Έκανε το Νέτφλιξ τον Μέγα Αλέξανδρο γκέι;

Στο σχολείο δεν μας μάθαιναν ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είχε ερωτικές σχέσεις με άνδρες. Η ομοφυλοφιλία ήταν κάτι κακό. Η εικόνα που είχαν οι μικρές κοινωνίες για τους ομοφυλόφιλους, ειδικά στην ελληνική επαρχία, ήταν αυτή ανθρώπων στα όρια του περιθωρίου, γραφικών ή ημίτρελων και, όσο περνούσαν τα χρόνια, κάποιων που είχαν ταξιδέψει Λονδίνο ή Βερολίνο, ιδιαίτερες περσόνες που συναναστρέφονταν με κόσμο που έβγαινε στα μπαρ και κλαμπς της εποχής.  

Τα ήθη άλλαξαν, οι άνθρωποι με διαφορετικό προσανατολισμό άρχισαν να βγαίνουν ανοιχτά στον δημόσιο χώρο και να ζουν τη ζωή τους, και πλέον η Βουλή ετοιμάζεται να ψηφίσει τον νόμο για το δικαίωμα στον γάμο και την τεκνοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια. Αυτή η αντίληψη όμως εξακολουθεί να υπάρχει σε μερίδα συμπολιτών μας. Ότι η ομοφυλοφιλία είναι κακό πράγμα, φρικτό και ανώμαλο. Και άρα το Νέτφλιξ λέει ψέματα, συκοφαντώντας εμάς και το εθνικό μας icon. Μεγάλη συζήτηση έγινε για τις ερωτικές σκηνές του Μ. Αλεξάνδρου με τον Ηφαιστίωνα, μέρες που είναι, και όχι μόνο στην Ελλάδα. Ο πρόεδρος του κόμματος Νίκη μάλιστα έφερε το Νέτφλιξ σε ερώτησή του στη Βουλή, χαρακτηρίζοντας τη σειρά «τρισάθλια, απαράδεκτη και ανιστόρητη, γεμάτη ανακρίβειες», ότι «παραποιεί την ιστορική αλήθεια για τον Μέγα Αλέξανδρο με στόχο να προσελκύσει το ενδιαφέρον του κοινού εμφανίζοντάς τον να έχει ερωτικές σχέσεις με τον επιστήθιο φίλο του, Ηφαιστίωνα», ζητώντας να λογοκριθεί. «Στη σειρά, δίνεται μια ψευδεπίγραφη ιστορική αφήγηση για να περάσει υποσυνείδητα η αντίληψη ότι η ομοφυλοφιλία ήταν αποδεκτή στην αρχαιότητα, στοιχείο που δεν έχει καμία βάση», ανέφερε ο κ. Νατσιός. Δεν θα το σχολιάσουμε. 

Ούτε κρίνουμε αν είναι καλή ή κακή η σειρά του Νέτφλιξ. Αν μη τι άλλο είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε, εμείς και όλος ο κόσμος, τον Μ. Αλέξανδρο και κυρίως τα θαυμαστά του έργα, τους λόγους για τους οποίους έμεινε στην Ιστορία – ίσως πλέον να είναι και ο μόνος τρόπος να φτάσει η Ιστορία σε τόσο πολλούς ανθρώπους, έστω ως μυθοπλασία, με ιστορικές ανακρίβειες και κακή σκηνοθεσία. Θυμηθήκαμε όμως ότι το 2014 είχε ξαναγίνει θέμα η σχέση των δύο ανδρών, στις ανασκαφές στην Αμφίπολη το 2014, όταν οι αρχαιολόγοι κατέληξαν πως το ταφικό μνημείο υπήρξε προσωπική παραγγελία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη μνήμη του αγαπημένου του συντρόφου –και όχι απλώς «αγαπημένου και αδελφικού του φίλου»– Ηφαιστίωνα.

«Έστω και σε επίπεδο λαϊκής κουλτούρας, οποιαδήποτε χώρα είχε στα χέρια της τη “μεγαλύτερη ιστορία αγάπης όλων των αιώνων” θα φρόντιζε να την προβάλλει. Όχι εμείς» έγραφε τότε ο Gay Super Hero στη ωραία του στήλη στην Athens Voice, σχολιάζοντας πόσο είχε ενοχλήσει η αναζωπύρωση της συζήτησης για τη σεξουαλικότητα του μεγάλου στρατηλάτη και τον κεντρικό ρόλο που έπαιζαν οι ομοερωτικές σχέσεις στην αρχαία Ελλάδα.  

Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει κι ένα άλλο άρθρο του Gay Super Hero, στο οποίο σταχυολογεί μερικά αποσπάσματα από τις πηγές, που όχι μόνο επιβεβαιώνουν τις σεξουαλικές σχέσεις του Αλέξανδρου, αλλά δείχνουν και πόσο τρομακτικά ερωτευμένος ήταν. Απόδειξη, το πένθος του μετά τον θάνατο του εραστή και πιο αγαπημένου του προσώπου στον κόσμο.  (Έβαλε να σταυρώσουν το γιατρό που τον είχε αναλάβει. Διέταξε τους στρατιώτες να κόψουν τη χαίτη και την ουρά όλων των αλόγων του ιππικού ως ένδειξη πένθους και να γκρεμίσουν τα τείχη όλων των γειτονικών πόλεων. Αμέσως μετά, χωρίς λόγο, εισέβαλε στη χώρα των Κασσιτών και τους σφάγιασε όλους). 

Κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα για τον έρωτα του Μ. Αλεξάνδρου προς τον Ηφαιστίωνα:

• «Ο Αλέξανδρος περιφρονούσε τις ηδονές των γυναικών σε τέτοιο βαθμό που η μητέρα του Ολυμπιάδα φοβόταν ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να αποκτήσει απογόνους».
• «Ο Αλέξανδρος και ο Ηφαιστίων, αφού προσευχήθηκαν στους θεούς να είναι το ίδιο πιστοί ο ένας στον άλλο όσο και ο Αχιλλέας στον Πάτροκλο, έβγαλαν τα ρούχα τους και έτρεξαν γύρω από τον τάφο γυμνοί.»
  -Αθηναίος ο Ναυκράτιος, Δειπνοσοφισταί
• «Ο βασιλιάς Αλέξανδρος αγαπούσε τόσο τα αγόρια που έχανε τα λογικά του (φιλόπαις δ'ην εκμανώς). Όπως μας λέει ο Δικαίαρχος, του άρεσε τόσο πολύ ο ευνούχος Βαγόας που έσκυψε και τον φίλησε μπροστά σε όλος τους άντρες του. Και όταν όλοι άρχισαν να φωνάζουν και να χειροκροτούν, με μεγάλη προθυμία έσκυψε και τον ξαναφίλησε. Και σύμφωνα με τον Καρύστιο ο Χάρων από τη Χαλκίδα είχε μαζί του ένα πανέμορφο αγόρι που του ήταν απόλυτα αφοσιωμένο. Σε μια γιορτή που είχε διοργανώσει ο Κρατερός ο Αλέξανδρος θαύμασε την ομορφιά του αγοριού. Ο Χάρων ζήτησε από το αγορι να πλησιάσει και να φιλήσει τον Αλέξανδρο. "Όχι" είπε ο βασιλιάς. "Αυτό θα προκαλέσει σε σένα μεγαλύτερο πόνο από την απόλαυση που θα χαρίσει σε μένα"»
  -Αθηναίος o Ναυκράτιος, Δειπνοσοφισταί
• «Το πένθος του Αλέξανδρου για τον Ηφαιστίωνα ξεπέρασε κάθε λογικό όριο. Έβαλε να σταυρώσουν το γιατρό που τον είχε αναλάβει. Διέταξε τους στρατιώτες να κόψουν τη χαίτη και την ουρά όλων των αλόγων του ιππικού ως ένδειξη πένθους και να γκρεμίσουν τα τείχη όλων των γειτονικών πόλεων. Αμέσως μετά, χωρίς λόγο, εισέβαλε στη χώρα των Κασσιτών και τους σφάγιασε όλους.»
  -Λούκιος Μέστριος Πλούταρχος (έλληνας ιστορικός του 1ου αιώνα μ.Χ) Βίοι Παράλληλοι
• «Κάποιοι ιστορικοί θεωρούν ότι όσα είπε και έκανε ο Αλέξανδρος τον καιρό του υπερβολικού του πένθους για τον άνθρωπο που αγαπούσε περισσότερο από κάθε τι άλλο στον κόσμο είναι απόδειξη του μεγαλείου του. Άλλοι θεωρούν ότι τέτοια συμπεριφορά δεν αρμόζει σε κανένα βασιλιά, πόσο μάλλον στον Αλέξανδρο. Κάποιοι λένε ότι ρίχτηκε πάνω στο σώμα του νεκρού συντρόφου του και έμεινε εκεί όλη την ημέρα θρηνώντας απαρηγόρητος. Και ότι δεν δεχόταν να τον αποχωριστεί μέχρι που οι εταίροι αναγκάστηκαν να τον τραβήξουν από τη σορό με τη βία. 'Αλλοι λένε ότι για να τιμήσει το νεκρό έκοψε τα μαλλιά του, κι αυτό δεν μου φαίνεται απίθανο αφού από μικρό παιδί ήθελε να συναγωνιστεί τον Αχιλλέα....
  Όλοι όμως συμφωνούν για τα παρακάτω: για τρεις μέρες μετά το θάνατο του Ηφαιστίωνα ο Αλέξανδρος δεν έβαλε μπουκιά στο στόμα του και παραμέλησε εντελώς την εμφάνισή του. Έμενε όλη μέρα ξαπλωμένος στο έδαφος κλαίγοντας γοερά ή θρηνώντας σιωπηλά. Διέταξε να ετοιμαστεί στη Βαβυλώνα μια πυρά τόσο μεγάλη που κόστισε 10 χιλιάδες τάλαντα και κήρυξε δημόσιο πένθος σε όλες τις επαρχίες των βαρβάρων. Προς τιμή του νεκρού διοργάνωσε μουσικούς και αθλητικούς αγώνες με τη συμμετοχή 3.000 αθλητών. Και ήταν οι ίδιοι αθλητές που συμμετείχαν στους αγώνες που συνόδευσαν την κηδεία του Αλέξανδρου. »
  -Λούκιος Φλάβιος Αρριανός, «Αλεξάνδρου Ανάβασις»