Μια στιγμή τρυφερότητας στο δρόμο για τη Δύση

Είναι κλισέ, αλλά εδώ δεν μπορείς να μην το πεις. Μια εικόνα χίλιες λέξεις κι ακόμα περισσότερες, ένα ενσταντανέ τρυφερότητας στη λεωφόρο της μετανάστευσης. Ένας πατέρας χωρίς πατρίδα με μόνη «περιουσία» το μικρό του γιο, που τον κουβαλάει στα χέρια περπατώντας στη βροχή, διασχίζοντας τα σύνορα από την Ελλάδα στην ΠΓΔΜ. Ο φακός αποτυπώνει τη στιγμή που τον φιλάει στο μουντό μπαγκράουντ της καταιγίδας.

Οι δυο τους είναι Σύριοι πρόσφυγες στο δρόμο για τη Δύση.

Τα μάτια του Γιάννη Μπεχράκη, διευθυντή του φωτογραφικού τμήματος του πρακτορείου Reuters στην Ελλάδα, είναι πολύτιμα. Όπως έχει δηλώσει κι ο ίδιος βρίσκεται εκεί που δεν πρέπει αλλά χρειάζεται, εκεί που η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν θέλει και δεν μπορεί να είναι. Λειτουργεί σαν το μάτι μας. Βρίσκεται εκεί που δεν μπορούμε να είμαστε εμείς για να απαθανατίσει όχι μόνο το ανθρώπινο δράμα και τη φρίκη του πολέμου, αλλά και το πείσμα και την ελπίδα.