Η Αποκάλυψη

Εξάπτει τη φαντασία των ανθρώπων από τον 1ο αιώνα μ.Χ. Έδωσε πνοή σε ουτοπίες, δυστοπίες και επαναστατικά κινήματα. Ιερή προφητεία; Εσχατολογικό κήρυγμα; Μήνυμα προσμονής, πίστης και ελπίδας σε ένα καλύτερο μέλλον; Κάλεσμα σε εξέγερση; Οπωσδήποτε, πάντως, ένα κοσμογονικό κείμενο και μια δυσοίωνη φαντασμαγορία.

Σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς, με ιδιοσυγκρασιακή εικαστική ματιά, ο Θάνος Παπακωνσταντίνου σκύβει πάνω από την Αποκάλυψη του Ιωάννη, αντλεί έμπνευση για μια σύγχρονη τελετουργία και επισημαίνει:

«Πίσω από κάθε εξέγερση, υπάρχει η επιθυμία ριζικής αναμόρφωσης του ανθρώπου και του κόσμου.

Πίσω από κάθε κίνηση αναμόρφωσης του ανθρώπου και του κόσμου, υπάρχει η βία του θερισμού.

Πίσω απ’ τη βία του θερισμού, υπάρχει η ελπίδα της αναγέννησης.

Πίσω απ’ την ελπίδα της αναγέννησης, υπάρχει η χαρά της καταστροφής.

Πίσω απ’ τη χαρά της καταστροφής, υπάρχει ο τρόμος του θανάτου.

Πίσω απ’ τον τρόμο του θανάτου, υπάρχει η πίστη στην ομορφιά.

Πίσω απ’ την πίστη στην ομορφιά, υπάρχει το φως.

Ο μύθος της Αποκάλυψης είναι σαν μια παραβολή των αέναων μεταμορφώσεων της πίστης των ανθρώπων σε έναν καλύτερο κόσμο που έρχεται.»