχνης γράφει για το νησί με την ιδιαίτερη αύρα
Ένας Ισλανδός γράφει για τη Φολέγανδρο της ψυχής του και την άπιαστη ελληνική γλώσσα
«Σκέψου συνολικά, δράσε τοπικά» είναι το σύνθημα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ωστόσο, ο οικολογικός δογματισμός δεν βλέπει παρά «συνολικά ιδεολογήματα» και «τοπικά κινήματα κατά των επενδύσεων»
Τι έδειξε επιστημονική έρευνα
Ένα από τα λιγότερο γνωστά κεφάλαια της ιστορίας του γκρουπ - Η απόπειρα εκμετάλλευσης από τη χούντα
Σπιτικό τσίπουρο, μερακλίδικοι μεζέδες, νόστιμο τηγάνι και κατάσταση πάρτι
18 στρέμματα, 80 τροχόσπιτα, 60 σκηνές, ντουζιέρες, τουαλέτες, κουζίνες, καφέ, ταβέρνα, beach bar και χώρο εκδηλώσεων
Είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί έγκαιρα
Οι ευάλωτες ομάδες και τα περιστατικά θανάτων τουριστών
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.