Το προφίλ της Μελίσα Νέιθαν, της επικοινωνιολόγου που πλέον πρέπει να υποστηρίξει, όχι κάποιον διάσημο, αλλά τον εαυτό και την εταιρεία της
Εδώ και μία δεκαετία το όνομα Μελίσα Νέιθαν ήταν αρκετό για να προκαλέσει σοβαρή δυσφορία, αν όχι τρόμο, στο Χόλιγουντ και κυρίως σε αθώους που είχαν την ατυχία οι καριέρες τους να διασταυρωθούν με κάποιον ισχυρότερο. Κάποτε και οι ζωές τους.
Στα ψηλότερα σκαλιά της επιβιωτικής ιεραρχίας των A- Listers είτε επρόκειτο για ανθρώπους από τη βιομηχανία του θεάματος είτε για πολιτικούς, η Μελίσα Νέιθαν ήταν κάποια που μπορούσε να «διορθώσει» λάθη, να ισιώσει στραβοπατήματα, να ξεπλύνει λεκέδες.
Η ίδια και η παντοδύναμη εταιρεία της μπορούσαν να παράσχουν όχι απλώς αποτελεσματική στήριξη, αλλά εξόντωση του αντιπάλου δια των φημών, εχεμύθεια και εγγυημένη επιτυχία στη διαχείριση άγριων κρίσεων. Διαχείριση που αγνοούσε νομικά εμπόδια, στενάχωρες καταστάσεις και περιορισμούς που τα τελευταία χρόνια θέτει η πολιτική ορθότητα.
Όσοι γνώριζαν, αποκαλούσαν τη Νέιθαν και την πανίσχυρη και αδίστακτη ομάδα της «πλυντήρια». Τώρα που η αγωγή της Μπλέικ Λάιβλι εναντίον του Τζάστιν Μπαλντόνι για σεξουαλική παρενόχληση και ενορχήστρωση εκστρατείας ακύρωσής της με βασική συνεργάτιδα του τη Νέιθαν, το «πλυντήριο» πρέπει να δουλέψει για την ίδια και τους συνεργάτες της.
Κυρίως, γιατί τώρα είναι που κάπως άτσαλα, άδοξα, αλλά διαφωτιστικά, αποκαλύπτεται ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούσαν για πάνω από μία δεκαετία, τα (glossy) media των ΗΠΑ και κυρίως αυτά που καταπιάνονται με το gossip και lifestyle ρεπορτάζ. Ο λόγος; Γιατί τώρα –και εξαιτίας της Λάιβλι- έρχεται στο φως ένα ευρύτερο σύστημα διαχείρισης πληροφοριών και «φυτέματος» ειδήσεων σε φίλια Μέσα, πρακτικά, δηλαδή, αποκαλύπτεται κάτι που η κοινή γνώμη υποψιαζόταν, αλλά δεν μπορούσε να αποδείξει: η μεθοδολογία με την οποία μπορεί να λερωθεί το όνομα οποιουδήποτε και να δολοφονηθεί η προσωπικότητά του, όχι απλώς μέσω εχθρικών δημοσιευμάτων, αλλά μέσω του όγκου των social media και της χαμέρπειας των διαχειριστών τους.
