Βίλατζ Γιουνάιτεντ: Πώς μας ενώνει και πώς μας δονεί του ερασιτέχνη μπαλαδόρου η φωνή!

Ήμουν κι εγώ εκεί. Στις εφημερίδες Μακεδονία και Θεσσαλονίκη το 1998, τότε που ο φωτογράφος Κώστας Αμοιρίδης, φώτο έντιτορ και τσιφ κομάντερ εικόνων στο περιοδικό Επιλογές, συνδέθηκε πρώτα με φιλία με τον αθλητικό δημοσιογράφο Θανάση Νικολάου. Ύστερα ήρθαν τα από κοινού μεγαλειώδη επαγγελματικά τους. Και είμαστε πάλι όλοι μαζί, 26 χρόνια μετά τα ηρωικά μας χρόνια στις ιστορικές εφημερίδες, ενωμένοι, δυνατοί και παραμένοντες εσαεί φίλοι καρδιακοί, να ανταμώνουμε στα γραφεία του Sportsfeed.gr και να συζητάμε για την εκπομπή Βίλατζ Γιουνάιτεντ. 

Το Sportfeed.gr, ιδέα επίσης του Θανάση και του Κώστα, είναι το μόνο εν Ελλάδα σάιτ που επικεντρώνει καθαρά στον στίβο, με καθημερινή αρθρογραφία και παρών σε όλα τα μεγάλα γεγονότα. Όμως το σημείωμα αυτό αφορά την εκπομπή τους Βίλατζ Γιουνάιτεντ, που τη θεωρώ ό,τι καλύτερο παίζει φέτος όχι μόνο στο πρόγραμμα της ΕΤ3 αλλά και των ιδιωτικών καναλιών. Φρεσκάδα, άποψη, πρωτοτυπία, υβριδική ματιά σε κάτι που ξεπερνά τα σπορ και αγγίζει την κοινωνιολογική παρατήρηση και, στα αλήθεια, αυτές τις παραδοχές για την «Ενωμένη των Χωριών» θα τις έγραφα ακόμα και αν δεν συμμετείχα στη «Βιλατζάρα». Ή ακόμα και εάν δεν συνδεόμουν με το ντουέτο Νικολάου - Αμοιρίδης με σχέση αδελφική, όπως σας ξεκαθάρισα. 

Αποτέλεσμα; Οι τύποι και η Βίλατζ Γιουνάιτεντ αποτελούν ένα από τα κυρίαρχα θέματα συζήτησης για τις παρέες που αράζουν για καφέ στο Local ή ψωνίζουν γλυκά από του Μουρούζη. Και παρότι είναι μια αθλητική εκπομπή με τον κορμό της να αποτελεί το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, συζητιέται από ευρύτερα κοινά όπως και γυναίκες. Τι είναι αυτό που συγκινεί, δονεί, καθηλώνει και στέλνει ψηλά την τηλεθέαση του Τρίτου Καναλιού, όπως και τα ιλιγγιώδη κλικ στο Ertflix, με το που ανεβαίνει στην πλατφόρμα κάθε νέο επεισόδιο; Ας δώσω μπαλιά και κατοχή στον Θανάση Νικολάου, που ως μέλος του Πανελλήνιου Σύνδεσμου Αθλητικού Τύπου, με τους άλλους Βίλατζερς, σήκωσε το βαρύ τρόπαιο Νικήτας Γαβαλάς του ΠΣΑΤ στην κατηγορία του καλύτερου φετινού ντοκιμαντέρ. Ευκαιρία οι ανεξοικείωτοι να μπείτε στο κλίμα και νέοι τηλεθεατές να στρατευθείτε στην ομάδα.

