Κατάσκοπος των ναζί η Κοκό Σανέλ

Έμεινε στην ιστορία ως η γυναίκα που άλλαξε το πρόσωπο της βιομηχανίας της μόδας με τα «μικρά μαύρα φορέματά» της και το διαχρονικό άρωμά της. Ωστόσο, νέα ντοκουμέντα αναδεικνύουν μια «σκοτεινή πλευρά» της «αυτοκράτειρας» Κοκό Σανέλ. Η σχεδιάστρια μόδας εμφανίζεται ως κατάσκοπος των ναζί που μοιραζόταν το κρεβάτι της με αξιωματούχο της Γκεστάπο και με αποστολή να πείσει τη Βρετανία να τερματίσει τον πόλεμο. Τα νέα ντοκουμέντα παρουσιάστηκαν στο ντοκιμαντέρ, με τον τίτλο «Η σκιά μίας αμφιβολίας» (L’Ombre d’un Doute), το οποίο προβλήθηκε από το τρίτο κανάλι της γαλλικής τηλεόρασης.

Σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ οι ναζί επέλεξαν την Κοκό Σανέλ να διαμεσολαβήσει για την επίτευξη εκεχειρίας με τη Βρετανία εξαιτίας της φιλίας με τον Ουίνστον Τσόρτσιλ. Μάλιστα αυτή η φιλία της με τον Βρετανό πρωθυπουργό φέρεται να την έσωσε από την εκδίκηση της γαλλικής αντίστασης μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Επίσημα έγγραφα του ναζιστικού καθεστώτος που βρέθηκαν στα αρχεία του υπουργείου Άμυνας της Γαλλίας καταδεικνύουν ότι η Σανέλ στρατολογήθηκε από τη γερμανική Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών του Χίτλερ, Άμπβερ, και ότι ως πράκτορας έφερε τον κωδικό αριθμό – F-7124 και την κωδική ονομασία Ουεστμίνστερ – αναφορά στη σχέση της με τον δούκα του Ουεστμίνστερ 20 χρόνια νωρίτερα.

Το ντοκιμαντέρ είναι αφιερωμένο γενικά στον ρόλο των Γάλλων καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ανάμεσα στα πολύ γνωστά ονόματα που ακούγονται είναι της Εντίτ Πιάφ, του Μορίς Σεβαλιέ και του Γάλλου συγγραφέα και σκηνοθέτη Σάσα Γκιτρί. Ενώ όμως η δραστηριότητα αυτών παραμένει ασαφής (αν και δεν αμφισβητείται ότι η Πιάφ αποδέχθηκε δύο προτάσεις των ναζί να τραγουδήσει για τους γάλλους κρατούμενους στη Γερμανία), η σχέση τής Σανέλ με την Αμπβερ φαίνεται πως είναι πλέον αδιαμφισβήτητη.

Η Σανέλ, υποστηρίζει ο ιστορικός και παρουσιαστής του ντοκιμαντέρ Φρανκ Φεράν, επέστρεψε στο Παρίσι αμέσως μετά τη συντριβή του γαλλικού Στρατού το ’40. Εγκαταστάθηκε στο ξενοδοχείο «Ritz», όπου στεγάζονταν επίσης τα κεντρικά γραφεία των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Γαλλία. Σε εκείνη την περίοδο εντοπίζεται χρονικά και η έναρξη της ερωτικής της σχέσης με τον βαρόνο Χανς Γκίντερ φον Ντίνκλαζ, ακόλουθο της γερμανικής πρεσβείας και ανώτατο αξιωματούχο της Γκεστάπο. Δεδομένων των «καλών σχέσεών της με τους Γερμανούς», η Σανέλ επιχείρησε να εκμεταλλευτεί τους ναζιστικούς νόμους που απαγόρευαν στους Εβραίους να έχουν δικές τους επιχειρήσεις, προκειμένου να πάρει πίσω το περίφημο άρωμα Chanel No 5 – το 1924 είχε πουλήσει την επιχείρηση στην εβραϊκή οικογένεια Ουερθέιμερ. Δεν τα κατάφερε όμως, καθώς η οικογένεια είχε ήδη πουλήσει το μερίδιό της σε άλλον επιχειρηματία (που δεν ήταν Εβραίος), στην αρχή της γερμανικής κατοχής στη Γαλλία. «Οι αποκαλύψεις για την Κοκό Σανέλ αποδεικνύουν περίτρανα ότι το γαλλικό κράτος εξαπάτησε τον κόσμο υποστηρίζοντας ότι όλοι οι Γάλλοι καλλιτέχνες και διασημότητες μποϊκόταραν το καθεστώς των ναζί», δήλωσε ο ιστορικός Ανρί Ζιντέλ. Όσον αφορά την απόπειρα συνθηκολόγησης με τους Βρετανούς ο Ζιντέλ λέει ότι ο Τσόρτσιλ δεν της απάντησε ποτέ: «Ήταν απίστευτα μεγαλομανής, αλλά και αφελής ώστε να πιστεύει ότι θα μπορούσε να αλλάξει τη γνώμη του Τσόρτσιλ».