«2 Αδελφές, Μυρτώ και Γιούλικα» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Ο Pascal Rambert, το αγαπημένο παιδί της Γαλλίας που γράφει σκηνοθετεί και σκηνογραφεί τα έργα του ανά τον κόσμο, αποδέχτηκε την πρόσκληση και πρόκληση της Αττικής Πολιτιστικής Εταιρείας να σκηνοθετήσει το έργο του Soeurs, στην Αθήνα με Έλληνες ηθοποιούς της επιλογής του, Μυρτώ Αλικάκη, Γιούλικα Σκαφιδά

Στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στην κεντρική σκηνή, βρήκε τον χώρο που αποτελεί το φυσικό περιβάλλον για την πολυπλοκότητα και την σκηνική ένταση του συγκεκριμένου έργου. Μία παράσταση που ανανεώνεται κάθε βράδυ και απαιτεί σημαντική σωματική και πνευματική προσπάθεια.

Στη σκηνή οι 2 ηθοποιοί, 2 αδελφές, μοιάζουν με δύο ογκόλιθους ενέργειας που κινούνται σε μια οργανική σχέση στο διάστημα.

«Το αποτέλεσμα είναι ένα σωματικά σκληρό, αδίστακτο παιχνίδι ηθοποιών/ χαρακτήρων.
Οι δικές μου σκέψεις και ιδέες αφορούν σ ένα ενεργητικό θέατρο . Δεν επικεντρώνομαι σε συγκεκριμένες θεματικές! Ο τρόπος που δουλεύω με τους ηθοποιούς μου σε όλο τον κόσμο έχει ως αποτέλεσμα να ταυτίζονται με την ιστορία.. Στην πραγματικότητα τα έργα μου είναι ανοικτά και ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί με τα πρόσωπα. Μ ενδιαφέρει η γλώσσα μου να μπορεί να μιληθεί και όχι να διαβαστεί. Eiδικά το να ακούω και να εργάζομαι στην Ελληνική γλώσσα είναι πολύ σπουδαίο για εμένα προσωπικά γιατι πιστεύω ότι τα Ελληνικά είναι η αρχή των πάντων», Pascal Rambert

Δύο αδελφές και δύο προσωπικότητες, δύο εκδοχές του παρελθόντος,
δύο απόψεις για τη ζωή: Μια ιστορία δυσαρέσκειας, παρεξηγήσεων, ανοιχτών πληγών, αποπληρωμών, απωλειών, αποχωρισμών. Ωστόσο, σε αυτή τη συνάντηση, στον αγώνα μέχρι εξάντλησης, η βία και η αγάπη είναι συνυφασμένες. H σύγκρουση τις χωρίζει αλλά και τις ενώνει. Μία Μάχη μέχρι εξάντλησης για να εκφράσουν τελικά την αμοιβαία αγάπη

Σε μια έντονα πνιγηρή και επώδυνη αναμέτρηση θέματα όπως η ενδοοικογενειακή βία, η  υποτίμηση, η απουσία, στην παρουσία, η απώλεια, η περιπλοκότητα του σήμερα, η απομόνωση υφαίνουν τον καμβά του έργου που η κριτικός της Γαλλικής Le Monde έγραψε, μετά την παράσταση "Αμφιβάλλω αν κάποιος από του θεατές μπόρεσε να κοιμηθεί μετά... "