Κωνσταντίνος Πάτσιος, Τhe scrambled papers theory

Ο Κωνσταντίνος Πάτσιος τιτλοφορεί τη νέα του δουλειά «The Scrambled Papers theory». Αν το ασυνείδητο δομείται ως γλώσσα, η αντιπαράθεση των ‘κωδικοποιημένων χαρτιών’ του, δομεί έναν νέο επικοινωνιακό κώδικα.

Η διττή ερμηνεία του τίτλου είναι επίσης ένα παίγνιο, μια έμμεση αναφορά στο Αυγό, ως συγκερασμού της υλικότητας της τέχνης με τη γεύση, και ως αρχέτυπου της δημιουργίας και της γέννησης. «Το εικαστικό μου έργο έχει να κάνει με τη δημιουργία ενός άλλου σώματος» αναφέρει ο καλλιτέχνης. «Στο σύνολο του έργου μου υπάρχει μια ψυχαναλυτική διάσταση, και εμμονή με την αυτόματη γραφή. Η δουλειά μου έχει να κάνει με τη δόμηση του τυχαίου. Όλα τα μικρά χάρτινα σπαράγματα τοίχων της πόλης και στιγμών της ίδιας μου της ζωής μεταμορφώνονται σε μια υπερπραγματικότητα που αντλεί τη δύναμή της από το ασυνείδητο, υιοθετεί την άναρχη, ελεύθερη δόμησή του, εκφράζει επιθυμίες και φόβους μέσα από τη γλώσσα των συμβόλων, και αναδύεται μέσα από τη λογική του ονείρου, εκεί όπου όλα είναι πιθανά».

Επιμέλεια: Λουίζα Καραπιδάκη