«Είναι μεγάλη τιμή να σε βραβεύουν οι συνάδελφοί σου και για τον λόγο αυτό θέλω να ευχαριστήσω και δημόσια το διοικητικό συμβούλιο και τα μέλη της επιτροπής βραβείων του ΠΣΑΤ. Και αν στην ανακοίνωση υπάρχει μόνο το όνομά μου (ως μέλος του ΠΣΑΤ), η τιμή δεν ανήκει μόνο σε μένα καθώς η προσπάθεια είναι ομαδική και ξεκινά αρκετά χρόνια πίσω. Σχεδόν μισό ιωβηλαίο. To 1998, όταν επανεκδόθηκαν οι ομόσταυλες εφημερίδες “Μακεδονία” και “Θεσσαλονίκη”, ο προϊστάμενος του αθλητικού τμήματος Γιώργος Τραπεζανίδης έδωσε αρκετό χώρο στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Ούτε σε αθλητική εφημερίδα δεν υπήρχε τόση ύλη για τα τοπικά πρωταθλήματα. Εκείνη η ομάδα της “Θεσσαλονίκης” που κάλυπτε τα ερασιτεχνικά είχε όλο το ρεπορτάζ από τους αγώνες όλων των γηπέδων της Ελλάδας, δουλεύοντας ακατάπαυστα με το τηλέφωνο. Ο Δημήτρης Τάτσικας, ο Τάσος Κουρκούμπας, ο Αλέκος Παλαμίδας, ο Γιάννης Παντελίδης, ο Γιάννης Κωνσταντινίδης (που τον «χάσαμε» πρόσφατα) και άλλα παιδιά εκεί στη Μοναστηρίου 85, ήταν η πρώτη Βίλατζ Γιουνάιτεντ. Αυτοί μου έδιναν τις ιστορίες και τις έγραφα τότε στη σελίδα XTRA TIME (βραβευμένη από την ευρωπαϊκή ένωση εφημερίδων) που μου είχε χρεώσει ο Τραπεζανίδης. Για το γήπεδο της Γιάννουλης που το όργωσαν στο ημίχρονο γιατί το σκορ ήταν 0-3, για τα κομμένα δοκάρια, για ομάδες που κλειδώσαν μέσα στα αποδυτήριά τους διαιτητές και άλλες ιστορίες από τον… προηγούμενο αιώνα. Στην προ-σόσιαλ μίντια εποχή, όταν όλα τυπώνονταν σε χαρτί και έμειναν για πάντα στο ιστορικό αρχείο των εφημερίδων.
»Σχεδόν 25 χρόνια αργότερα ήρθε η τηλεοπτική Βίλατζ Γιουνάιτεντ. Με τον Κώστα Αμοιρίδη που έχει καθιερωθεί ως ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης αθλητικού ντοκιμαντέρ (βραβευμένος και εκτός Ελλάδας). Τη συντακτική ομάδα των Θάνου Λεύκου Παναγιώτου και Σταύρου Γεωργακόπουλο, που είναι υπεύθυνοι για το story telling, το πιο δύσκολο κομμάτι σε ένα ντοκιμαντέρ. Με τον κορυφαίο μοντέρ Παύλο Παπαδόπουλο που ταξίδεψε μέχρι την Πράγα για να απολαύσει το Όπενχαϊμερ του Κρίστοφερ Νόλαν στη μοναδική αίθουσα στην Ευρώπη που είχε προβολή σε IMAX film- αυτός που συμμαζεύει 16 ώρες από γυρίσματα μέσα σε μία εβδομάδα (!) για να βγάλει το 45λεπτό που απολαμβάνετε από την ΕΡΤ3.
»Σημαντικοί παίκτες στη Βίλατζ Γιουνάιτεντ και οι εικονοληψίες Γιάννης Σαρόγλου (η ελληνική βερσιόν του Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν), Γιάννης Εμμανουηλίδης (έχει χαλάσει δύο μηχανάκια μέχρι στιγμής στα γυρίσματα), Ζώης Αντωνής (κεντρική κάμερα σε σκαλωσιές και καρότσες), Δημήτρης Παπαναστασίου (με ειδικότητα στα αποδυτήρια), Κωνσταντίνος Κώττας και Νώντας Μπέκας. Τρανοί επίσης είναι οι ηχοληψίες μας Σίμος Λαζαρίδης και Τάσος Καραδέδος. Στα μετόπισθεν, αγωνίζονατι μαζί μας ο πολυβραβευμένος γραφίστας Θανάσης Γεωργίου, ο Στέφανος Τσιτσόπουλος που μας χαρίζει (κυριολεκτικά) εκπληκτικές εισαγωγές και η Αλεξάνδρα Καραμπουρνιώτη που προσπαθεί να μας βάλει σε μια τάξη. Όμως η Βίλατζ Γιουνάιτεντ οφείλει να ευχαριστήσει τον γενικό διευθυντή της ΕΡΤ3 Φίλιο Στάγκο, τον διευθυντή προγράμματος Άγγελο Κάλλη και τον σύμβουλο προγράμματος Δημήτρη Τζουβάρα». 

