Θέλω να κάνω κάτι που να με χαρακτηρίζει, που να μου δίνει χαρά και όρεξη να πεταχτώ από το κρεβάτι και να πάω για δουλειά! Που να με κάνει να νιώθω ότι προσφέρω και ότι εισπράττω κάτι πέρα από χρήματα. Και φυσικά θέλω να πληρώνομαι γι αυτό, να βιοποριστώ από αυτό! Πως να βρω το πάθος μου; Με αυτούς τους προβληματισμούς ήρθε η Μαίρη στη συνεδρία μας. Στη συνέχεια μου εμπιστεύτηκε ότι είναι καλή σε πολλά πράγματα αλλά τα ξεκινάει και μετά βαριέται. Ακόμα χειρότερα, προτιμάει να αναλαμβάνει να τα κάνει για άλλους αλλά όχι για τον εαυτό της.
Αναγνωρίζετε το εαυτό σας στις παραπάνω γραμμές; Έχετε νιώσει ότι θα θέλατε και θα μπορούσατε να κάνετε κάτι άλλο από αυτό που κάνετε τώρα αλλά δεν ξέρετε τι είναι αυτό; Έχετε σκεφτεί ότι θα σας να είστε κάτι άλλο από αυτό που είστε; Τι σας σταματάει; Καταρχήν, δεν είστε μόνοι σας. Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι περνάνε τη ζωή τους σε αυτή την κατάσταση και μαθαίνουν να συμβιβάζονται με λιγότερα να προσαρμόζονται σε άλλα από αυτά που ονειρεύονται.
Δεν μιλάω για υλικά αγαθά, μιλάω για συναισθήματα, για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε τη διάνοια μας, για τις προσωπικές μας ανάγκες και δυνατότητες που αφήνουμε ακάλυπτες και ανεκμετάλλευτες αντίστοιχα. Φυσικά για να υφιστάμεθα μια τέτοια κατάσταση υπάρχει κάτι που επιζητούμε και έχουμε την αίσθηση ότι το εισπράττουμε. Αυτό το κάτι είναι σχεδόν πάντα η ασφάλεια, η ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Με αυτό ανταλλάσσουμε τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μας. Χέρι χέρι με την ασφάλεια έρχεται και ο φόβος. Φόβος ότι δεν θα είμαστε αρκετά καλοί, φόβος ότι θα αποτύχουμε η θα επιτύχουμε, φόβος της αλλαγής η ο γενικός φόβος του αγνώστου. «Kαλύτερο είναι ο Διάβολος που γνωρίζεις παρά ο Διάβολος που δεν γνωρίζεις» λέει μια Αγγλική παροιμία. Διαφωνώ!
Η πρόοδος και η εξέλιξη αρχίζουν εκεί που τελειώνουν τα όριά μας. Εκεί που νομίζεις ότι δεν μπορείς η δεν ξέρεις, εκεί που χρειάζεται να μάθεις κάτι καινούριο ή να κάνεις κάτι διαφορετικά, εκεί αρχίζεις την πραγματική πορεία για αυτό που θα μπορούσες να είσαι, που θα ήθελες να είσαι, που είσαι σχεδιασμένος να είσαι. Και αυτή είναι η διαδικασία που θα σε βοηθήσει να βρεις το πάθος σου. Ανακαλύψεις γίνονται μόνο μέσω πειραματισμού, όχι μέσω σκέψης.
Ξεκινώντας μια τέτοια διαδικασία θυμήσου πάντα να διερευνάς τα συναισθήματα σου. Αν το συναίσθημα που παίρνεις δεν είναι ισχυρό, δεν σε παρασέρνει, δεν σε κάνει να ξεχνιέσαι και να βρίσκεις δύναμη που νόμιζες ότι δεν είχες, τότε αυτό δεν είναι το πάθος σου αλλά ένας απλός ενθουσιασμός που δεν θα κρατήσει. Ψάχνοντας το πάθος σου εστίασε στον εαυτό σου αποκλειστικά, αφήνοντας απέξω τις κοινωνικές επιταγές και πεποιθήσεις, τα θέλω της οικογένειάς σου, τα «πρέπει» και τα «δε γίνεται». Μόνο τότε μπορείς να απελευθερώσεις την έμπνευσή σου και να την ακολουθήσεις στο δρόμο για την ανακάλυψη αυτού που θα σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο/η.
