- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Σταμάτης Φασουλής: Είδα στον ύπνο μου την Άννα Παναγιωτοπούλου - Η πληγή της απώλειας είναι ανοικτή
Τι αποκάλυψε στη συνέντευξή του
Σταμάτης Φασουλής: Είδα στον ύπνο μου την Άννα Παναγιωτοπούλου - Τι αποκάλυψε στη συνέντευξή του
Η Άννα Παναγιωτοπούλου έφυγε σε ηλικία 76 ετών τον Μάιο και άφησε πίσω της μια σπουδαία πορεία στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Συντετριμμένος ήταν ο Σταμάτης Φασουλής ο άνθρωπος που μαζί της πορεύτηκε από την πρώτη ημέρα στο θέατρο. «Με την Άννα γεννηθήκαμε μαζί στο θέατρο. Νομίζαμε ότ σχεδόν δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Έχασα τη μισή μου ζωή στο θέατρο» είχε δηλώσει ο γνωστός σκηνοθέτης.
Την Τετάρτη (16.10) έδωσε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην εκπομπή της ΕΡΤ, «Στούντιο 4» και φυσικά δεν ξέχασε την καλή του φίλη και συνάδελφο. Ο Σταμάτης Φασουλής αποκάλυψε ότι είδε την Άννα Παναγιωτοπούλου στον ύπνο του λίγο πριν πάει στην εκπομπή και διηγήθηκε το όνειρό του.
Σταμάτης Φασουλής: Η πληγή της απώλειας είναι ανοικτή
«Η απώλεια δεν εξαντλείται σε μία απάντηση, η πληγή είναι ανοιχτή. Είδα σήμερα την Άννα στον ύπνο μου, με αυτή ξύπνησα. Πηγαίναμε στην Επίδαυρο, της είπα ότι φεύγω και δεν ερχόταν και σκεφτόμουν πώς θα πάω εγώ αν δεν έρθει να με πάρει. Την έπαιρνε τηλέφωνο – αυτά τα παλιά – και δεν το σήκωνε. Την έψαχνα και δεν ήρθε. Μετά κατάλαβα», είπε.
«Δεν μου άρεσε που την είδα. Όσο ζούσε δε την έβλεπα στον ύπνο μου, τώρα την έχω δει πολλές φορές. Δεν βλεπόμασταν πολύ γιατί είχαν αλλάξει οι ζωές μας. Την Άννα την είδα μία εβδομάδα πριν πεθάνει και δεν ήθελα και που την είδα».
Σχετικά με το θέμα της σάτιρας που έχει «φουντώσει» ο κ. Φασουλής δήλωσε: «Η σάτιρα δεν έχει όρια. Τα όρια τα βάζεις εσύ και τα βάζει και το κοινό και μπορεί να τα βάλει και λάθος. Έχουμε την ίδια γλώσσα με τον Αριστοφάνη και βλέπουμε το ίδιο φως και το ίδιο τοπίο. Δεν είναι ανάγκη να έχουμε το ίδιο αίμα. Όταν μίλαγε για τον Αλκιβιάδη και τον ευρύπρωκτο και ο Αλκιβιάδης ήταν στην πρώτη σειρά και δεν γινόταν τίποτα, δεν καταλαβαίνω γιατί μας ταράζουν τώρα. Για το να μην πληγωθούν οι μειονότητες το πιστεύουμε όλοι. Όταν θέλουν να μπουν όμως στην τέχνη και την λογοτεχνία δεν μπορούμε να τα σβήνουμε όλα, να σβήνουμε τους συγγραφείς, για παράδειγμα».