Αυτά από τον Θανάση Νικολάου, ξαναπαίρνω την μπάλα στην κατοχή μου και σας θυμίζω πως «Το Team Hellas» με παρουσιαστή τον Γιώργο Καπουτζίδη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021, ήταν η αρχή του ντουέτου, τότε δηλαδή που ο Κώστας Αμοιρίδης και ο Θανάσης Νικολάου παρέδωσαν μια εκπομπή διαμάντι και εικονοκλασία παγκόσμιας κλάσης στην κρατική τηλεόραση. Όμως όλα αυτά ανήκουν στο χθες, το τώρα γράφει Βίλατζ Γιουνάιτεντ, που εκτός από αθλητική εκπομπή θεωρώ πως είναι είναι και μια συγκινητική πατριδογνωσία, έτσι όπως το τιμ οργώνει την Ελλάδα από άκρη σε άκρη. 

Παρουσιάζοντας ένα ποδόσφαιρο αγνό που ακόμα οι πρωταγωνιστές του παίζουν για τη φανέλα, την κάβλα της μπαλίτσας και την τιμή του χωριού ή του χορηγού του συλλόγου, που συνήθως είναι ταβερνιάρης μερακλής ή ιδιοκτήτης καφετέριας με αθλητικές ανησυχίες, ή κάποιος καλός άνθρωπος που αναλαμβάνει να συνεισφέρει στα έξοδα της ομάδας. Μια βεριτέ καταγραφή του τελευταίου ρομαντικού εγχειρήματος εν Ελλάδι, αφού στη «Βιλατζάρα» δεν υπάρχει κεντρικός παρουσιαστής. Η κάμερα γυρίζει γύρω από τους αυθεντικούς πρωταγωνιστές-παικτούρες. Άντρες κάποιας ηλικίας που το σαράκι για την μπαλίτσα δε λέει να κοπάσει, νέα φυντάνια, πωρωμένοι φίλαθλοι, παπάδες που κάνουν ευχέλαια και γυναίκες που οι σύζυγοι τις παράτησαν στον μήνα του μέλιτος προκειμένου να αγωνιστούν σε κρίσιμα ντέρμπι παραμονής στην κατηγορία, παρελαύνουν κάθε Δευτέρα. 

Εκτός από σπουδαίο, με τον τρόπο του, αθλητικό θέαμα, η Βίλατζ είναι και μια γνήσια ταξιδιωτική εκπομπή που διαθέτει ανόθευτα στοιχεία κοινωνιολογικής ματιάς- σπουδής στο τι πάει να πει εθελοντισμός, αγάπη για τον τόπο και ανιδιοτέλεια. Τη λες και τρέμε Master Chef, αφού το καλό σουτζουκάκι, παϊδάκι, παντσέτα και το τσίπουρο το εκλεκτό ρέει άφθονο, κάθε Δευτέρα στην ΕΡΤ3. Αυτά είναι γούστα και αξίες. Η εκπομπή παρουσιάζει μια άλλη Ελλάδα ντόμπρα, ντερμπεντέρα και γκολτζού. Με στοιχεία από αγαπημένο Τεντ Λάσο (AFC Richmond αρρώστια!) και Καλωσορίσατε στο Ρέξαμ (Wrexham, λατρεία, Ουαλία!), οι Αμοιρίδης και Νικολάου καταγράφουν σφυγμό, ζωή, περιεχόμενο και πάθος ανθρώπων της υπαίθρου και (να χαρώ εγώ!) τρελαμένων που παίζουν για τη φανέλα, το χαβαλέ και το ευ αγωνίζεσθαι. 

«Τη Δευτέρα υδραυλικός, την Τρίτη κρεοπώλης, μα η Κυριακή όταν έρχεται, δεν παίζεται ο Αποστόλης». Τέτοια συνθήματα σκέφτομαι και γελάω όλη την ώρα που τα παιδιά από τα χωριά αγωνίζονται και μαγεύουν, λες και το γήπεδό τους δεν είναι στον Έβρο ή τη Φλώρινα, τα Σέρρας ή τη Δράμα, τη Χαλκιδική ή την Πέλλα, αλλά κλωτσάνε σε Μαρακανά, Μπερναμπέου και Ολντ Τράφορντ. Μπράβο στην ΕΡΤ3 που τους φιλοξενεί αλλά και ένα σντρο ακόμα για τον Θανάση Νικολάου, τον Κώστα Αμοιρίδη και όλο το τιμ για την τιμή που μου έκαναν να αγωνίζομαι με τη φανέλα τους στα μετόπισθεν. Ευχαριστώ ολόψυχα τους δυο κόουτς!