Δέσποινα Μοιραράκη: Αφού μπόρεσα να αντιμετωπίσω τον θάνατο του συζύγου μου, όλα μπορώ να τα αντέξω

Στην απώλεια του συζύγου της Γιάννη Κοντούλη και στο πόσο την επηρέασε αναφέρθηκε η Δέσποινα Μοιραράκη.

Ειδικότερα, η Δέσποινα Μοιραράκη παραχώρησε συνέντευξη σε περιοδικό όπου και ρωτήθηκε για το αν η απουσία του συζύγου της τής δημιούργησε την ανάγκη να μετακομίσει.

«Όχι. Αφού μπόρεσα να δεχτώ και να αντιμετωπίσω τον θάνατό του την ώρα που έφευγε πάνω στα δυο μου χέρια και να τον βλέπω σιγά-σιγά να λιώνει σαν κερί και δεν πέθανα πριν εκείνος φύγει, όλα μπορώ να τα αντέξω», απάντησε και συνέχισε:

«Ακολουθώ την επιθυμία του να είμαι δυνατή. Έχω και τα παιδιά μου πλάι μου. Η ζωή είναι το πολυτιμότερο δώρο του Θεού και πρέπει να την προστατεύουμε και να την εκτιμάμε. Θεωρώ λοιπόν ότι είμαι πάρα πολύ τυχερή και ευλογημένη που υπάρχω και που έζησα αυτή την τέλεια σχέση. Γιατί ήταν σχέση ζωής. Οι συναισθηματικές στιγμές που ζήσαμε με τον Γιάννη ήταν μοναδικές. Αγάπη, έρωτας, στήριξη, σεβασμός, αφοσίωση, αυτά κρατάω ως φυλαχτό από εκείνον και προχωράω…».

Ακολούθως, αποκάλυψε ότι ο άντρας της έμαθε ότι έπασχε από καρκίνο, αλλά της το κράτησε κρυφό για ένα διάστημα:

«Ήταν Νοέμβριος του 2019. Είχα μια μεγάλη έκθεση στο Hilton και ο Γιάννης έμαθε ότι είχε καρκίνο δύο μέρες πριν από την έναρξή της. Αλλά δεν μου το είπε γιατί δεν ήθελε να μου δημιουργήσει πρόβλημα στη δουλειά μου. Αυτό ήταν το μεγαλείο του Γιάννη – ποιος άλλος θα το έκανε αυτό; Μου το αποκάλυψε έπειτα από είκοσι μέρες, όταν επιστρέψαμε σπίτι μας, γιατί μέναμε τότε στο ξενοδοχείο. Από εκείνη τη στιγμή και οι δύο πιστέψαμε ότι θα το νικήσουμε και ότι θα ζήσει. Τότε δεν το είπαμε σε κανέναν. "Δεσποινούλα, δεν θέλω να αποτελούμε θέμα συζήτησης. Δεν θέλω να μας λυπούνται" μου έλεγε συνέχεια. Καταφέραμε να το διαφυλάξουμε τότε, γιατί ακολούθησε και η πανδημία του κορωνοϊού και ήμασταν όλοι κλεισμένοι στο σπίτι» και συμπλήρωσε:

«Ύστερα από έναν χρόνο όμως τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν. Υπέφερε τρία χρόνια, είχε μεταστάσεις και έκανε το ένα χειρουργείο μετά το άλλο. Αλλά ήταν πολύ δυνατός και ήμουν σίγουρη ότι θα τα καταφέρουμε. Πίστευα σε ένα θαύμα της Παναγίας. "Μην ανησυχείς. Δεν θα σε αφήσω μόνη σου. Θα είμαστε για πάντα μαζί" μου έλεγε».

«Το τελευταίο εξάμηνο όμως άρχισα να συνειδητοποιώ ότι μπορεί να τον χάσω. Μου το είχαν πει και οι γιατροί αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω. Στον ίδιο όμως δεν είπα τίποτα και προσπαθούσα να δρομολογώ σχέδια για το κοινό μας μέλλον, χωρίς αυτό να υπάρχει. Πιστεύω ότι αν έκανα ένα έργο στη ζωή μου, είναι ότι συμπαραστάθηκα ηθικά στον άντρα μου. Ήμουν η αποκλειστική νοσοκόμα του, χωρίς να φέρω άλλο άνθρωπο για βοήθεια. Μου έλεγε χαρακτηριστικά: "Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα στη ζωή μου ήταν να είσαι η νοσοκόμα μου". Ήμουν συνέχεια μαζί του με όλο μου το είναι», κατέληξε για το τελευταίο χρονικό διάστημα που ήταν εν ζωή ο σύζυγός της.