Ο μοναδικός μαθητής των Αρκιών φεύγει από το νησί για να φοιτήσει στο Γυμνάσιο και ένα νέο παιδάκι θα βρεθεί στο Δημοτικό Σχολείο του ακριτικού νησιού.
Ο μικρός Χρήστος, ο μοναδικός μαθητής των Αρκιών, σε λίγους μήνες γίνεται 12 ετών. Αυτές τις ημέρες ετοιμάζεται για την αποφοίτησή του από το Δημοτικό Σχολείο του νησιού και η τελετή λήξης στο μικρότερο σχολείο της Ευρώπης δεν θα είναι η συνηθισμένη. Πριν από λίγες ημέρες, άλλωστε, συντελέστηκε ένα μικρό «θαύμα». Η σχολική αίθουσα με τις τόσες ανάγκες, που του προσέφερε πολύτιμη γνώση και μια ανεκτίμητη σχέση με τη δασκάλα-στήριγμα και κόσμημα για το νησί, Μαρία Τσιαλέρα, δεν θα βάλει λουκέτο στις 25 Ιουνίου, μιας και ένας νέος μαθητής θα φτάσει σε λίγο καιρό στους Αρκιούς.
Με μία μεγάλη ανάσα και με αίσθημα ικανοποίησης για τους κόπους που την άφησαν ξάγρυπνη πολλά βράδια, η δασκάλα των Αρκιών πληροφορήθηκε πριν από μόλις τέσσερις ημέρες ότι το κουδούνι, που ταράζει ευχάριστα την ησυχία των λιγοστών κατοίκων του ακριτικού νησιού, θα ηχήσει και πάλι τον Σεπτέμβρη. Στο θρανίο που κατείχε μέχρι τώρα ο Χρήστος, θα καθίσει από τη νέα σχολική χρονιά ένα «τριτάκι», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο αγώνας για τον εποικισμό του νησιού σταματά εδώ. Στα τέλη Ιουνίου θα γίνει και επίσημα η μεταφορά του νέου μαθητή από το Δημοτικό Σχολείο στο οποίο φοιτούσε, στους Αρκιούς, κι έτσι το νησί των λιγοστών κατοίκων θα συνεχίσει να έχει έναν – μοναδικό μαθητή.
Αρκιοί: Ο μαθητής που φεύγει και ο μαθητής που έρχεται στο σχολείο
Όσο για τον Χρήστο, το αγόρι που ολοκληρώνει φέτος την έκτη Δημοτικού στο μονοθέσιο των Αρκιών, πλέον μπροστά του ανοίγονται νέοι ορίζοντες. «Ο Χρήστος θα φοιτήσει από τον Σεπτέμβριο στην Πατμιάδα Σχολή, θα πάει εκεί Γυμνάσιο. Στην Πάτμο, η οποία απέχει 10 ναυτικά μίλια από τους Αρκιούς, δεν θα είναι μόνος του, βρίσκονται εκεί μέλη της οικογένειάς του. Είμαι συγκινημένη και είναι και ο Χρήστος ενθουσιασμένος. Συζητάμε για το Γυμνάσιο για το πώς θα είναι η ζωή του μαζί με άλλα παιδιά μέσα σε μία τάξη, για το πόσο εύκολα θα κοινωνικοποιηθεί και πόσα πράγματα θα μπορέσει να ζήσει σαν κάθε παιδί της ηλικίας του. Τον θαυμάζω τον Χρήστο, σα να είναι δικό μου παιδί. Βλέπω πόσο μεγάλωσε όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια που είμαστε μαζί…», λέει στην ATHENS VOICE η δασκάλα Μαρία Τσιαλέρα, που είναι κάτι παραπάνω από συγκινημένη για τη θετική αυτή εξέλιξη στη ζωή του μαθητή της.
Για το πώς «έκλεισε» η μετάβαση του Χρήστου στο Γυμνάσιο, η ίδια μάς εξηγεί: «Ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Αλκιβιάδης Στεφανής, βρέθηκε στους Αρκιούς το Μ. Σάββατο και έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον. Μας ρώτησε τι θέλουμε και εμείς αυτά που ζητήσαμε ήταν δύο: να πάει ο Χρήστος Γυμνάσιο και να μας δώσουν δύο-τρεις ελληνικές σημαίες για το σχολείο, γιατί λόγω των ανέμων φθείρονται γρήγορα. Ο υφυπουργός μίλησε με τη μητέρα του μαθητή μου. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των Αρκιών που η Πολιτεία νοιάστηκε. Όλα τα έξοδα του Χρήστου τα αναλαμβάνουν από κοινού το Υπουργείο Παιδείας, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Όσο για τις σημαίες, ο κ. Στεφανής μάς έστειλε 24 τεράστιες, καλής ποιότητας από τον Στρατό», περιγράφει στην ATHENS VOICE η κ. Τσιαλέρα.
Ο τελευταίος χρόνος, άλλωστε, ήταν και για εκείνη αρκετά πιεστικός. Δούλευε ώρες ολόκληρες στο γραφείο της μετά τα μαθήματα, για να στείλει σειρές επιστολών προς τα αρμόδια υπουργεία και τους τοπικούς φορείς, προκειμένου να δημιουργηθούν γυμνασιακές τάξεις στο νησί, κάτι που τελικά δεν ήταν εφικτό. Παρά τις ευχάριστες εξελίξεις, η Μαρία Τσιαλέρα δεν έχει σταματήσει λεπτό να ψάχνει τρόπους προκειμένου να μπορέσει να έλθει στο νησί μία ακόμη οικογένεια. «Δεν σταματώ. Μία οικογένεια από την Γερμανία, με ένα μικρό κοριτσάκι, περιμένει πώς και πώς τηλεφώνημά μας για να μπορέσει να έρθει στο νησί. Προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε στην οικογένεια μία δουλειά ή ένα επίδομα για τον πρώτο έστω χρόνο, για να μπορέσουν να γυρίσουν στην Ελλάδα, να έρθουν στους Αρκιούς και να χτίσουν στο νησί τη ζωή τους».
Πάντως, το τέλος της σχολικής χρονιάς βρίσκει τόσο τη δασκάλα, όσο και τον Χρήστο στεναχωρημένους. Είναι το τέλος μιας διαδρομής που διάνυσαν μαζί για τέσσερα χρόνια, αλλά και ο μεγάλος βραχνάς για το κτηριακό ζήτημα του σχολείου. Πριν από λίγες εβδομάδες έπεσαν σοφάδες ακριβώς εκεί όπου κάθε πρωί ο μαθητής έλεγε την προσευχή. Για ακόμη μία φορά η Μαρία Τσιαλέρα απευθύνει έκκληση για επείγουσες εργασίες επισκευής και ελπίζει κάποιος από τους αρμόδιους να ενδιαφερθεί, ώστε τουλάχιστον τη νέα σχολική χρονιά, ο νέος μαθητής να απολαύσει ένα χώρο χωρίς φθορές, ένα χώρο όπως του αξίζει.
11°
