Δεν έχουμε καταλάβει… Νοστιμέψανε ξαφνικά οι σαλάτες ή ο Έλληνας άρχισε να προσέχει τη γραμμή του; Γεγονός είναι ότι οι συσκευασμένες σαλάτες έχουν βελτιώσει ποιότητα, εμφανίζονται σε χίλιες δυο παραλλαγές και πολλοί τις καταναλώνουν σαν κύριο γεύμα. Τα Everest βλέπουν το κοινό να διευρύνεται χάρη στο τμήμα “Salad your way” (είμαστε πολλοί αυτοί που φεύγοντας αργά από το γραφείο αγοράζουμε σκέτη τη βάση), τα super markets παρακολουθούν τα ράφια να αδειάζουν στο πι και φι, κι εμείς τελευταία έχουμε κόλλημα με τις σαλάτες «Φρεσκούλης» που διατίθενται σε ωραιότατο πακέτο με θήκες. Tip: Προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και πρόσθεσε στη σαλάτα σου δυο κλωναράκια βασιλικό, λίγο θυμάρι, δυόσμο, λίγη φρέσκια ρίγανη που θα κόψεις από τις γλάστρες του μπαλκονιού σου. Η μεν σαλάτα θα απογειωθεί γευστικώς, εσύ δε με τα γλαστράκια στο μπαλκόνι μπορείς περήφανα να δηλώσεις επίτιμο μέλος των “urban farmers”, το κίνημα που προωθεί τις αστικές καλλιέργειες και κάνει θραύση σ’ όλο τον κόσμο.
Φεράν, τσάκω μια μπίρα, αγορίνα μου
Έρχεται από τη Βαρκελώνη, έχει μαμά μια από τις πιο ιστορικές ζυθοποιίες της Ισπανίας, την Estrella Damm, και μπαμπά τον Ferran Adria, ίσως τον πιο διάσημο σεφ του πλανήτη. Η νεαρή débutante ακούει στο όνομα Inedit, διαφέρει ριζικά απ’ ό,τι έχεις δει και γευτεί μέχρι σήμερα σε μπίρα, έχει σούπερ εμφάνιση –μαύρο μεγάλο μπουκάλι με χρυσό αστέρι– και στέκεται άριστα σε όλα τα τραπέζια, από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σοφιστικέ. Σερβίρεται σε σαμπανιέρα και σε ποτήρια του λευκού κρασιού, επιβεβαιώνοντας εξάλλου και το όνομά της: Inedit σημαίνει «κάτι που δεν έχει γίνει ξανά στο παρελθόν».
Μούσδροβο απ’ τη Ρούμελη, νούμπουλο από την Κέρκυρα, σαρδέλες Καλλονής, αλάτι από τα Κύθηρα, ξίδι με ονομασία προέλευσης από την Καλαμάτα, ταλαγάνι Μεσσηνίας και πάει λέγοντας… Τα ντόπια καλούδια είναι εκλεκτά, είναι «γνώριμα», είναι “ethical”, δηλαδή δεν έχουν κάψει το βάρος τους σε μαύρο χρυσό μέχρι να ’ρθουν από το μακρινό Τιμπουκτού, και είναι πολύ πιο φτηνά από τους σολομούς Νορβηγίας, το χαβιάρι της Κασπίας, τα φύκια Ιαπωνίας. Γι’ αυτό τα μικρομάγαζα με τοπικά προϊόντα ξεφυτρώνουν καθημερινά στο κέντρο ή στις γειτονιές – τελευταία μας ανακάλυψη το Περί Λέσβου (Αθηνάς 27, Μοναστηράκι) με προϊόντα από Μυτιλήνη, Λήμνο, Χίο, όπως βούτυρα, ούζα, λάδια, τυριά, χειροποίητα σαπούνια, σάλτσες, μαρμελάδες, και άλλα πολλά που πια δεν χρειάζεται η επιτόπου επίσκεψη για να τα γευτείς.
Ρεζερβέ στην… ψησταριά
Στον καιρό της κρίσης τα σουβλατζίδικα και οι ψησταριές όχι μόνο διεσώθησαν αλλά γνωρίζουν και νέες δόξες. Τα παλιά εξωραΐζονται και ανεβάζουν ποιότητα, ενώ ανοίγουν συνέχεια και νέα, όπως το Bobo στη Γλυφάδα, η Πίτα Της Κάππαρης στα Πετράλωνα, το Σουβλάκι στο Μοναστηράκι, το San Paolo Grill στο Ψυχικό, όλα τους με ανεβασμένο ντεκόρ και παροχές (σέρβις, ποτά κ.λπ.) και με τιμές αρκετά πιο χαμηλές από τα καλά «κυριλέ» εστιατόρια.
