Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: Δεν είναι κάτι που μου αρέσει, δεν το θέλω. Με πνίγει, με δηλητηριάζει

Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα Δε Γίνεται» το μεσημέρι της Κυριακής (3.11) και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στις παραστάσεις που σκηνοθετεί, «Ακρωτήρι» και «Festen», αλλά και στην έννοια της εκδίκησης και της τιμωρία με αφορμή τη συμμετοχή στο σίριαλ «Τιμωρός».

«Τα τελευταία χρόνια συναντιέμαι καλύτερα με τον εαυτό μου και κάπως έχω ανάγκη να το εκθέσω», είπε αρχικά ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος και πρόσθεσε για το νέο του έργο:

«Όλο σχετίζεται με την απώλεια της συνείδησης και την αίσθηση να χάνεις τον εαυτό σου, είναι κάτι που με συγκινεί πολύ. Έχει κυριολεκτική σημασία αυτό, η ηρωίδα μας πάσχει από άνοια, αλλά το έργο μιλάει για την ευρύτερη αίσθηση του πώς είναι μετά από μία συνταρακτική εμπειρία και στη ζωή μας. Μπορεί να σχετίζεται με το οτιδήποτε, να "χάνεσαι” μέσα σου, να διαστρεβλώνονται τα όρια μεταξύ ψευδαίσθησης και παραίσθησης, να νομίζεις ότι είσαι ο ίδιος και να μην είσαι. Δηλαδή σιγά-σιγά να χάνεται η ζωή μέσα απ’ τα χέρια σου».

«Είναι ένα έργο γεμάτο φως για να νικάς τη δύναμη που σε τραβάει κάτω, για να περπατήσεις ξανά με νέο βήμα στη ζωή. Αυτό ήταν κι ένας δικός μου φόβος, δεν θα έκανα κάτι αν δεν με τρόμαζε πολύ προσωπικά. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου φοβόμουν την απώλεια της συνείδησης και το φοβάμαι ακόμα», συμπλήρωσε.

«Δεν σχετίζεται μόνο με μία βιολογική απώλεια, αλλά και με τις μικρές απώλειες του να είμαι σε επαφή με τον εαυτό μου, να οδηγώ τη ζωή μου και να μην με πηγαίνει εκείνη κάπου αλλού από εκεί που νομίζω ότι είμαι. Μπορεί να γίνεσαι κάποιος που πληγώνει τον δίπλα του, φθείρει τις σχέσεις με τους άλλους, τσαλαπατά την προσωπική του ζωή και να μην το καταλαβαίνεις. Και κάποιοι άλλοι να το καταλαβαίνουν και να λένε "Κοίτα πώς έχει γίνει”. Αυτό είναι πολύ τρομακτικό για εμένα», κατέληξε.

Αναφορικά με τη συμμετοχή του στη σειρά «Τιμωρός» και την έννοια της εκδίκησης, ο ηθοποιό είπε: «Δεν είναι η εκδίκηση μια ιστορία που με ενδιαφέρει, καθόλου. Δεν είναι καθόλου. Αντίθετα με ενδιαφέρει μόνο η συγχώρεση. Δεν μπορώ να καταλάβω την εκδίκηση πια. Μεγαλώνοντας δεν μπορώ να την καταλάβω και καθόλου».

«Εννοώ πως την καταλαβαίνω αλλά δεν μπορώ μέσα μου να την αντέξω, μου είναι αβάσταχτη η έννοια του ότι κρατάω κάτι. Με πνίγει, με δηλητηριάζει και δεν το επιθυμώ καθόλου να υπάρχει στη ζωή μου. Επιθυμώ τη συγχώρεση. Δεν μου αρέσει καθόλου ούτε η τιμωρία ούτε η εκδίκηση ούτε η βία στη βία. Καθόλου. Δεν μου αρέσει, είναι κάτι που θέλω να πάρω αποστάσεις από αυτό. Έχει υπάρξει μέσα μου πάρα πολύ και σαν έφηβος ήμουν πολύ τιμωρητικός και σαν ενήλικας προφανώς αλλά δεν είναι κάτι που μου αρέσει, δεν το θέλω καθόλου» πρόσθεσε.