TV & Media

Ελένη Ράντου: Δύσκολο να πιστέψεις ότι είναι ένας άνθρωπος άρρωστος και όχι η μητέρα σου

Η εξομολόγηση της ηθοποιού

Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ελένη Ράντου: Η εξομολόγηση για τη μητέρα της που έχει άνοια και τις δυσκολίες στη φροντίδα της

Η Ελένη Ράντου μίλησε στο podcast της Μαρίας Μπακοδήμου για το πώς βιώνει το γεγονός ότι η μητέρα της έχει άνοια και αναφέρθηκε στη δύσκολη στιγμή που συνειδητοποίησε ότι πλέον δεν μιλά με τον άνθρωπό της, αλλά με την ασθένειά του. 

Η Ελένη Ράντου, χωρίς να κρύψει τη συγκίνησή της, εξομολογήθηκε: «Μέχρι να καταλάβεις ότι εκείνη τη στιγμή δεν μιλάς με τον άνθρωπό σου αλλά με την ασθένειά του, έχεις πονέσει πάρα πολύ. Έχεις γίνει χάλια. Το να συνειδητοποιήσεις ότι ο άνθρωπός σου έχει μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο και δεν είναι ο άνθρωπός σου, είναι κάτι πολύ δύσκολο. Δυσκολεύομαι να το διαχειριστώ όλο αυτό. Έχει τύχει να της πω “μην με ξανακοιτάξεις έτσι γιατί θα σε πετάξω από το μπαλκόνι”. Συνεχώς μιλάω στον εαυτό μου και του τονίζω τι πρέπει να κάνω. Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι είναι ένας άνθρωπος άρρωστος και όχι η μητέρα σου. Οι ενοχές που είχα για να πάει η μητέρα μου σε ειδικό χώρο που θα έχει παρακολούθησε, ήταν εξοντωτικές, γιατί στο σπίτι μου ένιωθα ότι έχω τον έλεγχο. Υπέστη εγκεφαλικό και χρειαζόταν νοσοκομειακή υποστήριξη». 

Πριν από λίγους μήνες η Ελένη Ράντου είχε μιλήσει στην ΕΡΤ για την κατάσταση της μητέρας της: «Επειδή είναι με άνοια και δεν μπορεί να παίρνει εκείνη τις αποφάσεις, αισθανόμουν ότι έχω μια ευθύνη περισσότερη για τις αποφάσεις μου και για τον τρόπο που θα διαχειριστούμε την ασθένεια της. Από ιατρικά μέχρι πρακτικά θέματα. Ένιωσα κάπου ότι θόλωσε η κρίση μου, μήπως κάτι δεν κάνω σωστά και μήπως "την στείλω" μια ώρα αρχύτερα αν δεν πάρω τη σωστή απόφαση. Τη μετέφερα σε μονάδα φροντίδας επειδή, την είχα μεν έξι χρόνια στο σπίτι, αλλά πια η κατάσταση σοβάρεψε τόσο που ένιωθα ότι έπρεπε να συμβεί αυτό. Από την άλλη, όμως, υπήρχαν οι ενοχές που δεν ήθελα καθόλου να την αποχωριστώ. Εκεί πέρα άρχισα να αμφισβητώ τη διαύγεια του μυαλού μου γιατί δεν μπορούσα πουθενά να νιώσω ότι κάνω αυτό που πρέπει».

Διαβάστε επίσης → Το μακρύ ταξίδι της μαμάς μέσα στη νύχτα (της άνοιας)