Ελλαδα

Μια μέρα με τα παιδιά της Κιβωτού του Κόσμου και τον πατέρα Αντώνιο

Έτσι είναι η ζωή του «Ευρωπαίου Πολίτη» για το 2018. Ένα φωτορεπορτάζ από μία επίσκεψη που θα θυμόμαστε

10.10.2018, 13:48
Θανάσης Καρατζάς
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Μουσικη Γ.Τ.Κ.: Ο ΛΕΞ το ‘δωσε πάλι για την κουλτούρα

Τάνια Σκραπαλιώρη

Οι αρετές του 21ου αιώνα: Ενσυναίσθηση, η πιο μαγική μορφή επικοινωνίας

Ελλαδα 1o Forum Athens Voice: 10 πράγματα που μάθαμε για την Ενσυναίσθηση

Δήμητρα Γκρους

The Writers Sessions: Αφιέρωμα στον Κουεντίν Ταραντίνο

More in Culture The Writers Sessions από τον Voice 102.5: Live και συζήτηση για τον Κουέντιν Ταραντίνο

A.V. Team

Η «Κιβωτός του Κόσμου» ιδρύθηκε το 1998 στην Αθήνα από τον 26χρονο τότε ιερέα, Αντώνιο Παπανικολάου. Εδώ και 20 ολόκληρα χρόνια προσφέρει υποστήριξη σε μικρά απροστάτευτα παιδιά, Ελλήνων και μεταναστών, από μονογονεϊκές οικογένειες ή χωρίς γονείς, που βιώνουν ακραίες συνθήκες φτώχειας και εγκατάλειψης. 20 χρόνια μετά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απένειμε ομόφωνα το βραβείο του «Ευρωπαίου Πολίτη» στον πατέρα Αντώνιο και την «Κιβωτό του Κόσμου».

Μετά απο μία μέρα στην «Κιβωτό του Κόσμου» και βλέποντας όλα αυτά τα παιδιά και την προσπάθεια, γεννιούνται σκέψεις και συναισθήματα. Όπως, ότι όταν κάποιος θέλει να βοηθήσει πραγματικά και ουσιαστικά θα βρει τον τρόπο, την υποστήριξη, κι ότι ο πατέρας Αντώνιος είναι παράδειγμα κληρικού. Το σίγουρο είναι πως (γνωρίζοντας αυτά τα παιδιά και μαθαίνοντας τις ιστορίες τους) αντιλαμβάνεται κανείς πόσο μικρά είναι τα προβλήματά του. Ζουν και συμπεριφέρονται σαν να μην τους λείπε τίποτα εκεί. Παίζουν, χαίρονται, μαθαίνουν, και είναι διακριτό ότι στο μέλλον θα βοηθήσουν και εκείνα με τη σειρά τους άλλα παιδιά. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα θέλουν ένα επάγγελμα, όταν μεγαλώσουν, που να σχετίζεται με την κοινωνική προσφορά. Και αυτό όταν το ακούς είναι απελευθερωτικό, πόσο μάλλον απο ένα μικρό παιδί.