Συνέντευξη με την Μελίνα Ταπραντζή, ιδρύτρια του Wise Greece, με αφορμή τη βράβευσή της από τα Ηνωμένα Έθνη & την Παγκόσμια Τράπεζα με το βραβείο SDGs and Her.
Μια νέα γυναίκα που κινείται στον χώρο της διαφήμισης και του μάρκετινγκ, η Μελίνα Ταπραντζή, αποφασίζει το 2013 να αφήσει πίσω της την καθημερινότητα του στελέχους και να στραφεί με όραμα στην Κοινωνική Επιχειρηματικότητα –άγνωστη έννοια τότε στην Ελλάδα– ιδρύοντας τη Wise Greece. Η ιδέα πίσω από τη μη κερδοσκοπική κίνηση είναι απλή, έξυπνη κι έχει διπλό όφελος. Τα προϊόντα Ελλήνων παραγωγών προωθούνται στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ το κέρδος από την πώλησή τους μετατρέπεται σε τρόφιμα για ορφανοτροφεία, συσσίτια και κοινωνικά παντοπωλεία.
Επτά χρόνια μετά, η Μελίνα Ταπραντζή μόνο δικαιωμένη μπορεί να αισθάνεται. Στις 30 Σεπτεμβρίου βραβεύτηκε για το έργο της από τα Ηνωμένα Έθνη και την Παγκόσμια Τράπεζα, στο πλαίσιο της πρώτης διαδικτυακής Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, με το βραβείο SDGs and Her, το οποίο απονέμεται σε μόλις επτά γυναίκες παγκοσμίως και πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Τι είναι το Wise Greece που ίδρυσε η Μελίνα Ταπραντζή
Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη Wise Greece;
Συνήθως όλα ξεκινούν από κάτι που σε ενοχλεί στην καθημερινότητά σου. Στη δική μου περίπτωση, εν μέσω οικονομικής κρίσης το 2013, επισκέφθηκα ένα κοινωνικό παντοπωλείο και είδα ότι, αντί να έχουν τρόφιμα για τους ωφελούμενους, είχαν μόνο ξυραφάκια. Όταν ρώτησα γιατί, μου είπαν ότι αυτή ήταν η μόνη δωρεά που είχαν. Φεύγοντας, σκέφτηκα ότι αυτό είναι απαράδεκτο. Πρέπει να υπάρχει ένας βιώσιμος τρόπος, όπου και θα εξασφαλίζονται τρόφιμα για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, και θα ενισχύεται ταυτόχρονα η οικονομία της χώρας. Δουλεύοντας αρκετά χρόνια στο μάρκετινγκ και την επικοινωνία, άρχισα να παρατηρώ τα εξαιρετικά προϊόντα των μικρών παραγωγών της χώρας, οι οποίοι όμως δυστυχώς δεν ήξεραν ή δεν μπορούσαν να τα προωθήσουν. Συνδυάσαμε τα δύο δεδομένα για να επιτύχουμε έναν διπλό κοινωνικό σκοπό και κάπως έτσι γεννήθηκε η Wise Greece.
Στην πράξη, πώς υποστηρίζονται οι παραγωγοί;
Θα απαντήσω με μια ιστορία. Η Σοφία είναι μία παραγωγός που ζει σε ένα μικρό νησί της Ελλάδας. Έφτιαχνε μαρμελάδες με τοπικά φρούτα, ακολουθώντας συνταγές που της είχε αφήσει η γιαγιά της. Τις πουλούσε σε δύο τοπικά μαγαζιά, στους φίλους της και σε κάποιους τουρίστες το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να έχει ένα ουσιαστικό εισόδημα από τα προϊόντα της. Σκεφτόταν να φύγει από το νησί ή ακόμα και από τη χώρα, γιατί δεν έβλεπε φως στο τούνελ και ήταν εντελώς απογοητευμένη. Μέχρι που έστειλε ένα μέιλ στη Wise Greece, συνεργάστηκε μαζί μας και είδε τα προϊόντα της για πρώτη φορά να πουλιούνται ακόμα και στο Σόχο στη Νέα Υόρκη. Η Σοφία μπορεί πλέον να μείνει στο νησί της, να παράγει περισσότερο, αφού αυξήθηκε η ζήτηση, και να συνεχίσει να ελπίζει. Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο για τους μικρούς παραγωγούς.
Υπήρξαν στιγμές που σκεφτήκατε να τα παρατήσετε;
Σχεδόν κάθε μέρα. Οποιοσδήποτε ασχολείται με μία τέτοιου είδους δραστηριότητα, το σκέφτεται πολύ συχνά. Γιατί δεν έχεις μόνο να ασχοληθείς με τη δουλειά σου, αλλά ταυτόχρονα δέχεσαι μεγάλες πιέσεις από ιδρύματα που δυστυχώς παρακαλούν για τρόφιμα καθημερινά, από παραγωγούς που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, από καταναλωτές που –ίσως δικαίως– στην Ελλάδα είναι δύσπιστοι απέναντι στις μη κερδοσκοπικές. Ωστόσο, κάθε φορά που φτάνεις στα όριά σου, συμβαίνει κάτι –ένα ευχαριστήριο τηλεφώνημα από έναν παραγωγό, μια επιστολή από ένα ορφανοτροφείο–, που σου υπενθυμίζει γιατί αξίζει τον κόπο να συνεχίσεις να προσπαθείς.
