Η μητέρα και ο πατέρας του Ζακ Κωστόπουλου μίλησαν για τη ζωή και τον θάνατο του παιδιού τους - Όλα όσα είπαν
«Κάθε φορά που παιζόταν έκλεινα τα μάτια μου. Έχω δει κάποιες σκηνές σε εφημερίδες, δεν νομίζω ότι αντέχει κάποιος να δει αυτό το πράγμα. Δεν θα ήθελα ποτέ να το δω» είπε μιλώντας στο «MEGA Stories» και τη Δώρα Αναγνωστοπούλου η. μητέρα του Ζακ Κωστοπούλου, Ελένη.
«Έχω διαβάσει τις περιγραφές και αυτές είναι αρκετά έντονες και έχω χρησιμοποιήσει τη φαντασία μου. Είναι ότι πιο τραγικό να βλέπεις το θάνατο του παιδιού σου στην τηλεόραση. Να βλέπεις όλο αυτό το μίσος και την κακία να ξεχειλίζουν από παντού, για έναν άνθρωπο που μόνο αγάπη ήξερε να δίνει», δήλωσε.
«Γιατί τόσο μίσος, δεν μπορώ να το καταλάβω;» αναρωτήθηκε με τα δάκρυα να γεμίζουν τα μάτια της για το χαμό του παιδιού της. «Ξέρουμε ότι ο χρόνος είναι γιατρός, αλλά για τους γονείς δεν γίνεται ποτέ αυτό. Έπρεπε να είναι στη ζωή. Έπρεπε να φύγει μετά από εμάς, όχι πριν από εμάς και αυτό είναι άδικο» πρόσθεσε η μητέρα του Ζακ Κωστόπουλου, συμπληρώνοντας: «Είναι άδικο που έφυγε από αυτό που μισούσε: τη βία».
Παράλληλα, η Ελένη Κωστοπούλου μίλησε για τις επιλογές του Ζακ και τη στάση της οικογένειάς του. «Μπορεί να διαφωνούσα με τις επιλογές του, αλλά δεν θα του στεκόμουν εμπόδιο σε αυτό που ήθελε. Ήταν ένας άνθρωπος με πολύ πείσμα, δηλαδή αν είχε βάλει κάτι στο μυαλό του θα το έκανε. Πάντα ακολουθούσε το δικό του δρόμο. Δεν γνωρίζαμε όλη του τη ζωή, τα πάντα, δεν μας έλεγε τη λεπτομέρεια, δεν καυχιόταν για πράγματα, ήθελε να είναι ελεύθερος και έτσι έπρεπε να είναι. Οι επιλογές του ήταν προσωπικές, όπως και του καθενός μας. Ο ρόλος του γονιού είναι να αγαπάει το παιδί του, ότι και αν γίνει, όποιος και αν είναι» σημείωσε και συνέχισε: «Και για να σας το πω πιο ωμά, κανένας γονιός δεν θέλει το παιδί του να είναι ομοφυλόφιλο, αυτό έρχεται από μόνο του, από τη φύση. Είναι κάτι που γεννιέσαι με αυτό και ότι και να κάνουν οι άλλοι, είναι το πώς αισθάνεσαι μέσα σου. Και πρέπει να προχωρήσεις τη ζωή σου με αυτό που αισθάνεσαι μέσα σου».
Απαντώντας στην ερώτηση για το πως ένιωσε η ίδια και ο Ζακ όταν βρέθηκε οροθετικός είπε: «Στην αρχή ήταν κάτι πολύ ξαφνικό. Δεν γνώριζα και πολλά πράγματα για την ασθένεια οπότε θεώρησα ότι θα φύγει πριν από εμένα, όπως βέβαια έγινε αλλά για άλλους λόγους. Αλλά διαβάζοντας και μετά με τη δική του την ενημέρωση ότι με τα φάρμακα η ζωή του θα ήταν κανονική, δεν το ξανασυζητήσαμε γιατί είδα ότι δεν θα είχε κανένα πρόβλημα, δηλαδή έπαιρνε τα φάρμακά του και ήταν υγιής. Ο ίδιος το βίωσε θαρραλέα. Αυτό που τον πείραξε πιο πολύ ήταν η άγνοια των άλλων ανθρώπων και καμιά φορά και των γιατρών ή ο τρόπος που το αντιμετώπισαν, που το χειρίστηκαν».
Από την πλευρά του, ο πατέρας του Ζακ, Ευθύμιος Κωστόπουλος υπογράμμισε πως είδε το βίντεο με τη σκηνή του θανάτου του παιδιού του. «Εγώ το είδα το βίντεο και γι’ αυτό έχω αυτά τα συναισθήματα και δεν είναι μόνο αυτά» αναφέρει και πρόσθεσε: «Ίσως ήταν κακό που το είδα, γιατί τον πρώτο καιρό έβλεπα εφιάλτες και πεταγόμουν στον ύπνο μου με φωνές».
«Τόσοι άνθρωποι παρακολουθούσαν τον ξυλοδαρμό και βγήκε μπροστά μόνο ένας. Αυτό για την κοινωνία μας δείχνει πως όταν είμαστε κλεισμένοι πίσω από τα πληκτρολόγια και την ανωνυμία μας, είμαστε πάρα πολύ μάγκες. Όταν όμως είναι να βγεις να βοηθήσεις ένα συνάνθρωπό σου κάνεις τουμπεκί».
«Είχε βιώσει ρατσισμό ο Ζακ», είπε από την πλευρά της η παιδική του φίλη, Ιωάννα Λαμπροπούλου τονίζοντας ότι οι περισσότερες διακρίσεις εις βάρος του ήταν στην Αθήνα, όχι στην Ιτέα, γιατί εκεί όλοι ήξεραν ότι είχε ένα περιβάλλον που τον προστάτευε.
20°