Όμως, τι ακριβώς κάνει η Νέιθαν; Από πού ξεκίνησε και βρέθηκε με δικό της γραφείο PR και με κάποιους από τους μεγαλύτερους λογαριασμούς στην πελατειακή βάση δεδομένων της;
Μέχρι πριν από λίγο καιρό και πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο Μπαλντόνι, η Νέιθαν ήταν ευρέως γνωστή ως η γυναίκα που «ξελάσπωσε» τον Τζόνι Ντεπ από την ακραίας δημοσιογραφικής κάλυψης δικαστική διαμάχη με την πρώην σύζυγό του, Άμπερ Χερντ, αλλά και η γυναίκα που προσέφερε ανάλογες υπηρεσίες στον ράπερ Ντρέικ, όταν τις χρειάστηκε. Όσο το όνομά της έπαιζε, σε χαμηλά ντεσιμπέλ στα μίντια, τα πράγματα ήταν καλά για τις δουλειές και την ελευθερία κινήσεων της ομάδας της Νέιθαν. Φωτογραφία της δεν υπάρχει πουθενά, η ίδια αποφεύγει τους συναδέλφους της σαν τον διάβολο το λιβάνι και αποφεύγει τις κοσμικότητες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν φθορές στα συμβόλαια εμπιστευτικότητας που υπογράφουν μαζί της διασημότητες όπως ο Μπραντ Πιτ, ο Λόγκαν Πολ, ο Ντόναλντ Τραμπ και άλλοι ισχυροί, παραδόξως, όλοι τους άνδρες.
Τόσο η ίδια, όσο και η αδελφή της Σάρα υπήρξαν δημοσιογράφοι – μάλιστα η αδελφή της εξακολουθεί να εργάζεται σε ένα κραταιό, πλην αμφιλεγόμενο Μέσο όπως η New York Post. Και οι δυο τους διατηρούσαν μεγάλο δίκτυο γνωριμιών με ανθρώπους που μπορούσαν να επηρεάσουν και να καθοδηγήσουν για τη σύνταξη άρθρων υπέρ των πελατών τους. Η Μελίσα Νέιθαν μετά από μερικά χρόνια στη δημοσιογραφία πέρασε σχετικά εύκολα –λόγω δικτύου γνωριμιών- στη διαχείριση επικοινωνίας ανθρώπων υψηλού προφίλ με εξειδίκευση στη διαχείριση κρίσεων που αφορούσαν διαμάχες μεταξύ αστέρων και προβλήματα στη δημόσια εικόνα τους. Αυτή είναι μία ήπια περιγραφή για το τι πραγματικά κάνει η Νέιθαν, η οποία ενδέχεται να βρεθεί στο στόχαστρο, αν αποδειχθεί το κακόβουλο των πρακτικών της, που είναι οι εξής: έλεγχος της αφήγησης (της όποιας ιστορίας διασήμου), διαχείριση της ανταπόκρισης των ΜΜΕ στα οποία έχει διοχετευθεί η ιστορία, τροφοδότηση στρατιάς λογαριασμών στα social media με περιεχόμενο που στόχο έχει να βλάψει την εκδοχή του αντιπάλου του πελάτη και να αφήσει υπονοούμενα για την αξιοπιστία του, τις πεποιθήσεις του, την καλή έξωθεν μαρτυρία του. Ο τελικός στόχος είναι να αναδειχθεί με πειστικούς τρόπους και φαινομενικά αβίαστα η θετική πλευρά του πελάτη και να ποδοπατηθεί η αξιοπρέπεια του αντιπάλου. Βέβαια, το ερώτημα είναι αν όλο αυτό συνιστά αδίκημα, αν πρόκειται για μία εξαιρετικά corporate εκδοχή της συκοφαντικής δυσφήμισης και η απάντηση είναι προφανώς «ναι».
Τα νήματα συζητήσεων που θα αποπροσανατόλιζαν τη συζήτηση από το θέμα της παρενόχλησης της Λάιβλι στο θέμα του πόσο κατώτερη των περιστάσεων και της ταινίας υπήρξε, μέσα στο καλοκαίρι ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Τότε, όμως, ήταν που το όνομα της Νέιθαν άρχισε να ακούγεται λίγο πιο ενοχλητικά και σίγουρα περισσότερο απ’ όσο η ίδια θα ήθελε – τότε, όμως, δεν ήταν γνωστό τίποτα για τα όσα πραγματικά είχε υποφέρει η συμπρωταγωνίστρια του Μπαλντόνι. Εδώ, το κείμενο της αγωγής είναι καταλυτικό για το γραφείο της Νέιθαν: εμφανίζονται ως ντοκουμέντα άρθρα τα οποία είχε γράψει η ίδια μαζί με συνάδελφό της από τη Daily Mail, παραδέχεται ότι χρησιμοποίησε πηγές στο Variety για να δημοσιεύσει ισχυρισμούς ότι ο Ράιαν (Ρέινολντς) ήταν ένας αντιφεμινιστής που χρησιμοποιούσε τις δυνάμεις του για να ξαναγράψει σκηνές που δεν ενέκρινε στην ταινία που πρωταγωνιστούσε η σύζυγός του. Μια πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας; Ναι!
