Δολοφονία Ελένης Τοπαλούδη: Οι απολογίες των κατηγορουμένων - Εκδικάζεται η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό.
Με τις απολογίες των δύο κατηγορουμένων συνεχίζεται σήμερα Τρίτη (3/5) σε δεύτερο βαθμό η δίκη για τη δολοφονία και τον βιασμό της 21χρονης Ελένης Τοπαλούδητον Νοέμβριο του 2018 στη Ρόδο.
Σε πρώτο βαθμό οι δυο κατηγορούμενοι είχαν καταδικασθεί σε ισόβια για τη δολοφονία της κοπέλας και επιπλέον σε 15ετή κάθειρξη για το βιασμό της. Πλέον το ενδιαφέρον εστιάζεται στο αν το δικαστήριο με την απόφαση που θα εκδώσει θα αναγνωρίσει κάποιο ελαφρυντικό στους δύο κατηγορουμένους που θα έχει ως συνέπεια τη μείωση των ποινών τους.
Δολοφονία Ελένης Τοπαλούδη: Οι καταθέσεις του πατέρα και της μητέρας της
Οι γονείς της Ελένης Τοπαλούδη μετά από τέσσερις διακοπές της δίκης για τον αποτρόπαιο θάνατο της 21χρονης μετά από βιασμό της, βρέθηκαν πριν το Πάσχα ενώπιον των δικαστών του Μικτού Ορκωτού Εφετείου για να καταθέσουν για το παιδί τους.
«Με πήρε τηλέφωνο ένας αστυνομικός, συγγενής μας, από το Τμήμα Διδυμοτείχου όπου είχαμε δηλώσει εξαφάνιση και πήγα στο Αστυνομικό τμήμα. Αμέσως κατάλαβα. Είδα το βλέμμα συμπόνιας στους αστυνομικούς και τα δακρυσμένα μάτια. Εκεί έπεσε όλος ο κόσμος μου, ήρθε ένα απόλυτο κενό στην ψυχή μου. Όταν γύρισα σπίτι δεν μπορούσα να πω κάτι, απλά έκανα ένα απλό νεύμα» ανέφερε ο κ. Γιάννης Τοπαλούδης που κατέθεσε πρώτος.
«Είμαι πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη. Να ζητήσω συγγνώμη διότι δεν μπορούμε κάποιες φορές να κρατήσουμε την ένταση μας. Θα ζητήσω να υπάρχει μία δικαιολογία για τη μάνα της Ελένης. Εγώ θα σταθώ στο γεγονός ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα να υπάρχει νομική εκπροσώπηση των κατηγορουμένων, ωστόσο, θα πρέπει η ελληνική Πολιτεία να βλέπει και τις οικογένειες των θυμάτων και να προχωρούν οι διαδικασίες πιο γρήγορα» ανέφερε στην αρχή της κατάθεσης του ο μάρτυρας.