Τι αντιπροσωπεύει το Βραβείο SDGs and Her και τι σημαίνει για εσάς αυτή η βράβευση;
Το συγκεκριμένο βραβείο αναδεικνύει τις προσπάθειες των γυναικών από όλο τον κόσμο, που δίνουν λύσεις σε σημαντικά κοινωνικά προβλήματα και στηρίζουν την οικονομία της χώρας τους, στην κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης. Για εμάς, είναι πολύ σημαντική αναγνώριση, καθώς πρόκειται για μία προσπάθεια που γεννήθηκε μέσα στην καρδιά της οικονομικής κρίσης και μέχρι σήμερα έχουμε καταφέρει να υποστηρίζουμε 100 παραγωγούς με περισσότερα από 2.500 προϊόντα, ενώ έχουμε διαθέσει δεκάδες τόνους τρόφιμα σε ιδρύματα της χώρας. Αυτό το βραβείο, όμως, αντιπροσωπεύει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: τις προσπάθειες που κάνουν οι γυναίκες «της διπλανής πόρτας» σε κάθε σημείο του πλανήτη. Την ικανότητά τους να αντέχουν, να ανταποκρίνονται σε κρίσεις, όπως αυτή του COVID-19, να παίζουν δεκάδες ρόλους και πάλι να καταφέρνουν να ξεχωρίζουν. Μας δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίζουμε, ακόμα και όταν το κλίμα γύρω μας δεν είναι ιδιαίτερα φιλικό προς τις γυναίκες.
Πώς είναι για μια νέα Αθηναία να οργώνει την επαρχία για να πείσει παραγωγούς να την εμπιστευτούν;
Η αλήθεια είναι ότι ο συνδυασμός νέα - γυναίκα - Αθηναία είναι λίγο δύσκολος, όταν προσπαθείς να πείσεις παραγωγούς να συμμετάσχουν σε ένα καινούριο εγχείρημα. Αρκετοί από αυτούς μου έλεγαν ότι είχαν κόρη στην ηλικία μου. Ευτυχώς, όμως, σκέφτηκα νωρίς να στοχεύσω κυρίως στις γυναίκες παραγωγούς, που ήταν ιδιαίτερα υποστηρικτικές, ενώ σταδιακά και όσο άρχιζε η Wise Greece να αποδεικνύει το έργο της, πείστηκαν ολοένα και περισσότεροι να συμμετάσχουν, αφού ουσιαστικά ο ένας έφερνε τον άλλο.
Ποια είναι η πιο ενοχλητική ερώτηση για μια νέα επιχειρηματία και τι θα συμβουλεύατε μια γυναίκα που έχει μια καλή ιδέα, αλλά διστάζει;
Θα έλεγα ότι μάλλον είναι μία σειρά από ερωτήσεις, όπως για παράδειγμα «Πότε θα κάνεις οικογένεια; Γιατί δεν τα παρατάς; Γιατί δεν κάνεις μία δουλειά που ταιριάζει περισσότερο σε γυναίκα;». Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος, θα πω αυτό που μου είχε πει εμένα μια γυναίκα στο ξεκίνημα της Wise Greece. «Να μη φοβάμαι τον φόβο». Πολλές φορές, δεν φοβόμαστε πραγματικά την αποτυχία ή την αβεβαιότητα, αλλά φοβόμαστε να μη μας δημιουργηθεί το αίσθημα του φόβου, το οποίο φυσικά σε κανέναν δεν αρέσει. Επίσης, όλοι γύρω της θα της λένε να μην το κάνει, ότι «αυτό δεν γίνεται», ότι «δεν θα τα καταφέρεις». Σε αυτή την περίπτωση να σκέφτεται αυτό που έλεγε και ο Nelson Mandela «Ιt always seems impossible, until it’s done».
Είστε σε συνεχή επικοινωνία με τους παραγωγούς. Πώς ανταπεξέρχονται εν μέσω πανδημίας; Οι μικροί παραγωγοί έχουν πληγεί πολύ. Ας σκεφτούμε ότι αρκετοί από αυτούς έχουν προϊόντα πιο γκουρμέ ή «premium», που δεν θεωρούνται είδη πρώτης ανάγκης, με αποτέλεσμα να έχουν δει τις πωλήσεις τους να πέφτουν σημαντικά μέσα στο 2020. Ταυτόχρονα, η έλλειψη τουριστών φέτος επηρέασε πάρα πολύ και τους παραγωγούς, καθώς μειώθηκαν οι πωλήσεις στα εστιατόρια και τα τουριστικά σημεία.
10°