Νέιθαν και Τραμπ, Νέιθαν και Τζόνι Ντεπ, Νέιθαν και Λόγκαν Πολ και πάει λέγοντας
Ας δούμε, όμως, πώς παρουσιάζει η ίδια τον εαυτό της στους πελάτες της και στον κόσμο, βάσει του σχετικού σημειώματος που υπάρχει στον ιστότοπο της εταιρείας theorg.com
«Η Melissa Nathan είναι μια έμπειρη επαγγελματίας στον τομέα της επικοινωνίας, η οποία υπηρετεί σήμερα ως επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας από τον Ιανουάριο του 2022. Ως εκτελεστική αντιπρόεδρος της Hiltzik Strategies από τον Οκτώβριο του 2013, η Melissa Nathan εργάζεται υπό πλήρη εχεμύθεια με πελάτες υψηλού προφίλ, συμπεριλαμβανομένων CEOs και διάσημων καλλιτεχνών, για την ενίσχυση και την προστασία της δημόσιας εικόνας τους. Προηγουμένως, η Melissa Nathan κατείχε τη θέση της Senior Publicity Executive στο The Outside Organisation από τον Ιανουάριο του 2011 έως τον Οκτώβριο του 2013, διαχειριζόμενη καμπάνιες μέσων ενημέρωσης για αξιόλογους καλλιτέχνες και εκδηλώσεις κύρους. Στους προηγούμενους ρόλους της περιλαμβάνεται η ιδιότητα της Publicist για την Virgin Media Television από το 2008 έως το 2010, όπου ανέπτυξε και εκτέλεσε με επιτυχία ολοκληρωμένες στρατηγικές επικοινωνίας και διατήρησε σχέσεις με τα μέσα ενημέρωσης για να ενισχύσει την προβολή του προγράμματος».
Ενδιαφέρον, πλήρες και οριακά μικρό το βιογραφικό της δημοσιογράφου και επικοινωνιολόγου με τα τόσα επιτυχημένα damage control που τώρα μοιάζει να χάνει το κύριο συστατικό της επιτυχίας της, αυτό για το οποίο φέρεται να υπερηφανευόταν, να υπέγραφε σκληρά συμβόλαια και να δέσμευε με αυστηρές ρήτρες τους συνεργάτες της: την εχεμύθεια. Όπως έχει αποκαλυφθεί από τους Times η Νέιθαν συνήθιζε να λέει ότι αυτές οι προσπάθειες αποκατάστασης της εικόνας των πιο σαματατζήδων πελατών της πρέπει να είναι «μη ανιχνεύσιμες». Αυτό, τώρα πια δεν ισχύει.
«Είναι σύνηθες για τους ανθρώπους που ειδικεύονται στη διαχείριση κρίσεων που αφορούν διασημότητες να είναι ευρηματικοί, να αντιδρούν συντονισμένα και άμεσα και να ανταποκρίνονται σε δύσκολες καταστάσεις. Όμως, το να σκηνοθετήσεις μια ολόκληρη εκστρατεία εναντίον ενος ανθρώπου για λογαριασμό του πελάτη σου; Να το θέτεις γραπτώς και να ανταλλάσσεις μηνύματα; Αυτό είναι κάτι άλλο», δήλωσε βετεράνος της διαμεσολάβησης μεταξύ Μέσων Ενημέρωσης και εταιρειών διαχείρισης κρίσεων. Ο ίδιος συνέχισε, μιλώντας για μία πρακτική που έχουμε συναντήσει και εδώ στην Ελλάδα με τα trolls, απλώς στο εξωτερικό εκτός από μεθοδολογία υπάρχει και δεοντολογία.