Σε κυπελλάκι ή σε χωνάκι, με πάνω από 30 toppings για περισσότερη απόλαυση, ή με κάποιο από τα 7 διαφορετικά είδη λιωμένης σοκολάτας, ή με ξηρούς καρπούς, ή με νιφάδες ρυζιού, ή με γλυκά κουταλιού, ή με σιρόπια, ή με τρούφες… Το froyo (frozen+yogurt) είναι το νέο γιαούρτι-παγωτό, φτιάχνεται από 100% ελληνικό γάλα, έχει μόνο 113 θερμίδες/100γρ., διαθέτει κολασμένη εμφάνιση και γεύση, ενώ μπορείς να το τσακίζεις άφοβα και χωρίς τύψεις σε στιγμές ασυγκράτητης υπογλυκαιμίας.
Ερµού 55 & Καπνικαρέας 2, 212 1006.147
Αφρικανέ, Αφρικανέ, έλα να κάνουμε κονέ!
Έχει ανοίξει περίπου ένα χρόνο, έχει υπέροχα burgers, πολύ φιλικές τιμές, ατμόσφαιρα που μυρίζει Νότια Αφρική και είναι ήδη το στέκι της νεολαίας στα Βόρεια προάστια. Το Kozi’s έχει Έλληνες ιδιοκτήτες που ζούσαν για χρόνια στο Γιοχάνεσμπουργκ, γι’ αυτό μαζί με τα burgers –που είναι το απόλυτο must– θα δοκιμάσεις και αφρικάνικα λουκάνικα αλλά και καλά southafrican κρασιά. Tip: Κρατήσεις τραπεζιών δεν γίνονται – ή θα περιμένεις ή θα τα πάρεις για το σπίτι.
Παν. Τσαλδάρη 32-34, Μελίσσια -Νενέλα Γεωργελέ
Σιτατούνγκα η τραγέλαφος
Γεννήθηκε τρεις μέρες πριν μπει η άνοιξη στον Αττικό Ζωολογικό Κήπο. Και ακόμα το νεογέννητο Σιτατούνγκα κυκλοφορεί στα γρασίδια του κήπου χωρίς όνομα. Θυμίζει λίγο ελάφι, λίγο αντιλόπη και ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια των tragelafus. Είναι φυτοφάγο. Κανονικά θα ζούσε σε υγρότοπους της κεντρικής και νοτιοδυτικής Αφρικής. Τα σιτατούνγκα ζουν σε ημι-κοινωνικές ομάδες αρσενικών ή θηλυκών μέχρι να ενηλικιωθούν. Μετά γίνονται πιο μοναχικά. Το είδος δεν απειλείται, αλλά είναι ευάλωτο εξαιτίας του κυνηγιού για το κρέας και το δέρμα του.
Η τραγέλαφος πολύ σωστά διάλεξε την Αττική για να έρθει να μείνει.- Λ.Χ.
ΦΤΙΑΞΤΕ ΑΓΡΟΥΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ!
Η πρώτη συζήτηση έγινε μέσα στο χειμώνα. Τώρα βρίσκονται ήδη στην 3η σπορά του πρώτου αστικού αγρού της Αθήνας. Πρόκειται για την «Πρωτοβουλία για έναν αυτοδιαχειριζόμενο αγρό στο Ελληνικό», μια ανεξάρτητη συλλογικότητα πολιτών η οποία ιδρύθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο του πρώην αεροδρομίου. Με τη βοήθεια βιοκαλλιεργητών της Αττικής έχουν δημιουργήσει ένα «σπορείο» με πιπεριές, ντομάτες, χειμωνιάτικα πεπόνια, μαύρα καρπούζια και άλλες παραδοσιακές ποικιλίες που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Τώρα «τσακώνονται» για το ποιος θα πρωτοπάει για πότισμα. - Λ.Χ.
Πού είναι το φαράγγι της Αθήνας;
Στα βάθη του ζούνε κζωτικά. Ακούγονται ψίθυροι. Δεν βγάζει πουθενά (;). Είναι στην καρδιά της πόλης. Πού ακριβώς;
Η απάντηση στο Info-Diet του επόμενου τεύχους. - Γ.Ν.
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
15°