Ο μάρτυρας αναφέρθηκε στις τελευταίες φορές που είχαν επικοινωνήσει με την Ελένη, στις 26 και 27 Νοεμβρίου, προσθέτοντας πως είχαν αγχωθεί πολύ όταν την επομένη δεν μπορούσαν να βρουν την κόρη τους που σπούδαζε στη Ρόδο. Στη συνέχεια εξιστόρησε από τη στιγμή που πληροφορήθηκαν πως το παιδί τους βρέθηκε στη θάλασσα σε περιοχή της Λίνδου, φρικτά κακοποιημένο αλλά και στο ταξίδι στη Ρόδο για να παραλάβει το πτώμα. «Εγώ δεν άντεξα να μπω στο νεκροτομείο. Μπήκε μόνο ο αδελφός μου. Την επόμενη ημέρα μας έδωσαν κλειδιά από το διαμέρισμα της Ελένης. Είναι το δεύτερο πιο συγκλονιστικό που βιώνει ένας γονιός που έχει χάσει το παιδί του. Τρέχανε τα δάκρυα όταν μπήκαμε στο σπίτι. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως το πλυντήριο ήταν ακόμα αναμμένο. Είχε αποτσίγαρα και στο τραπέζι κάποιες τσιχλίτσες. Πήρα όλα τα πράγματα της, ήταν οι αναμνήσεις μας. Πήρα ακόμα και τα φρούτα που είχε αγοράσει διότι τα είχε πάρει για τον εαυτό της και τα έριξα μέσα στο τάφο. Δεν ήθελα να αφήσω τίποτα που ήταν της Ελένης. Στο αεροπλάνο σκεφτόμουν να ανέβει λίγο πιο ψηλά το αεροπλάνο μπας και το άψυχο σώμα της Ελένης συναντήσει την ψυχή της και ζωντανέψει ξανά. Το τραγικότερο δράμα που μπορεί να ζήσει ένας γονιός να συνοδέψει το παιδί του στην τελευταία κατοικία. Εύχομαι σε όλους να έχουν ένα πιο μικρό σταυρουδάκι να κουβαλούν. Σε εμάς δυστυχώς έτυχε αυτός ο σταυρός».
Για τους δύο κατηγορούμενους, καταδικασμένους σε πρώτο βαθμό σε ισόβια και 15ετή κάθειρξη ο καθένας, ο μάρτυρας θυμωμένος ανέφερε πως είναι βέβαιος πως στο σπίτι όπου υπέστη άγρια σεξουαλική κακοποίηση η Ελένη (το οποίο ανήκει στον Ροδίτη κατηγορούμενο) είχαν πάει και άλλα κορίτσια: «Η Ελένη αντιστάθηκε γι' αυτό συνέβη όλο αυτό. Αν δεν ήταν Ελένη μας θα ήταν κάποιο άλλο κοριτσάκι. Για εμάς, οι γονείς των κατηγορουμένων είναι οι ηθικοί αυτουργοί και της δολοφονίας της Ελένης και των ίδιων τους των παιδιών..Εξαφάνισαν από το σπίτι ο,τιδήποτε έπρεπε να εξαφανιστεί, στρώμα, κινητά κ.ά. Και η γιαγιά και ο θείος άκουγαν τις κραυγές τρόμου της κόρης μας. Το παιδί μας σπάραζε και αυτοί έκαναν τους κουφούς».
Ο Γιάννης Τοπαλούδης ζήτησε τα ισόβια να είναι ισόβια για τέτοια ειδεχθή εγκλήματα ενώ τόνισε ότι θα πρέπει στον Ποινικό Κώδικα «να μπει ο όρος γυναικοκτονία και οικογενειοκτονία».
Η μητέρα της Ελένης, Κούλα Αρμουτίδου κατέθεσε στο δικαστήριο πως από τον θάνατο της κόρης της δεν έχει καταφέρει να ορθοποδήσει. «Εδώ και 40 μήνες και 3 ημέρες δυστυχώς εγώ αδυνατώ να πάω στο σχολείο» είπε η εκπαιδευτικός η οποία αφού περιέγραψε την κόρη της, ανέφερε πως «από όταν το μάθαμε, δε θυμάμαι τίποτα, μόνο ένα σκοτάδι, κενό. Μόνο τη λακκούβα που ανοίξανε θυμάμαι, το χαντάκι».
Στο δικαστήριο κατέθεσε και η πραγματογνώμονας της ΕΛ.ΑΣ., που εξέτασε τα ευρήματα από τα στοιχεία DNA που συνέλλεξε η ΕΛ.ΑΣ. από το σπίτι του εγκλήματος στην περιοχή Πεύκοι στη Ρόδο, η οποία περιέγραψε ότι υπήρχαν κηλίδες αίματος σε διάφορα σημεία του χώρου αλλά και ότι το σπίτι είχε καθαριστεί μετά το έγκλημα.
