Doers

Eίναι κάποιοι Έλληνες που όταν ονειρεύτηκαν την Ελλάδα της εξωστρέφειας και της δημιουργίας και όχι της κρίσης και της παρακμής στρώθηκαν στη δουλειά. Και κάνουν καλή δουλειά.

The Prism GR2011 (Φωτό πάνω)

Νίκος Κατσαούνης Κινηματογραφιστής, παραγωγός, web designer

«Λείπουμε από την Ελλάδα πολλά χρόνια. Όταν άρχισαν να καταρρέουν τα πράγματα –από το θάνατο του Γρηγoρόπουλου μέχρι τη Marfin–αισθανθήκαμε κάπως αποξενωμένοι από τη χώρα. Δεν καταλαβαίναμε πώς άλλαξαν όλα τόσο πολύ. Αποφασίσαμε ότι θέλαμε να καταγράψουμε αυτή την κρίσιμη εποχή μ’ ένα πειραματικό μοντέλο κινηματογράφησης και προβολής των ταινιών.

Παράλληλα ήταν ένας τρόπος για να γνωρίσουμε εκ νέου τη χώρα μας. Να δούμε το καινούργιο της πρόσωπο, που μας είχε διαφύγει όσο λείπαμε στο εξωτερικό. Αισθανθήκαμε ότι υπάρχουν πιο πρωτοποριακοί τρόποι για να ανακαλύψουμε εκ νέου ποιοι είμαστε και να το μοιραστούμε με τον κόσμο μέσα από το διαδίκτυο, προσπερνώντας τους παραδοσιακούς τρόπους αφήγησης και μιντιακής διανομής. Πιστεύουμε επίσης ότι είναι η κατάλληλη περίοδος για να περάσουν εμπνευσμένες ιστορίες με σημαντικό και αληθινό νόημα και να αγγίξουν την ψυχή όλων των Ελλήνων, ιδιαίτερα των νέων. Μάθαμε στους φωτογράφους πώς μπορούν να κάνουν τη μετάβαση από τη φωτογραφία στη σκηνοθεσία. Ένα πείραμα για να δούμε εάν οι Έλληνες μπορούν υπό πίεση να κάνουν κάτι δημιουργικό, παραγωγικό, συλλογικό και ποιοτικό. Στους οκτώ μήνες της συνεργασίας αποδείξαμε –κυρίως στους εαυτούς μας– ότι μπορούν να γίνουν πρωτοποριακά πράγματα ακόμα και σε καιρούς χαλεπούς. Μάθαμε τόσα πολλά ο ένας από τον άλλον και κατά συνέπεια πολλοί από τους φωτογράφους που ήταν στο The Prism συνεχίζουν και μετά απ’ αυτό να δουλεύουν μαζί σε άλλα projects. Ελπίζουμε η δουλειά μας να “μιλά” στις νέες γενιές, γιατί σε τελική ανάλυση εκείνες είναι που αποτελούν το μέλλον. Πάντως ο Έλληνας είναι αχάριστος. Έχει μια πανέμορφη χώρα που δεν σέβεται. Είναι έξυπνος, αλλά προτιμά να γίνεται κουτοπόνηρος. Νομίζει ότι τα ξέρει όλα κι έτσι είναι ανίκανος να εργαστεί ως ομάδα. Και γι’ αυτό συνήθως δεν βλέπουμε πρωτοποριακά πράγματα στην Ελλάδα».

Η ιδέα ήταν της δημοσιογράφου Νίνας Μαρίας Πασχαλίδου και του Νίκου Κατσαούνη. Με αφορμή την οικονομική κρίση κατέγραψαν την Ελλάδα του χειμώνα 2010-2011, μέσα από το φακό 14 φωτορεπόρτερ που έγιναν multimedia αφηγητές. Η ταινία μεγάλου μήκους-ντοκιμαντέρ «Krisis» του The Prism, που δένει όλες τις μικρού μήκους αφηγήσεις, προβλήθηκε για πρώτη φορά στο φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο και στην Αθήνα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.

Repo(we)r Greece

Αλέξανδρος Κωστόπουλος

Ξεκινήσαμε απλά: αν δεν αλλάξουμε νοοτροπίες κι αν δεν αρχίσουμε με τρόπο δημιουργικό, ρεαλιστικό και ανατρεπτικό, τίποτα ουσιαστικά δεν θα αλλάξει στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως οικονομικής κρίσης».

Η πιο καινούργια ιντερνετική πλατοφόρμα διαλόγου και διεθνούς προβολής της Ελλάδας, που προχωράει και ορίζει εκ νέου το στίγμα της. Μέσα από το Repo(we)r Greece μαθαίνεις πώς κάποιοι –χωρίς το κράτος– κάνουν κάτι άλλο.

(στη φωτό με την Ίρις Γεννηματά)

Apodec design

Είναι η Τένια Μενεγάκη και η Μαριάννα Κόττη. Σπούδασαν interior design στην Ισπανία και η συνεργασία τους προέκυψε αυθόρμητα, έπειτα από έξι μήνες σχεδόν συγκατοίκησης στη Βαρκελώνη. «Λίγο cerveza, λίγο ντολμαδάκι, πολλές βόλτες και ένα μάστερ αργότερα, έμοιαζε φυσιολογικό να δουλέψουμε μαζί». Συνεργάστηκαν με την αρχιτεκτονική ομάδα του ΙΚΕΑ για το εστιατόριο του καταστήματος στο Βαγιαδολίδ και ανέλαβαν τη μελέτη φωτισμού και ατμόσφαιρας της Commes des Garçons στη Βαρκελώνη. Επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη για συναισθηματικούς λόγους, δοκιμάζοντας τις ιδέες τους στη γενέθλια πόλη. Με εξαιρετική, ομολογουμένως, επιτυχία.