«Όλες αυτές οι εταιρείες επιδιόρθωσης της δημόσιας εικόνας των πελατών τους, συνήθως απασχολούν κάποια trolls, που αναλαμβάνουν να διαχειριστούν τη φλυαρία, αλλά είναι άγραφος κώδικας ότι δεν θα προσλάβεις ταραχοποιούς των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης για να γράψουν μία νέα ή ακόμα χειρότερα μία ψευδή αφήγηση», καταλήγει. Και ενώ όλα αυτά είναι πάρα πολύ συνηθισμένα παντού στον κόσμο –για διασημότες, brands που ενεπλάκησαν σε κάποιο σκάνδαλο, πολιτικούς και πολιτικά κόμματα- στην περίπτωση της Νέιθαν, οι επαγγελματίες του PR αντιδρούν με τη φύση, το ύφος και το περιεχόμενο της αλληλογραφίας της με τον Μπαλντόνι.
Οι δημόσιες σχέσεις κρίσης είναι συνηθισμένες σε πολλούς τομείς για ιδιώτες, εταιρείες και πολιτικά κόμματα. Αυτό που έχει κάνει τους γνώστες του κλάδου να αγανακτούν με αυτή τη σύγκρουση είναι η φύση της αλληλογραφίας.
«Ξέρεις ότι μπορούμε να θάψουμε οποιονδήποτε», έγραψε η Nathan τον Αύγουστο σε ένα μήνυμά της προς συνεργάτιδα του Μπαλντόνι και ενώ εκείνη της ζητούσε λεπτομέρειες για τον τρόπο που θα συνεχιζόταν το cancel της Μπλέικ Λάιβλι. Η Νέιθαν απάντησε έτσι, από τη μία για να διαβεβαιώσει ότι ξέρει να κάνει τη δουλειά της και από την άλλη για να μη χρειαστεί να παραθέσει περισσότερες λεπτομέρειες γραπτώς. Ωστόσο, αυτό το μικρό μήνυμα αρκούσε για να γίνει σαφές ότι όταν ακούμε / διαβάζουμε οτιδήποτε πλέον που να αφορά οποιοδήποτε δημόσιο πρόσωπο, πρακτικά στροβιλιζόμαστε στις πρακτικές astroturfing τέτοιων επαγγελματιών.
Πάντως, ασχέτως αν είναι κάποια φεμινίστρια ή όχι, αξίζει να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν δύο εντυπωσιακά σε αυτή την υπόθεση: το ένα είναι ότι σχεδόν το σύνολο των πελατών της κυρίας Νέιθαν είναι άνδρες με σοβαρά προβλήματα με τον Νόμο, με την αρρενωπότητά τους, με τη διαχείριση της ζωής τους γενικότερα και, επίσης, ότι, όντως έχει ταλέντο στο να καταστρέφει προσωπικότητες γυναικών που δεν είναι ακριβώς το ιδανικό θύμα.
Και φυσικά, δεν έχει καμία σημασία το ότι ενδεχομένως τώρα που μιλάμε η εταιρεία της Νέιθαν, οι πρακτικές και οι συνεργάτες της έχουν ήδη εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Αυτή η εταιρεία θα κλείσει, θα ανοίξουν άλλες. Εκείνο που πραγματικά έχει νόημα, είναι το φιλτράρισμα του κοινού σε κάθε είδηση, η κριτική ικανότητα που διακρίνει την κατασκευασμένη είδηση όχι από την αλήθεια, αλλά από ένα ακόμα μεγαλύτερο ψέμα.
Με πληροφορίες από New York Times, Hollywood Reporter, Variety, Reddit
8°
